Zat gisteren in mijn gelukskoekje. Ja ja zo ver is het gekomen dat ik me een pak gelukskoekjes ben gaan halen en er elke dag één uitneem. Hopend dat het iets met me doet, me sterker maakt. Absurd? Who cares?

Met mijn ma gaat het beter. Blijkbaar kon ze al terug snauwen tegen mijn pa dus zo erg zal het er niet aan toe zijn. Gewoon terug op gewicht komen. Weet nog niet of ik op bezoek ga. Er vallen nog teveel andere dingen te verwerken.

Het ging redelijk goed met me vandaag. Boeken gaan halen in de bib. Eigen aan iemand met liefdesverdriet. Ging die fases eens bestuderen.

Heb ergens gelezen dat iemand met liefdesverdriet door drie fases gaat.
Ontkenning, acceptatie, loslaten.
Klopt dit en hoe herken je het?
Zou helemaal niet weten in welke fase ik zit en niemand kan waarschijnlijk inschatten hoe lang elke fase duurt maar zou zo graag hebben dat ik erdoor vlieg.

Ik denk dat het de eerste keer is dat ik zo kort op elkaar hier iets neerzet. Na een hele dag denken aan hen is er plots, totaal onverwacht het besef.
Het besef dat mijn broer niet terugkomt. Ik wist het wel maar was er niet zo bewust mee bezig. Kan mijn tranen niet meer voor mezelf houden.
Hij komt niet meer terug...
Hij komt echt niet meer terug..
Hoe komt het dat ik daar niet eerder bij stilstond? Voel me schuldig omdat ik hem niet heb "geëerd". Als je het zo al mag noemen..

Voelde me een moment goed en nu ja...surprise surprise..nemen de gedachten het weer over.
Voel me niet lekker in mijn vel. Vandaag lijkt het alsof ik alleen maar aan hem en zijn vriendin kan denken.
Vraag me af of hij gelukkig is. Of zijn gevoelens echt zo sterk zijn voor haar zoals hij zei.
Natuurlijk zijn ze dat, waarom zou hij het anders zeggen?
Vraag me af hoe goed het wel tussen hen klikt. Hij zei van het eerste moment. Vraag me af of in hoeverre je jezelf dat kan voorhouden. Vraag me af hoeveel hij dan eigenlijk nog van me hield. Zo vlug.

Dacht dat ik geen stap terug kon gaan maar blijkbaar stond ik al één stapje verder. Genoeg om er drie terug te doen .
Heb de mail dan toch maar verstuurd..Wat stond er juist in?

Mag ik eigenlijk wel vloeken hier?
Vandaag was weer superzwaar . Zoals ik al in een reactie zei heb ik vandaag de helft van de tijd op het werk bezig geweest aan een mail die ik hem zou sturen. Zou sturen want elk hersencelletje in mijn hoofd zegt het niet te doen. Maar vandaag valt het me echt super zwaar geen contact te hebben. Geen steun, geen grientje van liefde te voelen. Het zou niet anders zijn natuurlijk moest ik hem de mail sturen. Zou hooguit, als ik geluk heb, een droge coole mail terugkrijgen. Of zou ik hem onderschatten?