Het is alweer even geleden dat ik hier heb geschreven. I came from a long long road en ik had tijd nodig om aan mezelf te werken. Dit heb ik ook zeker gedaan. Na D. ( zie vorige blogs) heb ik afstand genomen van de mannen. Ik was er wel ff klaar mee. Zo ook eind juni toen ik ging stappen. Mijn vriendin probeerde een jongen te versieren maar wat bleek?? Hij had meer interesse in mij.
Ik zat hier helemaal niet op te wachten en ging gewoon naar huis. Hij heeft toen een facebook account aangemaakt om met me in contact tekomen. Na een tijdje gaf hij mij zijn nummer en hebhen we van eind juni tot en met begin september geappt. Gewoon vriendschappelijk... Begin september hield dit op. Drie weken later kom ik hem ineens na al die tijd weer tegen bij het stappen! Hij liet vanaf het begin blijken dat hij me nog steeds zag zitten en aan het eind van de avond gezoend. Toen ik thuiskwam had ik een app met daarin: i love you!
Schattig maar hey ik was helemaal niet op zoek naar weer een jongen en weer gedoe. Hij vroeg of ik bij hem kwam eten... Onder lichte druk van mijn omgeving ben ik ernaar toe gegaan. Het was een gezellige avond. Wel gezoend verder niks( ik herinner me nog een reactie waarin ik mijn viceuze circel moest doorbreken van het ldvd forum) . Vorige week zaterdag volgde zelfs een tweede date. Ook dit was erg gezellig en netjes gedragen haha. Het contact kwam veelal vanuit hem want ik ben erg op mijn hoede...
Nu hoor ik dus minder van hem. Hij heeft wel gezegd dat hij 2 drukke weken op zijn werk heeft met heel lange dagen...
Maar ik merk dat ik aan het analyseren ben, aan het checken of hij mijn berichtje heeft gelezen, wanneer hij voor het laatst online was, bedenken dat hij me toch niet zo leuk vindt.... KORTOM ik ga die molen weer in al voordat mijn hart opnieuw is gebroken!!!
Ik ben veranderd. Ik voel mezelf beter en drink niet meer teveel. Doe niet meer aan scharrelen en heb zelfs gedate!
Maar hoe scary is het als ik nu weer wordt afgewezen?
Contact maar vast afkappen? Of nog even afwachten?
Wat denken jullie?
Re:
Enjoy life!