Vandaag was een goede dag. Eigelijk een zeer geslaagde dag.
Voor het eerst kan ik het allemaal accepteren, en heb er nu vrede mee.
Na ons telefoongesprek van gisteren, is alles me duidelijk geworden. Ik ben niet meer in haar leven. Ingeruild, aan de kant gezet, en dat allemaal voor iemand anders.

Gisteravond laat had ik het even zwaar. Muziek gedraaid tot hald twee, kon niet in slaap komen, uiteindelijk doodvermoeid in slaap gevallen.

Vanmorgen was een andere dag. Ik accepteerde alles, en ga aan de slag met het verwerken. Gelukkig door mijn beroep (buschauffeur) heb ik veel afleiding. Je bent constant alert in het verkeer, maar je hebt ook nog eens te maken met passagiers. Een leuke afleiding.

Mijn zelfvertrouwen heeft de afgelopen weken een enorme deuk opgelopen. Dat is logisch, en zal voor iedereen herkenbaar zijn. Toch ineens, onverklaarbaar wellicht, blaakte ik van zelfvertrouwen vandaag.
Ben vanmorgen eerst naar de kapper geweest, lekker kort koppie weer, beetje bruin was ik al van het varen een paar weken geleden, heb leuke kleren aangetrokken, nee ik voelde me even als vanouds.

Natuurlijk denk je vaak nog aan haar. En ook hoe fijn het is geweest. Maar helaas komt de man met de hamer toch echt wel een keertje langs. Vandaag niet. Het bleef weg, ik kan het accepteren. Ik ben gegroeid in dit proces, dacht ik bij mezelf. Het mannetje met die hamer komt echt nog wel langs, daar ben ik van overtuigd, maar vandaag nemen ze me dit gevoel niet meer van me af.

Dan ineens blijkt dat bepaalde dingen weer leuk worden. Je gaat dingen anders benaderen en ook zien. Die erge pijn was even weg. Er kwam een leuk meisje de bus in.
Jaartje of 25 schatte ik in. Ik kon ook weer kijken naar iemand anders. Ik was even niet meer die Ron, die onzekere jongen, door pijn en verdriet overgoten, van de afgelopen weken.
Ik had oog voor de toekomst. En ja, er is echt meer dan alleen maar mijn ex. Zij wilde dit zo, wie belet mij dan nu om ook voor mezelf dingen te ontdekken en te onderzoeken?

Meisje verdween uit de bus, een knipoog volgde.
Ben er nog lang niet klaar voor, ik begin pas met het verwerken van alles, maar mijn zelfvertrouwen kwam daardoor wel terug.
Gewoon omdat iemand mij blijkbaar een goed gevoel gaf. Gewoon omdat ik nog niet ben afgeschreven.
Gewoon omdat ik ben wie ik ben.