December 2012 was nog rozengeur en manenschijn en waren X en ik nog samen, net samen in ons eigen koophuisje en de feestdagen waren onderweg. Niet wetende dat 2013 een hels jaar zou gaan worden voor me.

Serieus mijn lieve ex,

wat denk jij nou? Dat ik leuk mijn hypotheek deel blijf betalen terwijl JIJ samenwoont met die hoer waar je mee vreemd bent gegaan in ons huis? En ik maar elke maand mijn centjes bij elkaar schrapen om rond te komen? Sorry dacht het niet en loze "dreig"mailtjes maken mijn beslissing niet ineens anders en dat gecommandeer al helemaal niet.

Nu een enorme paniek aanval door het luisteren van een liedje...er kwam net enorm veel woede naar boven, dat heb ik lang niet gehad, het deed enorm veel pijn.....

Vorige keer schreef ik al iets over alle emoties die door elkaar zwoelen in mijn hoofd en hart. Om gek van te worden nog steeds. Mijn stemmingswisselingen zijn ook echt bizar af en toe....

Je hart weer lijmen nadat hij uit je lijf is gerukt, fijn is geknepen, op de grond is gegooid en ook nog is kapot gestampt, is best lastig. Zelfs als je een nieuwe liefde hebt waar je heel gelukkig mee bent.

Je oude leven afsluiten is zwaar, ook al weet je dat het beter is en je je toch vrij voelt, mis je het wel. Het is een soort slechte gewoonte die je niet kan afleren. Nu begrijp ik veel dingen pas eindelijk en moet nog zoveeeeell leren.

De zomer was weer een bewogen tijd voor me. Ik raakte begin van de zomer mijn baan kwijt door faillissement en mijn wereld stortte in. Ik was alles kwijt, mijn vriend, mijn baan, mijn auto, mijn droom....Het tij keerde gelukkig en ik vond binnen een maand een nieuwe baan, een betere ook nog! Top collega's, leuke functie, heb het enorm naar mijn zin!! Daar leerde ik ook mijn huidige vriend kennen. Ongepland is het toch wat geworden en we doen het heel rustig aan. We spreken elkaar wel elke dag maar zien elkaar niet elke dag. Zorgen ervoor dat we allebei onze eigen ding hebben en houden.

The keeper of the gates of wisdom
Please let me in
'Cause I just can't go through
Another heartache again
Pretty lies and alibis
How could I be so blind?
Now I'm all alone and scared to stay
Slowly going out of my mind

He was my strongest weakness
I surrendered heart and soul
It's gonna be a long, long time
'Til I regain control
I'm still a prisoner
Held captive by his memory
He was my strongest weakness
And I'm afraid he'll always be

I gave my faithful heart to someone
I couldn't understand
How he held my little world
In the palm of his hand