Afhankelijk van de liefde?

afbeelding van ikhebhulpnodig1

Lang hier niet geweest, lang niet geschreven. Gelukkig ben ik hier niet meer met een gebroken hart... Maar ik zit nu wel ergens anders mee. Mijn eerste liefde is geweest, ik ben daarna een paar meisjes tegengekomen wat niet lang heeft stand gehouden omdat ik gewoon niet verliefd was. Op eentje betrapte ik mezelf er misschien op gevoelens te hebben maar ik geloof van niet. Ik overdenken alles veel te veel en heb de lat er hoog liggen, daarnaast ben ik een persoon die HEEL graag een relatie wilt en daar enorm de behoefte aan heeft. Maar steeds als ik me aan iemand hecht, gaat het fout... Ik ben een beetje het vertrouwen kwijtgeraakt en ik voel me heel raar. Ik denk elke dag zoveel na over dit onderwerp. Waarom wil ik zo graag? Ik wil leren alleen zijn en niet [u]afhankelijk[u] te zijn van iemand. Heeft iemand hier ook last van? Ik denk namelijk dat het bij mij erger is dan het zou moeten zijn, ik voel me namelijk minder gelukkig.

PS Nee, ik heb geen hulp nodig, die periode heb ik gehad. Maar ik vraag me gewoon af of iemand dit gevoel zo extreem kent.

gr ik

afbeelding van Chicka

Contrast

ikhebhulpnodig1 schreef:

PS Nee, ik heb geen hulp nodig, die periode heb ik gehad.

Mooi contrast...jou naam ikhebhulpnodig1 en deze laatste zin in je verhaal.....

Knipoog!

afbeelding van ikhebhulpnodig1

Ja, oude naam

Ja, oude naam Tong

afbeelding van Draakje76

@ikhebhulpnodig1

Ja,goed van je dat je jezelf die vraag stelt.
"Waarom wil ik zo graag een relatie?Waarom heb ik daar zo'n behoefte aan?"

Het kan zijn dat je de gezelligheid samen en het delen mist.Een maatje waar je alles tegen kan zeggen,waar je oprechte feedback aan kunt vragen als je even met een dilemma zit...waar je mooie momenten mee beleeft samen.Waar je liefdevolle steun bij kan vinden,en diegene ook bij jou.....

Maar het kan ook zijn dat je erkenning en bevestiging zoekt bij iemand.Al dan niet bewust.Acceptatie om wie,hoe en wat je bent.Wat je allemaal kan en in je mars hebt.Je echt gewild en welkom voelen bij iemand.
Echter.....mag dat eerst uit jezelf komen.De mooiste liefdesrelatie(vind ik dan persoonlijk hoor,dat is voor iedereen anders) kun je hebben als je een aanvulling bent voor elkaar en geen opvulling.Je zou eigenlijk niemand nodig moeten hebben om die bevestiging te krijgen,alleen jezelf.Dan pas kun je die afhankelijkheid loslaten.

Misschien is er voor jou wel een periode aangebroken even,dat je jezelf helemaal toe mag laten.Accepteren en jezelf niet afwijzen.
Ik zeg niet dat het zo is hoor,maar het zou kunnen zijn.Dat weet jij het beste natuurlijk.

Veel sterkte met het vinden van de juiste antwoorden op je vragen.
Mooie stap al van je....dat je je hier bewust van bent Glimlach

Groetjes Draakje

afbeelding van verdrietig79

@ikhebhulpnodig

Hallo ik,

Natuurlijk heel erg mooi dat je hier lange tijd niet bent geweest.
Je bent echt niet de enige die hier last van heel (schrale troost)
Ikzelf ben na een tip op dit forum net begonnen aan het boek "blijf bij mij" van rika ponnet. Waarom? Nou uhh ik heb een aantal relaties achter de rug en allemaal op de klippen gelopen (zit nu in een lastige situatie met mijn ex)
nu kon ik de schuld constant bij een ander neer leggen maar ik heb nu vooral eens gekeken naar wat ik zelf doe....ben halverwege het boek en heb veel inzicht gekregen in hoe hechting in elkaar zit...ben zelf een type wat haar geluk af laat hangen van anderen en zich snel eenzaam en alleen voelt Verdrietig iets wat me enorm ongelukkig maakt. Als ik dan een relatie heb en ik heb het idee dat het niet lukt klap ik dicht of ga onnodig verwijten maken naar anderen. Heb ik het idee (laatste relatie) dat ik iemand kwijt raak (vriend ging al heel lang vreemd) ga ik claimen...er is dus enorm veel wat een mens moet weten over zichzelf kan leren zodat je eerst gelukkig met jezelf kan worden.

sterkte in je worsteling groet vredrietig79

afbeelding van ikhebhulpnodig1

Bedankt voor je reactie, ken

Bedankt voor je reactie, ken het gevoel wat je zegt wel. Lastig mee om te gaan!