Plots 11 treden lager..
Weet niet waarom of hoe. De muziek staat luid en kan alleen maar huilen..
can't find myself, lost in this lie..
Alle stappen die ik maakte..al hetgeen ik rechthield..boem. Neerwaarts.
save me from the nothing I become..
Hey ex...fijn dat je daar staat hoog op die berg.
Ben zo moe..maar ben niet uitgevochten..heb een ezel om voor te zorgen..

De back in time blogs hebben me blijkbaar geen goed gedaan . In plaats van het beoogde resultaat nl. Zie, jullie pasten echt langs geen kanten samen, werd het, Hoe is het zo mis kunnen lopen?? Waarschijnlijk omdat we niet bij elkaar pasten .
Ik word er zo misselijk van.
Gisteren uit eten met collega's van het werk. Zulke dingen moet je doen maar waarom zijn het net zulke momenten dat het toch weer iets meer pijn doet? Praten over de relatie hoeft niet meer. Dat merk ik héél fel.

Waar waren we?
Die eerste twee weken werden er zoals jullie merken al héél wat heen en weer gegooid. Ik zei net als hij foute dingen.

Tussen het leeg gevoel door, het denken aan, de pijn, het wie ben ik nog gevoel, komt die ene vraag naar boven..Ok meer dan één..Los van was ik het wel voor jou, is er die "was jij het wel voor mij?".
Back in time..
Een vriend van je vond ons wel passen samen. Goed kende hij me niet en vraag me nog steeds af hoe goed hij jou wel kende. Met een stom mailtje door te sturen naar ons beiden kwam ik in contact met je.

Het is bijna twee weken geleden dat ik die laatste sms stuurde. En zoals sommigen wel weten ook weer twee weken geleden dat ik keihard tegen de grond smakte. Langzaam aan voelt het weer een beetje beter. Misschien had ik die smak wel ergens nodig. Nodig om weer een klein beetje los te laten. Want geef toe..de boodschap van zijn kant was wel heel duidelijk. De manier waarop liet weer wat te wensen over. Het zegt meer over hem dan over mij.

Ben zo van het ene gevoel in het andere aan het gaan..
Eén ding wil ik na al die tijd zeker zeggen voor het moment weer gepasseerd is. En weet dat dit raar kan overkomen maar hell als je mij tegenkomt lijkt soms niets raar meer. In ieder geval niet als ik mezelf tegenkom.
Heb me geërgerd aan jullie van tijd tot tijd. Heb jullie gekoesterd van tijd tot tijd. Heb gevochten en verloren. Heb gelezen en niet altijd geantwoord. Maar altijd heb ik het met me meegedragen..