Afgelopen dinsdag mijn tweede intake gesprek gehad bij de psycholoog. Gesprek zelf was niet echt bijzonder meer een verificatie van mijn eerste gesprek en of ik het eens was met hun perceptie over mijn situatie en de daarbij behorende behandeling. Dus ik krijg Cognitieve therapie om traumatische gebeurtenissen te verwerken. Ben benieuwd. Wordt binnenkort gebeld over mijn behandelaar, kan ook de behandelaar zijn van 1,5 jaar terug of een nieuwe dame.
Vanmorgen paniek in de tent. Vriendin appte dat haar ex bij haar had geslapen en meteen was ik bang. Offcourse was ik blij voor haar en zou ik het haar gunnen als ze samenkomen...don't get me wrong. Maar ken dit gebeuren. Dan ben ik een vriendin kwijt. Het is me genoeg gebeurd. Ik weet dat het dan geen echte vrienden zijn als het zo is maar toch...angst zat er behoorlijk in.
Vandaag lieve ex gezien. Dit keer was waarschijnlijk echt de laatste keer. We moesten nog wat administratieve dingen regelen en ik had nog een paar spullen staan die ik wilde ophalen. De afgelopen 3 weken waren moeizaam en was ook wel nerveus hem te zien....hij mij ook denk ik eant hij appte al vroeg hoe of wat.....ik was er eind van de middag en we hadden 18:00 uur de afspraak dus we konden even praten, wat ik graag wilde.
Om even wat duidelijkheid te scheppen over het verschil tussen mijn gemene ex en lieve ex hier kort het verhaal.
Zometeen heb ik mijn eerste intakegesprek bij de psycholoog. Ik ben er best wel nerveus om. Misselijk, knoop in mijn maag, buikpijn en heb al beetje overgegeven. Het is maar een intake dus veel bijzonders zal het nog niet zijn maar toch kijk ik er tegenop. Maar misschien goed dat ik alles eruit kan gooien daar? Ik weet het echt niet. Ik moet het maar afwachten en het ondergaan.
Gisteren echt een rotdag gehad. Eerst even er op uit om wat boodschappen te halen en daarna wilde ik even aan mijn scriptie gaan zitten. Maar de muren kwamen op me af en ik liep compleet vast....dan maar even douchen en potje gejankt...iets wat ik al een week niet had gedaan eigenlijk dus luchtte wel even op maar 's avonds kwam er nog eens veel meer uit. Het gemis, de pijn, het onbegrip....echt alles.....'s avonds op tijd maar naar bed.