Ik heb hem na dat weekend bijna twee weken niet gezien/gesproken.
Vorige week kwam ik hem tegen op een feestje: was beetje awkward.
Ik heb hem kort gesproken en ben mijn ding gaan doen. Hij appte me sarcastisch dat we zo'n goed gesprek hadden gehad. Hierop raakten we in gesprek en hij kwam langs (ik was al eerder thuis). Daar hebben we een aantal uren gechilld en hij is blijven slapen, maar er is niks gebeurd.

Ondanks dat er mensen zullen zijn die misschien moe worden van mijn blogs die nu al jaren hetzelfde gaan voelt het voor mij goed om het van me af te schrijven. Geloof me, wordt er zelf ook moe van. En doe mijn best om mezelf te veranderen (wat vrij lastig is).
Zo loop ik bij een psycholoog, ben ik me aan het verdiepen in een boek: de 13 valkuilen. Praat ik meer in real life met de mensen om me heen.
Maar anyway ik voel me niet fijn.

Hai. 3 jaar geleden schreef ik hier mijn laatste blog. Ik was iets aan het googlen en kwam toen weer op deze site dus dacht hmm misschien kan ik wel weer wat schrijven.
Vermoedelijk (en hopelijk voor hen) zijn hier nog weinig mensen na 3 jaar en dus ook weinig mensen die mijn verhaal kennen.
Als je daarin geinteresseerd bent nodig ik je vooral uit om mijnn blogs door te lezen . Maar even in een notendop mijn verhaal:

Tja, waar zal ik eens beginnen? J. Heb ik nog een paar keer gezien, maar er is niks meer gebeurd. Eind augustus heb ik een jongen leren kennen j.a. In eerste instantie voelde ik me goed bij hem, maar al snel ging hij me erg claimen. Als ik niet reageerde op een bericht werd hij boos. Dit benauwde me al snel en ik verloor mijn interesse. Het is een super lieve jongen, maar de klik was ver te zoeken.vorige week heb ik al het contact verbroken.

Vanacht weer de mist in gegaan... Sowiedo had ik hem geconfronteerd met dat berichtje en hij zei dat mijn vriendin hem een bericht had gestuurd. Toen met hem meegegaan en toen ik thuiskwam vertelde mijj vriendin dat hij haar weer een berichtje had gestuurd.
Dus heb ik hem geconfronteerd waarbij hij zei dat ik me er niet zo druk om moet maken.
Nu heb ik tegen hem gezegd dat als hij achter haar aan wil dat prima is maar dat hij niet meer met mij moet kloten! Nog geen reactie..

Afgelopen week elkaar weer gezien. Hoop spanning maar zowaar ook gewoon gezellig. Hij ging naar huis en ik bleef. Toen ik later thuis kwam dacht ik bij mezelf ok dit was anders maar wel ok. Ik was blij dat ik was gebleven en verder geen dingen heb gedaan. Ik checkte mijn telefoon en zei nog tegen mezelf: isa dit is gewoon een gewoonte. Hij stuurt je echt niks hoor. Dus ik gewoon naar bed en toen zat ik te appen met mijn vriendin. Ineens zag ik ook een ander appje. Jawel van hem!! Even voelde ik me heel blij. Hij dacht dus wel aan mij.

Ik wist het wel. Hij voelt het ook. Dat wat wij hebben - de spanning- is bij allebei! Mn vriendin zei vandaag ik moest gister zo lachen. Dus ik vraag waarom? Zegt ze J stond zo jaloers te kijken!
Sowieso keek hij de hele tijd naar je...

Wat ik hiermee op schiet? Weinig tot niets. Maar wel een klein momentje van geluk, want ik voel me nu niet meer zo waardeloos. Hih vindt me wel leuk. Punt. Het gaat niks worden, maar er is wel iets.