Vandaag dag 4 dat ik lieve ex niet heb geappt of gesproken en zelfs niet gekeken of hij online is of wat dan ook. Nu ben ik de afgelopen 3 dagen druk geweest met werk en sporten dat ik ook een goede afleiding had. Nu het weekend kijken hoe dat gaat. Ik denk wel elke dag aan hem en ik mis hem elke dag. Ik vind het ook jammer dat hij mij niet appt maar dat is juist het idee om het even te laten rusten. Wat ik continue appte naar hem was niet nodig. Dezelfde vragen, dezelfde frustratie, dezelfde emoties, dezelfde woede en ik kom er niet mee verder en hij ook niet.

Vandaag mijn lieve ex C. eens aan de telefoon gehad. We hadden contact over de gezamenlijke rekening die wij hebben en deze moet opgezegd worden, althans ik ga er vanaf, helaas moet ik speciaal voor tekenen dus even het eea regelen.

Ik word echt moe van mezelf. Ik wil hem heel graag bellen en appen de hele tijd maar ik weet dat daar niks goed uit voortkomt. Ik moet het dus laten rusten. Eergisteren appte hij of hij die avond mocht bellen dus ergens had ik weer hoop. Ik zei dat hij ook meteen mocht bellen dus dat deed hij. Het ging over onze gezamenlijke rekening, natuurlijk. Ik had hem gevraagd dat te regelen.

Als jullie mijn blog teruglezen weten jullie dat ik 2 jaar geleden (precies 2 jaar) een relatiebreuk doormaakte. 6 jaar relatie en we hadden net 3 maanden een koophuis toen hij vreemdging. Mijn wereld storte in maar 6 maanden later leerde ik mijn grote liefde kennen....C. Hij opende mijn hart en hielp me met alles, liet mij zien wat liefde was, echte liefde. Ik was zo verliefd en enorm gelukkig. We gingen op vakantie, hij gaf me alles wat mijn hartje begeerde, was attent en heel lief, zorgzaam, echt prins op het witte paard.

Na een breuk raak je meer kwijt dan alleen je partner op dat moment. Ik heb uiteindelijk van veel dingen afscheid moeten nemen en ben nog steeds bezig om, na een jaar, afscheid te nemen van een hoop dingen. Ik heb gedag gezegd tegen mijn ex, mijn huis, mijn katten, mijn spullen, zijn familie, sommige vrienden, mijn leven van dat moment. Uiteindelijk heb ik er wel mooie dingen voor terug gekregen, vooral een persoon waar ik momenteel erg gelukkig mee ben, mijn nieuwe vriend en zijn familie hebben mij met open armen ontvangen en voel me erg op mijn gemak.

Precies een jaar geleden werd mij verteld door mijn ex dat hij het niet meer zag zitten tussen ons, dat hij twijfelde....op dat moment stortte mijn leven even in. Wat ik toen voelde en doormaakte weet iedereen hier. Een week lang werd ik nog aan het lijntje gehouden en op mijn verjaardag was de knoop doorgehakt. Hij en ik waren voorbij. De weken erna was ik bij mijn moeder en dacht dat afstand en ruimte wel weer ons naar elkaar zou toe trekken. Wat ik toen niet wist was dat meneer al een chickie on the side had.

Sinds een maand denk ik, ben ik van de paroxetine af. Ik bleek overgevoelig te zijn voor het medicijn en kreeg er enorme huiduitslag van. In 1 klap gestopt. Dat heb ik geweten hoor. Ben echt tot opmde dag voor kerst doodziek geweest. Had letterlijk alle verschijnselen die je kon krijgen en daar bovenop kreeg ike en vette griep en virus.