Maar nee johm..je zit vast al een stuk verder dan de eerste fase.
Ik denk dat ik van de ene naar de andere vlieg maar blijkbaar is dat normaal. Heb me wat boeken in de bib gaan halen.
Volgens mij zitten we in de moeilijkste fase en blijkbaar is dat het accepteren. Het geen hoop meer hebben (heb ik soms nog wel). Onthechten is verdomd een lang proces maar ik geloof dat je heel veel zelf kan doen. Misschien zit je zelfs al in de laatste maar vlieg je soms terug naar de eerste omdat je verdriet nog niet helemaal uit je lijf is. Ik las vandaag de reden waarom je je zo goed kan voelen en dan plots weer zo slecht. Misschien logisch...maar blijkbaar laat je onbewuste maar zoveel pijn toe van moment op moment. Dus eerst voel je intens verdriet, krijg je ruimte om dat te verwerken en je dan iets beter te gaan voelen. Daarna laat het nog wat verdriet los om weer door het zelfde proces te gaan en zo gaat dit door tot er een moment komt dat je echt verder kan. Leuk is anders :-s