Onze verstandhouding is wel redelijk hoor; niet heel geweldig, maar we doen alle twee ons stinkende best om er wat van te maken. Af en toe zelfs iets té veel ons best, wat weer tot de nodige misverstanden leidt maar het had een stuk slechter gekund in ieder geval...

Wat betreft van jezelf houden is dat toch wel de eerste stap die je zal moeten gaan zetten. Je kan pas van een ander houden als je ook van jezelf houdt. Het klinkt heel cliché, ik weet het... maar het is toch een waarheid als een koe. Dat angstige meisje hoef je ook niet te vernietigen hoor, maar je moet er wel van leren. Terug kijken is alleen zinvol om te leren voor de toekomst. Aan het verleden kan je niets veranderen, maar wel aan de toekomst. De toekomst is wat dat betreft een mooi iets; niets staat vast, behalve belasting betalen Terug kijken om het terug kijken is niet nuttig, en daarmee dus zonde van de tijd en energie. Ik snap heel goed je gedachtegang met betrekking tot je huidige ex. Meer dan eens denk ik ook terug aan mijn ex (als in: bijna elk moment van de dag waarop ik niet met wat anders bezig ben) en het valt mij ook heel zwaar om mezelf dan weer op andere gedachten te zetten. Wat denk ik belangrijk is, is om proberen van een afstandje ernaar te kijken. Probeer je eens in zijn schoenen te verplaatsen, en wat zou jij dan prettig vinden in zijn plaats? Het is echt niet zo dat hij niet van je gehouden heeft, of zelfs niet van je houdt als ik het zo lees. Waarom zou hij anders met je samen zijn gaan wonen? Niet om je het leven zuur te maken, maar juist omdat hij gek op je was. Het probleem dat je omschrijft is dat het hem te benauwd werd. Te veel in 1x, te snel alles achter elkaar. Die jongen was vrijheid blijheid gewend, en plots was zijn vertrouwde wereld compleet ondersteboven gekeerd. Het klinkt misschien heel erg suf, maar kijk eens een aflevering van Seinfeld terug met "Independent George".... https://
World's Are Colliding!

Daarin beschrijft George zijn 2 persoonlijkheden... Independent George en Relationship George, en als die 2 werelden samen komen, gaat het mis. Natuurlijk is dit maar een comedy, maar er zit wel een kern van waarheid in. Je hebt een relatie met z'n tweeën, maar het is ook belangrijk dat ieder z'n eigen ding heeft daarnaast. Wat dat betreft was dat bij mijn ex en mij wel weer goed geregeld. Zij was gek van musicals en ging daar dan ook vaak naartoe met haar eigen vriendinnen. Ik ben gek van wielrennen en dat doe ik met mijn vrienden. Ze ging dan ook nooit mee als ik met een vriend naar Alpe d'Huez ga tijdens de Tour de France. Niet dat ik haar dat uitje niet gun ofzo, maar dat was iets van mij met mijn vrienden. Net zo goed als dat ik niet met haar mee ging met musicals (nog buiten dat het voor mij niet zo nodig hoeft hoor; maar de tour hoeft voor haar dan ook weer niet zo nodig). Dat begrepen we ook heel goed van elkaar.

En we zijn heus wel eens samen naar elkaars "dingen" geweest. Ze was bijvoorbeeld ook mee naar het WK Wielrennen, of naar een klassieker in België. En ik ben ook met haar mee geweest naar WestEnd in Londen. Puur omdat we wel interesse in elkaar hebben, maar we willen elkaar daarmee niet in de weg zitten. Als ik je verhaal zo lees, is dat precies waar het bij jullie mis op is gegaan. Zijn werelden zijn gebotst, en dan wordt het voor hem plots heel erg benauwd, en wil hij maar 1 ding, en dat is weg uit die situatie. Hem "opsluiten" maakt de boel dan alleen maar erger. Geef hem dus de ruimte om de boel voor zichzelf weer op een rijtje te krijgen. Je hoeft hem niet volledig af te sluiten ofzo, maar geef elkaar even de rust om de boel weer voor jezelf op orde te krijgen en kijk daarna een rustig verder. Werk in de tussentijd ook aan jezelf. Zolang je jezelf recht in de spiegel kan aankijken is het goed. Zo niet, dan heb je nog het nodige aan werk aan de winkel voordat je überhaupt verder dan dat kan gaan denken. Eerst leren lopen voor je kan gaan rennen.