Zondag, meestal een dag om te overdenken, toch?
Tis me allemaal duidelijk geworden na gisteren.
Ik zie ze nog wegrijden in die patser-auto. Ik heb ze nog nooit zo snel zien handelen. Mijn zoontje werd in de auto gezet, en voor dat ik het wist, reed die zwarte auto, die ik dus bij deze verafschuw, langzaam weg.
Als het nu een witte auto was geweest, of ga ik nu tever met mijn gedachten?

Toch kan ik alles nog niet plaatsen. Het is allemaal voor mij zo snel gegaan, en ik blijf achter met vragen.
Maar ik bel haar niet meer, heb ik nu geen behoefte meer aan. Ik wil niks meer van haar weten, of zoals ze zei: ben je niet blij voor me?

Antwoord tegen jullie, niet tegen haar : nee, waarom zou ik? Blij voor je zijn?
Heb ik je wat aangedaan dan? Ben je nu eindelijk van mij verlost, alsof het allemaal niks voorstelde?
Tja overgangsfase!! rot op!

Die woorden van haar, dat onze relatie een overgangsfase was, dendert ook als een snelheidstrein door mijn hoofd.
Waar heb je het over meid! Had je me toen moeten zeggen, dan was ik er niet eens aan begonnen.
Had je toen ook zo flink moeten zijn om niet iedereen proberen voor je te paaien.
Uiteindelijk sta ik nu met lege handen, en jij leeft met hem. Zomaar, omdat hij het blijkbaar helemaal voor je is.

Hoop voor je dat je een geweldige nacht heb gehad gisteravond, ik moet je zeggen ik heb ook lekker geslapen, alleen.
Treuren om dit, is nu een traan te veel.
Verdriet, maakt nu plaats voor boosheid. Hoort bij het verwerkingsproces zal ik maar zeggen.

Nee deze keer is een brug te ver. Een stapje teveel.
Stoere woorden van me, maar een klein hartje.
Dat is wat ik me nu voorhou.
Maar wellicht is dat het beste voor me.

Op weg naar het onbekende.
Ik mis een maatje, waar ik nu tegen aan kan hangen, waar ik mijn tranen kan laten gaan.
Maar wellicht krijg ik straks er iets prachtigs voor terug.
Iemand die me wel waardeert, die er voor me is, en die mijn liefde wel voelt, ipv er nochalant mee om gaat.
Misschien pastten we niet bij elkaar hoor ik nu iemand zeggen. Zou kunnen, maar met die vraag wil ik de zondagavond niet in gaan.

Over en uit. Boek dicht.
Verder met het verwerken dan maar, en kijken wat de dag van morgen ons weer brengt.

Hang on allemaal!

Liefs
Ron