Ok, ik zie wat je bedoeld. Alleen,.....

Zoals ik het blog lees ligt de angst voor afwijzing bij de blogger in kwestie. Uit het verhaal meen ik te halen dat het iets van haar zelf zou kunnen zijn uit eerdere opgelopen ervaringen of ander gebieden wat totaal niet gebaseerd hoeft te zijn op de relatie die zij nu heeft en waar de huidige partner totaal geen besef van hoeft te hebben. Het lijkt iets van haar te zijn, wat zij ook tussen de regels door aangeeft.

De vraag is, wat vaak genoeg blijkt voor te komen weet ik uit persoonlijke ervaring, in hoeverre kan en mag je een ander verantwoordelijk maken voor je eigen gevoel/onzekerheden. Of van een ander verwachten dat hij/zij die bij jou weg gaat nemen ?

Het zou maar zo kunnen zijn dat zij vanuit haar angst voor afwijzing, eigen invullingen gebaseerd op angst iets gaat weggooien wat heel als mooi zou kunnen uitwerken.

Zou open communicatie en jezelf kwetsbaar durven opstellen niet veel meer kunnen opleveren ? Ja een beetje eng, want dan zal je zelf al eerste out of the closet moeten komen en je gevoel en behoefte kenbaar moeten maken naar de ander. Nog grotere stap is niet de vraag stellen hoe de ander erin staat, maar durven aangeven hoe je er zelf instaat, wat voelt en zelf graag zou willen met en met deze relatie.

Maar ik richt mij nu tot jou op basis van mijn vraag, en dat is niet de bedoeling natuurlijk.