Zo, dat is een verdomd lange tijd geleden dat ik hier was. Ik heb hier veel geschreven toen ik voor het eerst ldvd had, veel te veel eigenlijk. Voor de mensen die denken dat je er nooit overheen gaat komen, het is mijn gelukt, de pijn gaat weg. Hou nog even vol. Kort gezegd, een relatie van maar 6 maanden gehad toen ik begin 20 was, 3,5 jaar liefdesverdriet van gehad. Ik was een ramp. Nu zit ik met een ander probleem, ik sta ditmaal aan de andere kant. Ik heb een relatie van meer dan 2 jaar met haar, het is een keer uit geweest 2 maanden omdat we elkaar niet meer konden geven wat we wilde.

Hee mensen, zoals de titel het zegt hebt ik het een beetje moeilijk. Ik ben iemand tegengekomen die ik heel snel en intens leuk ben gaan vinden dat ook heel snel is afgelopen. Ik voel me nu al een week best kut, is niet me eerste keer. Nu merk ik dat er volgens mij een ander probleem ook afspeelt in mijn hoofd. Ik ben namelijk aan het stoppen met blowen, cold turkey. Dit net zo gedaan als cold turkey met haar omgaan. Toen ze het stopte, was ik het blowen zat.

Ik ben hier al een tijd geweest op deze site, had niet verwacht eens terug te komen, maar hier ben ik toch weer. Gek genoeg om de meest rare reden ooit. Ik heb een meisje leren kennen, voor anderhalve week waren we heel intens bij elkaar, het werkte niet... Om eerlijk te zijn heb ik dit wel eens vaker met een meisje, maar nu ben ik er echt kapot van... ANDERHALVE WEEK! moet toch niet gekker worden of wel? Ik heb echt gewoon liefdesverdriet... Dit is gewoon bizar, ik snap er niets van...

Hee allemaal,

Dik 3 jaar verder... Mijn eerste liefde maakte het uit, ik zag vandaag een foto. Nog steeds kan ik het niet zonder er vrede mee te hebben. Ze is perfect, in mijn ogen. Ik kom er maar gewoon niet vanaf, ik weet dat het morgen weer over is, maar het blijft. Ik begrijp het in ieder geval niet, ik zou graag voor de volle 100 % verder willen gaan en me storten op iemand anders, maar ik heb het gevoel dat me dat gewoonweg nooit volledig zal lukken. Oordeel me hier niet op, ik heb het namelijk al geaccepteerd en het kan heel zielig klinken, maar grotendeels werkt het.

Lang hier niet geweest, lang niet geschreven. Gelukkig ben ik hier niet meer met een gebroken hart... Maar ik zit nu wel ergens anders mee. Mijn eerste liefde is geweest, ik ben daarna een paar meisjes tegengekomen wat niet lang heeft stand gehouden omdat ik gewoon niet verliefd was. Op eentje betrapte ik mezelf er misschien op gevoelens te hebben maar ik geloof van niet. Ik overdenken alles veel te veel en heb de lat er hoog liggen, daarnaast ben ik een persoon die HEEL graag een relatie wilt en daar enorm de behoefte aan heeft. Maar steeds als ik me aan iemand hecht, gaat het fout... Ik ben een beetje het vertrouwen kwijtgeraakt en ik voel me heel raar. Ik denk elke dag zoveel na over dit onderwerp. Waarom wil ik zo graag? Ik wil leren alleen zijn en niet [u]afhankelijk[u] te zijn van iemand. Heeft iemand hier ook last van? Ik denk namelijk dat het bij mij erger is dan het zou moeten zijn, ik voel me namelijk minder gelukkig.

PS Nee, ik heb geen hulp nodig, die periode heb ik gehad. Maar ik vraag me gewoon af of iemand dit gevoel zo extreem kent.

gr ik

Hoe vaak moet je vallen voordat iets lukt? Ik vind het helemaal niets leuk meer -.- Leuk meisje ontmoet, weer geen succes...
Ik wil weer van de daken schreeuwen dat ik me goed voel! Ik verwacht er steeds teveel van en ga er steeds met teveel gevoel in... Dat moet ik leren om te draaien. Iemand tips? Hoe kan je daarmee omgaan? ik wil niet meer zo afhankelijk zijn Dat is echt klote