Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de steun. Ik heb helaas geen energie om iedereen terug te mailen.. neem het mij niet kwalijk.

allereerst bedankt voor de lieve berichtjes...
Maar de drama gaat verder. Gister met een raar gevoel naar bed gegaan en weer een zeer onrustige nachte gehad.
Vanochtend half 9 belde ik hem... ik wilde eens en voor altijd alles afsluiten. De hoop, de droom, de wachttijd.....

Hallo...

Vandaag heb ik een zeer slechte dag. De nacht was zooo onrustig, ben zeker 5 keer wakker geworden. Ik voer gesprekken met mijn ex in de nacht. Vanochtend was het een hel om wakker te worden. Ik trek het steeds slechter.
Op mijn werk aangekomen heb ik hem gemaild. Hij negeerde mij....... en toen gebeurde het. Ik zakte in. Ik trok het niet meer..... ik glij langzaam weg.

Hallo mensen... bedankt voor jullie lieve berichtjes.
Nu weer ff van mij afschrijven. De titel zegt het al.. ik ben een vrouw die enorm kan lijdenonder PMS maar in combinatie met liefdesverdriet is het killing...Wat is dit een worsteling zeg, alle emoties zijn ineens zo heftig en scherp voelbaar.

Ik mis hem nog steeds.
Maar elke dag wordt ik sterker... mijn verstand en gevoel komen bijna tot een, maar wordt nog overladen door heftige emoties.. maar steeds meer gaat mijn verstand luider spreken!

Ik moet er op dit moment niet aan denken om hem te spreken of het zien, het voelt alsof ik revalideer... en langzaam babystapjes maak.. en contact met hem maakt mij tot een invalide... en dat wil ik niet. Dus we gaan gewn door....met niet hebben van contact. Ik vraag me dan het volgende af, stel ik benader hem dan krijg je 3 opties:

Zaterddag en zondag zijn helse dagen in het verwerken en rouwen. Het gepieker, mijn hoofd pompt de ene gedachte na de ander.
Ik mis hem zo erg. Gisteren ben ik naar een feestje geweest en wat een afleiding zou moeten worden .... werd een avond veel confrontatie.... leidseplein, hoe vaak wij daar niet zijn geweest, de parkeerplaats, de weg, de mensen, de sfeer... allees wees naar een herrinnering met hem... Zaterdagavond, de avond dat we leuke dingen deden, we hadden dezelfde intresses en konden vollop genieten van zon avond...

Ik mis hem.
De dagen zijn langzaam voorbij gegaan. De ene dag ging beter dan een andere dag. Gek genoeg typeert het gevoel waar ik mij opsta de gehele dag. Nog steeds niet kan ik geloven dat we niet meer met elkaar zijn. Ik ben heel benieuwd of hij aan mij denkt, mij mist ... sowie so als mens. Hij gaat door en leeft alsof ik geen rol in zijn leven heb gespeeld. Ik ben zo gehecht aan hem geraakt...
Nog steeds voel ik een bepaalde angst, dan denk ik in termen als : nooit meer... nooit meer zien, nooit meer praten, nooit meer knuffelen.