de tranen rollen over mijn wangen... voel zo veel pijn....waarom heb ik mij zo vergist? waarom heb ik zoveel gegeven? waarom heb ik geliefd? waarom heb ik bemind? waarom heb ik mijn lieve zoontje zoveel pijn gedaan door mijn egoisme? waarom heb hem zo vertrouwd? waarom heb ik hem geloofd? waarom ?om me vervolgens alleen en eenzaam te voelen... gezin kapot, mijn kind beschadigd, mijn financiele zelfmoord door de scheiding, mijn familie kwijt ( conservatief)... en hij deed dit samen met mij en nu laat ie mij keihard vallen

Ik heb een enorm dip gisteren gehad. Vol wijsheid en ratio heb ik hem donderdag een laatste mail geschreven en waar ik afscheid nam...om verder te kunnen. Hij is niet meer de man die voor mij gaat, volledig voor mij gaat en neem niet genoegen met een twijefelachtige, onzekere "relatie". Hij antwoordde de mail vol verwijten en wenste me veel geluk.. uiteindelijk.

Ok... een update.
Mijn ex wil het weer langzaam aan proberen,.... maar het doet mij weinig. Gevoel heeft teveel schade door de pijn... en hij kan nog steeds niet volledig voor me gaan.

Ik heb had vanaf dinsdag niks van hem gehoord,omdat hij aangaf geen contact op te nemen.. Nou dan niet! was mijn gedachte.. en die heb ik ook vastgehouden.
Ondanks de weinige energie heb ik wat aan mijn scriptie kunnen doen en heb besloten om mijn motorrijbewijs te halen... en heb woensdag een afspraak gemaakt. Ondertussen had ik ook heel leuk contact met een man die mij toch een beetje energie ga... kortom al met al, verdrietig maar kon functioneren.

Dinsdagavond was het laatste contact wat ik had met mijn ex. Hij smste dat hij woest worden bij een gedachte van mij met een ander man. Hij smst dat hij aan mij denkt en maakt wat sexuele toespelingen.... allemaal uiteindelijk "holle"uitspraken.. om vervolgens dinsdagavond te smsen dat hij geen contact meer opneemt, omdat ik zijn sms niet heb beantwoord.
hij speelt met mijn gevoel en zijn arrogantie komt mij de nek uit.

Hoi..

Ik heb vandaag een offday. Na zaterdag ( ex gezien) voelde ik me powerfull, had nog steeds geen duidelijkheid maar had enigszins nog een soort koers te varen. Ik weet wat ik wil en dat kan hij mij niet meer geven, dus geen andere alternatief.
Zondag heeft hij mij laat gesmst dat hij aan me dacht en dat hij mij leuk eruit vond zien.
Hier kan ik dan een hele maandag op teren.... totdat het weeer heel stil wordt en geen signaal van zijn kant en dan komt de onzekerheid en twijfel weer opzetten.

Vandaag gaat dit gevoel door... de energie dit ik had lekt steeds meer weg.

Gisteren heb ik een date gehad met mijn ex. We zijn eerst gezellig wat gaan drinken inhet jazzcafeetje en daarna vroeg hij of ik mee wilde naar zijn huis. Had ik niet verwacht.
Heel de avond heeft hij signalen gegeven mij nog steeds leuk te vinden. Hij werd aanhankelijker en kwam meer open. Hij vind dat ik hem heb vele malen heb gekwetst door mijn labiliteit.Hij vindt dat ik het niet het onvermogen heb om mijzelf gelukkig te maken en alles op hem projecteer. Daar zit wel een grote waarheid.