Het is echt alweer een tijd geleden dat ik hier wat heb geschreven en er is wel het eea gebeurd.
Laatste keer dat ik schreef zat ik echt rock bottom. Geen baan meer door faillisement ook nog eens. Allemaal drama. Ik kan wel zeggen dat ik wel weer werk heb. Zit nu in mijn derde week en heb het mega naar mijn zin. Totaal wat anders en dat is goed voor me.
Nou.....het punt is bereikt....de bodem van de put is geraakt. Voel me ellendig.
Alles wat ik deed en probeerde heeft niks geholpen in mijn ogen. Je werkt en je vecht en al je energie gaat eraan. Voor wat? Nog meer ellende....ach joh laten we gelijk die emmer maar volgooien!
Ik moet ook naar een andere psycholoog en krijg andere therapie en misschien ook medicijnen. Want ik zit tegen een beginnende depressie aan..
Lange leve het leven! :'-(
Nou...tijdje geleden weer en het is niet echt beter...
Nu alle ellende met werk en faillissement. Ik heb me ziek gemeld met ook als reden dat ik het niet trek gewoon. Hartkloppingen, paniekaanvallen, huilbuien. Gewoon ellende. Naar de dokter geweest en temazepam gekregen voor de slaap. Helpt voor geen meter. Ik slaap wel maja....voel me er niet beter door.
Ik ga morgen toch maar de dokter bellen... Na het faillisement van mijn werk en het niet krijgen van mijn salaris en vakantiegeld en alle extra stress en emotie heb ik echt de bodem van de put bereikt....
Ben ik sinds vandaag werkeloos....bedrijf is failiet....oh en krijg ook mijn salaris niet....
Dolletjes allemaal..
Ik zit vol stress en zenuwen en ben een brok ellende heb enorm veel opgekropte woede en frustratie van de afgelopen maanden. Ik kan mn servies stuk gooien of mijn huisverbouwen maar dat is ahteraf natuurlijk weer niet handig. Op een boksbal slaan kan ik niet want ik heb een schouderblessure.
Heeft iemand tips om die woede en frustratie te uiten of los te laten zonder dat ik de hele dag jank of boven de wc hang van misselijkheid?!
Ik heb wel behoefte aan wat tips