Heerlijk weer!! Nu ga ik iets doen wat ik vaak met haar deed, weet niet of het slim is want voel me er niet heel prettig bij, maar ik kan het niet meer laten gebeuren dat zij mijn leven beheerst no steeds terwijl ze allang uit mij leven is.
Waar zijn we toch allemaal mee bezig!? Zijn we echt zo gek dat we dit allemaal laten gebeuren door 1 persoon? Het is echt letterlijk een illusie van perfectie... Ik ben verliefd geworden een tijd geleden en zit nog steeds met de gebakken peren. Gek genoeg was zij niet mijn type, volgens mij... Wel was alles voor mij beter toen ik met haar was, mij ogen namen zelfs glans aan van geluk, ik leefde mijn leven, het voelde alsof ik alles aankon. Nu ik maar weer hier schrijf kan ik weer zeggen: ik ben weer een stapje verder, maar nog steeds ben ik er niet.
Ik zoek iets, het is niet alleen maar liefdesverdriet waar ik nu nog meer zit. Ik zit in de welbekende fase waar iedereen wel eens last van heeft: Wat wil ik nou werkelijk!? Ik zoek dagelijks naar deze oplossing. Ik wil mijn ex! Maar dat kan ik niet krijgen. Is dit wel mijn juiste studie richting? Zit ik hier nog wel goed? Hoe kom ik van dit gevoel af? Zoveel vragen dit ik noodgedwongen wil oplossen terwijl ik het eigenlijk zou moeten laten rusten!
Het kost me nog steeds zo zwaar veel moeite om haar te vergeten... aub, ik heb wel genoeg gehad nu! Ik wil weer happy zijn!
Ik ben hier minder aanwezig en dat voelt wel goed. Maar ik heb het toch nog af en toe nodig. Ik ga het meer als klaag muur gebruiken nu, dus ik verwacht ook geen comments of iets in die richting. Ik zeur het gewoon van me af en ik ga weer verder...
(Het is al in grote mate verminderd, maar die laatste drempel blijft erg lastig!)
Exact een jaar geleden lagen we bij elkaar voor het eerst en werd het officieel. 5 mei, bevrijdingsdag.... ironisch dat ik me toen ging binden aan iemand. Een jaar geleden had ik dit nooit verwacht dat ik hier nu alleen zou zitten. Doet het pijn? Nee, niet echt... Moet ik huilen? Nee, niet echt... Wil ik huilen? Ja, kei hard! Maar het gebeurt niet! Het valt me niet echt zwaar, ik merk dat ik echt heel erg ver ben! Nog steeds zie ik geen vervanging voor haar, maar alles op zijn tijd. De pijn is vrijwel verdwenen, af en toe wat nasteekjes van vervelende gedachten die maar even aanhouden.
Zo wat heb ik een leuke koningendag en nacht gehad zeg. Ik heb veel contact gemaakt met mensen en ik voelde met helemaal goed. Ik heb wel wat hulp gehad van de XTC 1 dag (moet ik opbiechten) maar nu nog steeds voel ik me prima. Ik kan me niet meer voorstellen dat ik me zo slecht ga voelen als 4 maanden geleden. Het ergste is officieel wel over, maar het blijft toch nog rondspoken. Je eerste verliefdheid zul je nooit vergeten zeggen ze, daar hebben ze helemaal gelijk in. Maar ik wil haar vergeten want op zo'n kut periode had ik niet gerekend.
Nee nee, de downer van het afgelopen weekend is weer weg. Ik zit in een upper die me wel even bevalt. Het "kwaaltje" waar we allemaal mee zitten is weer even op de achtergrond. Volhouden dit! Het is bijna exact een jaar geleden dat ik wat met mijn ex heb gekregen. Als ik hier voorbij ben heb ik alle klote data's gehad en ben ik benieuwd of het een stuk beter gaat vanaf dan! Ik heb daar wel een goed gevoel bij. Ik sla Koningennacht en dag grotendeels over en ook nog die feesten de week erop want dat was het begin. Vanaf dan start ik weer met een nieuwe start voor mezelf heb ik het idee.