Gaat goed met me. Ben afwisselend vrolijk en dan weer even verdrietig, maar we zitten op de goede weg.
Vanmorgen gewerkt, vanmiddag mijn dagelijkse dingetjes gedaan.

Maar toch, het gevoel bekruipt me weer. Normaal denk je de hele dag er wel even aan, maar het welbekende mannetje komt weer even langs.
Zomaar uit het niets, maar hij komt.

Ik weet nog wel dat ik samen met haar haar eigen flatje heb opgeknapt. Nog niet eens zo lang geleden, paar maandjes.
Wat was en is ze blij met haar eigen stekkie.
Kan me nog herinneren dat we samen de liefde bedreven in de douche in een kaal huis, vlak voor het opknappen.

Well, you called me up this morning
Told me about the new love that you found
Said, "I'm happy for you, I'm really happy for you"
Found someone else I guess I won't be coming round
I guess it's over, baby, it's really over, baby
And from what you were saying
I know you've gotten over me
It'll never be the way it used to be
So if it's gotta be this way
Don't worry, babu, I can take the news okay

But if you see me walking by
And the tears are in my eyes
Look away, baby, look away
If we meet on the street some day
And I don't know what to say
Look away, baby, look away
Don't look at me, I don't want you to see me this way

Zondag, meestal een dag om te overdenken, toch?
Tis me allemaal duidelijk geworden na gisteren.
Ik zie ze nog wegrijden in die patser-auto. Ik heb ze nog nooit zo snel zien handelen. Mijn zoontje werd in de auto gezet, en voor dat ik het wist, reed die zwarte auto, die ik dus bij deze verafschuw, langzaam weg.
Als het nu een witte auto was geweest, of ga ik nu tever met mijn gedachten?

Toch kan ik alles nog niet plaatsen. Het is allemaal voor mij zo snel gegaan, en ik blijf achter met vragen.
Maar ik bel haar niet meer, heb ik nu geen behoefte meer aan. Ik wil niks meer van haar weten, of zoals ze zei: ben je niet blij voor me?

Na zo'n middag als deze, is het onbeschrijfelijk wat zoiets kan doen met een mens.

Je leeft, alleen lichamelijk, je hart klopt, maar dan heb je ook echt alles gezegd.
Lieve mensen, ik ben niet de enige, en zal dit ook niet blijven helaas. Als ik alle andere verhalen lees, wat kan liefde mooi zijn, maar temeer pijn als iets over is wat jezelf niet zo heb gewild.

Je geliefde moeten laten gaan, omdat het zijn/haar keus is.
Afscheid nemen van, en de pijn die over blijft.
Pijn die door elk bloefvaatje kruipt en dan ook nog eens moeten meemaken dat je niet eens weet waar je het zoeken moet.

Lieve mensen,

Na een paar dagen van vrolijkheid en zelfvertrouwen, zoals jullie hebben kunnen lezen, is nu het mannetje langsgekomen met de hamer. Harder, emotioneler dan ooit.

Vandaag was de dag met mijn zoontje. Half twaalf zoals afgesproken. Ze belde me om te vragen of het om 10.00 uur kon tot half drie.
Ja zei ik, zakelijk, koel en vriendelijk. Als je onderling dat kunt regelen, in het belang van onze zoon, waarom niet.
Elke keer als ik haar nummer zie in mijn mobieltje, is er toch weer even een vlinder. Mijn maag draait dan een beetje om, en hoop dat ze zegt, Ron, kunnen we praten, want etc etc.

Kon ik jouw dromen maar vangen,
als jouw ogen weer triest kijken.
Mijn hart vervuld van verlangen
naar de liefde die mij heeft doen bezwijken.

Kon ik jouw muur maar slechten
die jij nu om je heen hebt gebouwd.
Ik wil er voor vechten
zodat jij mij weer vertrouwd.

Kon ik je gezicht maar weer strelen
alsof we nog gelukkig waren.
Ons leven weer samen delen
als in onze beste jaren.

Kon ik de tijd maar terugdraaien
alsof het heden niet bestaat.
Donkere wolken doen laten overwaaien
Maar ik besef nu.. het is te laat.

Vandaag was een goede dag. Eigelijk een zeer geslaagde dag.
Voor het eerst kan ik het allemaal accepteren, en heb er nu vrede mee.
Na ons telefoongesprek van gisteren, is alles me duidelijk geworden. Ik ben niet meer in haar leven. Ingeruild, aan de kant gezet, en dat allemaal voor iemand anders.

Gisteravond laat had ik het even zwaar. Muziek gedraaid tot hald twee, kon niet in slaap komen, uiteindelijk doodvermoeid in slaap gevallen.

Vanmorgen was een andere dag. Ik accepteerde alles, en ga aan de slag met het verwerken. Gelukkig door mijn beroep (buschauffeur) heb ik veel afleiding. Je bent constant alert in het verkeer, maar je hebt ook nog eens te maken met passagiers. Een leuke afleiding.