Ben je het niet zat die gebakken peren...ja eigenlijk zijn we net gek alsof ons geluk afhing van een ander...volgens mij hangt je eigen geluk altijd nog van jezelf af...Maar nee wij blijven hangen in iets ..maar wat....ach het hart je gevoel en denken het piekeren ...de nachten de zomer de herinneringen ...het zit zo in ons hoofd..het heeft lange tijd nodig wij zijn mensen denk ik die langzaam helen van onze liefdesdemonen....Waarom zitten we in godsnaam op dit tijdstip niet op een mooi terras met een goed glas bier of wijn en genieten van het leven.....We zijn allemaal een stapje verder
Dat van je ogen dat herken ik ook...ze zijn iets triester ..iemand zie me eens vorige jaar ...het is niet of je een hele oude ziel hebt als ik in je ogen kijkt...denk dat we ons verdriet stil blijven meedragen...Soms is het minder en soms is er helemaal niets...en soms ineens daar zijn die gevoelens weer...Ik vraag me dan altijd af hoe komt dat ...en dat geeft weer reden tot piekeren.....En kijken mag altijd maar doe voorzichtig....