Zaterddag en zondag zijn helse dagen in het verwerken en rouwen. Het gepieker, mijn hoofd pompt de ene gedachte na de ander.
Ik mis hem zo erg. Gisteren ben ik naar een feestje geweest en wat een afleiding zou moeten worden .... werd een avond veel confrontatie.... leidseplein, hoe vaak wij daar niet zijn geweest, de parkeerplaats, de weg, de mensen, de sfeer... allees wees naar een herrinnering met hem... Zaterdagavond, de avond dat we leuke dingen deden, we hadden dezelfde intresses en konden vollop genieten van zon avond...

nu, nu heeft alles geen smaak meer. Geen voldoening. Ik vraag me af of hij dat ook heeft, nu ik wegvallen ben. Heeft zij leven ook nog zoveel smaak, nu iemand weg is gevallen die heel veel van hem houdt.