Jeetje, wat kan je snel vergeten hoe liefdesverdriet voelt! Ik was het kwijt, helemaal kwijt. Ik heb echt een heel lekker half jaar gehad sinds de laatste keer dat ik schreef. Redelijk in evenwicht, blijer met mezelf, lekker weer aan het flirten, kortom, meer de oude!
Niet alles loopt op rolletjes, maar toch. Ik zat zelfs al af en toe een heel klein btje te hopen op iets nieuws. Niet echt actie ondernomen, maar ik dacht ook niet te serieus na.

En toen heb ik nog een paar dagen genoten van mijn vakantie. Ik ben thuisgekomen en heb hem een berichtje gestuurd. toen hebben we een aantal berichten over en weer gestuurd. Hij was heel lief, zei zelfs dat hij naar NL wilde komen.... Neem het niet serieus hoor ben ook weer niet zo naief....

Nu voel ik me wel een stuk beter. Het gaat er toch om dat iemand aandacht aan je besteedt ofzo. Nu weer terug naar de realiteit!!!

Ik heb twee reacties grkregen op mijn vorige blog en wil toch nog verderuitleggen. Ik ben niet met hem naar bed geweest en het samen slapen was ook niet zomaar. We hebben een week fulltime met elkaar doorgbracht en toen kort gezoend. Dat was voor mij een stap, ik wilde graag weer eens met iemand zoenen. Daarna geprobeerd af te spreken, wat lukte. Toen hadden we weer goed contact. Ook na hetslapen gaf hij aan mee te willen reizen, maarhij bedacht zich later. We hebben echt goed contactgehad, wist zelf ook dathet niet serieus kon zijn, maar ik ben meer bezorgd overmijn eigen reactie.

Ben op vakantie, maar een kore update. Het goede nieuws: ik heb eindelijk weer eens gevoelens gehad voor een ander en met iemand geslapen. Het slechte nieuws is, dat ik daarna hoopte op een vervolg en hij blijkbaar het prima vond om verder te gaan. Ik ben blijkbaar te romantisch ofzo?

Slecht weer, het is dus niet altijd feest..... : )) Bedankt unremedied!

Nog een ding: waar ik ook niet tegen kan, is dat het al de hele zomer steeds mooi weer is, terwijl het vorig jaar echt slecht weer was. Jaloers dat zij daarvan kunnen genieten en dat het ons toen niet gegund was.....slaat nergens op maar toch.

Terug van een korte vakantie en voelde me eigenlijk goed. Maar nu terug in mijn eentje in mijn huis en ik weet even niet hoe nu verder. Ik wilde dat ik hem nooit ontmoet had. Door hem ben ik alles overhoop gaan gooien en nu is mijn leven een btje een rommeltje, moet nieuwe baan vinden, of opleiding beginnen die ik altijd dacht te willen en opeens zie ik het allemaal niet zitten. Hij gaf mij zoveel levenslust, de gedachte dat hij er was om mijn dingen aan te laten zien, maakte me zo blij. En nu.. Ik ben helemaal alleen en ipv met mij doet hij die dingen met haar!