Go with the flow... Ja is op zich prima, maar ik merk nu we zo'n vier maanden aan het daten zijn dat ik behoefte heb aan duidelijkheid. Als we samen zijn is het heel gezellig, maar het contact daarbuiten verloopt stroever. Dat komt van beide kanten, maar ik wil eigenlijk wel eens weten wat hij er nu over denkt! Want ik moet veel van mezelf vragen om niet te vervallen in mijn oude patronen en ik heb al veel meer van hem geleerd over mezelf en ik ben best trots op het feit dat ik de dingen nu anders heb aangepakt... Maar het vreet energie!

Weg uit mijn comfortzone... Weg van het veilige gevoel dat ik mezelf bood door alles af te kappen voor het serieus werd...
Weg van zekerheid en weg van de onbereikbare partij zijn.
Ik stel me open en dat betekent onzekerheid, kwetsbaarheid en angst.
Hij laat me ook niet echt merken dat het goed zit, maar misschien ligt dat ook wel aan mij...

Houdt de zoektocht naar de ware ooit op?
De zoektocht naar ware liefde? Iemand die me wil om wie ik ben? Houdt het vasthouden aan hoop ooit op? Het loslaten van het verleden? Niet meer terugvallen in die oude valkuilen waarbij de wonden weer langzaam worden opengereten...

Weer een jaar voorbij. Een jaar waarin ik mezelf hrb voorgenomen om aan mezelf te werken. Om niet meer dezelfde fouten te maken als in het verleden. Een jaar waarin ik me op mezelf wilde focussen... Totdat hij voorbij kwam...

Zoals jullie in mijn blog hebben kunnen lezen maakt(e) mijn hoofd weer overuren.... Een vriendin zei toen : je moet blij van iemand worden en als dat niet het geval is dan is het duidelijk toch?

Een positieve titel voor deze nieuwe blog die ik overigens heb overgenomen van 1 van de reacties op mijn laatste blog.
Taking things easy: het klinkt zo mooi, positief en nuchter.
Maar het is verdomd moeilijk voor iemand als mij om de dingen easy te benaderen. Mijn hoofd slaat op hol; 700 scenario's wisselen elkaar af. Hij vindt me wel leuk, hij vindt me niet leuk, ik moet zelf iniatief tonen, ik moet hem laten jagen en dus wat minder laten horen etc etc etc....

Goed we hebben weer een date gehad. Het was erg gezellig en hij is blijven slapen. Daarna een berichtje gehad dus dat is ook een goed teken.
Nu hoor ik weer minder van hem en gaat het contact vooral vanuit mij.
Ik word gek van deze onzekerheid. Vriendinnen van me hebben jongens die veel laten horen en die duidelijk laten blijken dat ze mijn vriendinnen leuk vinden...
Waarom kan dat dan niet bij mij?

Goed na een paar berichtjes over en weer heb ik hem maar geappt: wil je binnenkort nog eens afspreken?