Start › Blogs › amber11's blog

besef

afbeelding van amber11
Din, 27/10/2009 - 22:27 — amber11

Ik denk dat het de eerste keer is dat ik zo kort op elkaar hier iets neerzet. Na een hele dag denken aan hen is er plots, totaal onverwacht het besef.
Het besef dat mijn broer niet terugkomt. Ik wist het wel maar was er niet zo bewust mee bezig. Kan mijn tranen niet meer voor mezelf houden.
Hij komt niet meer terug...
Hij komt echt niet meer terug..
Hoe komt het dat ik daar niet eerder bij stilstond? Voel me schuldig omdat ik hem niet heb "geëerd". Als je het zo al mag noemen..
Misschien komt het omdat ik van de medicatie ben maar alles lijkt zo fel op me af te komen. Ik heb hem beloofd dat ik sterk zou zijn op de dag van de begrafenis maar het lukt me niet. Hij zou me zo niet willen zien. Hij zou mijn ex verwijten dat hij me op deze manier had afgehandeld. Hij zou het niet begrijpen. Hij zou me zeggen dat ik slim ben terwijl ik me zo dom voel.
Maar hij is er niet meer..
Hij was zo mooi..niet zo anders dan ik. Hij bruin, ik blond. Het is niet dat we zo een intens contact hadden maar hij was mijn oudere broer. Hij was van mij..
Ben zo moe...

Din, 27/10/2009 - 22:39 — diep
afbeelding van diep

@amber11

Zolang je broer in je hart zit, ben je hem niet kwijt en kan je nog van alles tegen hem vertellen.

Wat helpt is een foto van hem ergens op een mooi plekje zetten met een kaarsje ervoor. Als je het kaarsje aansteekt is precies of het gezicht opleeft en dan vertel je er maar honderduit tegen. Het lucht echt op!

Sterkte

Din, 27/10/2009 - 23:24 — Layla - Moderator (of verwijderd)
afbeelding van Layla - Moderator

@ amber11

Ik ben het helemaal eens met de woorden van diep, ik wil je ook van mij ontzettend veel sterkte toewensen, ik leef met je mee, liefs van Layla

Woe, 28/10/2009 - 10:50 — kimlief
afbeelding van kimlief

@ amber

Lieve Amber,

Besef dat je broer altijd van je gehouden en heeft en altijd bij je zou blijven in je hart. Al die pijn en verdriet die je nu meemaakt is er omdat je van hem hield.
Ik heb 1 1/2 terug mijn vader verloren en het besef dat hij er niet meer is kwam bij mij pas na maanden..ik denk nog steeds aan hem en heb veel vedriet. Het verschil met liefdesverdriet is dat als ik gehuild heb om mijn vader mij opgelucht voel. Ik ging in het begin veel films, boeken, muziek en situaties uit de weg om me niet verdrietig te voelen. Wel luisterde ik bewust de muziek van de crematie en keek naar zijn foto. Liet mij dan helemaal gaan en dat hielp. Zoek is voor jezelf wat je helpt, waar je jezelf en je broer in kan vinden, zoals Diep al zei.

De situatie waar jij nu in zit wens ik mijn ergste vijand niet toe maar jij zit er nu eenmaal midden in en je moet er doorheen. Als je er klaar voor bent kan je misschien met een psycholoog praten.
Ik ben een zwaar nuchter persoon en nooit echt open voor gestaan. maar begin dit jaar kwam ik erachter dat ik het niet kon alleen. ik sloot iedereen buiten die mij wilde helpen. Heb een aantal sessies met een psycholoog gehad en dat heeft geholpen. ben er nu mee gestopt maar denk erover om het weer op te pakken...
Sterkte,