Het is alweer even geleden dat ik hier heb geschreven. I came from a long long road en ik had tijd nodig om aan mezelf te werken. Dit heb ik ook zeker gedaan. Na D. ( zie vorige blogs) heb ik afstand genomen van de mannen. Ik was er wel ff klaar mee. Zo ook eind juni toen ik ging stappen. Mijn vriendin probeerde een jongen te versieren maar wat bleek?? Hij had meer interesse in mij.

Het is alweer even geleden dat ik hier gepost heb... Ik heb niks meer van D. gehoord en het is wel ok. Ik ben me meer met mezelf bezig gaan houden en zo heb ik me 5 dagen teruggetrokken en alle gedachten de revue laten passeren. Ik ben gaan googlen op therapie en paycholoog en kwam uiteindelijk bij faalangs terecht. Nou dacht ik bij faalangst aan verlegen muurbloempjes die een zeer passieve houding aannemen ( waar niks mis mee is overigens) maar ik ontdekte dat er twee typen faalangsten zijn. De passieve en de actieve.

Het is fijn om hier anoniem eens lekker te kunnen schrijven. Ik heb aardig wat blogs gelezen en herken er altijd wel wat van mezelf in . Veel blogs gaan over het zelfbeeld. Waarom wordt ons zelfbeeld zo gekrenkt nadat een ander ons shit heeft behandeld? Waarom zoeken we de schuld bij onszelf? Waarom stoppen we dat soms zo diep weg waardoor we onbewust geen steek verder komen?

Ik ging gisteren weer eens lekker stappen met mjnn vriendinnetje. Al gauw zagen we D. Hij was nogal dronken dus gingen we verderop dansen... Na twee uur ofzo kwamen we hem weer tegen. Ik inmiddels ook niet meer nuchter. We stonden te kletsen en hij raakte me af en toe aan... Op een gegeven moment zoende hij me. Daarna zei hij ik heb een vriendin en liep weg. Later zoende hij me nog een x

Als ik zoek naar geluk dan kom ik op diverse sites, boeken en artikelen. Alles zegt bijna hetzelfde, namelijk dat je geluk creeert, het zelf moet maken. God wat klinkt dat simpel en ontzettend onrealistisch... Want wat zou ik graag gelukkig zijn en hoe fijn zou het zijn als ik dat zelf kon maken?? Of dan op zijn minst zou weten hoe ik dat kon maken....

Vorige week kwam ik D tegen en het was zowaar gezellig. We hadden afgesproken om deze week te meeten in een kroeg... maar hij was dus naar een andere kroeg gegaan. Teleurstelling alom.

Jeminee, ik sta vandaag voor het eerst weer stil bij D. Hij is een aantal weken niet in mijn gedachten geweest. Serieus niet! Had wel door hoe het zit en heb hem uit mijn hoofd en leven gebannen. Ik merk achteraf wel dat ik niet helemaal lekker in mijn vel zit, maar hij was weg uit mijn gedachten.
Heb het ook heel druk gehad en dat werkt mee, maar ben de laatste tijd erg veel met mezelf bezig geweest.
Wie ben ik? Wat wil ik? Daarnaast stoorde ik me groen en geel aan collega's en zelfs clienten binnen mijn werk (!)