Ik heb van mijn Ex 8 weken niets meer gehoord en plots stuurt ze mij een mailtje.
Hier heb ik zoals je in mijn vorige blog's kon lezen op geantwoord.
Gisteren avond stuurde ze mij een berichtje als volgt... :" Mateke doet dat goed morgen. Ik weet dat je het kunt. Ik duim voor jou."....

Wat wil ze nu toch van mij??? Zit hier meer achter of is dit gewoon om lief te zijn. ik moest inderdaad vandaag een voordracht geven. Maar het doet zo raar dat ze nu smst...Heb hier niet direct opgeantwoord. maar heb dit gedaan daarstraks... gewoon bedankt...

Op aanraden van jullie... ben ik terug beginnen sporten. En ik moet zeggen dat helpt inderdaad.
Ik voel me beter in mijn vel...Het geeft voldoenig en je gaat u fysiek ook nog is vermoeien in plaats van alleen psychologische ( altijd maar denken en denken en twijfelen en..... jullie kennen het wel).
Het verhelpt niet alles maar het laat u toch terug buitenkomen... is gewoon aan u eigen denken.
Eveneens heb ik gelezen dat door sporten je lichaam endorfine aanmaakt en dat zou helpen tegen ldvd.
het geeft u energie en je bekijkt het anders....
Ik wou toch nog even eens iets positief melden.

Dat mailtje van mijn ex en mijn reactie daar op heeft me eigenlijk niet goed gedaan.
Precies of ik start terug van nul.
Ik ben eigenlijk nog niet gelukkige en ben eigenlijk nog niet met mijn leven verder gegaan waarom laat ik dat dan uitschijnen naar mijn ex.
Nu zit ik heel de tijd te kijken of ze misschien nog iets heeft gemaild. Tis toch allemaal wreed.
Ik mag geen hoop koesteren en wil ook geen hoop koesteren waarom doe ik dat dan?
De liefde kan wel mooi zijn maar is toch heel erg gevaarlijk.
Ik begrijp dat sommige mensen bewust alleen blijven.....

Gisteren avond kom ik thuis en check ik nog even mijn email.
Men hart stond precies stil. Een mailtje van mijn ex vriendin.
Ze zei: "ik doen een laatste poging om je te horen. Ik voel me schuldig hoe alles is gelopen en hoop echt dat het heel erg goed met je gaat. Je verdient het beste. Als je niet antwoord dan aanvaard ik dat je mij niet meer wil horen."

Het is echt ongelofelijk...gisteren avond terug beginnen lopen.
Heeft me echt goed gedaan. Nadien in mijn bedje gekropen en nog wat tv gekeken.
Ongelofelijk maar je zit naar die tv te kijken en ik dacht tussen door heel de tijd aan mijn ex.
Ik mis ze. Tis ondertussen 7 weken dat ik niets van haar heb gehoord.
Ben deze nacht elke uur wakker geweest en elk uur dat ik wakker werd dacht in maar aan 1 iemand.
Ik stelde mij de vraag waar is ze nu toch? Slaapt ze zelf al? Denkt ze misschien aan mij? Ligt er iemand naast haar? Ben ik nu echt verleden tijd?

ik kan het maar niet.... ik denk heel de tijd aan mijn ex.
Ik heb verschillende scenario's in mijn gedachten wat ze nu allemaal doet en waar ze mee bezig is.
Een vraag die mij steeds terug komt is.... Is ze nu wel gelukkig????
Blijkbaar wel want ik hoor ze niet meer...Dit doet zo zeer...
Ik wil bij haar zijn, ik wil met haar al de leuke en minder leuke dingen doen.
Ik heb ze nodig...
Iedereen zegt dat het beter zo is... Ik wil dat wel geloven maar het voelt echt zo niet.
Ik kan beter hier mijn zegje doen dan haar te bellen.

Al 6 weken hou ik het vol om geen berichtjes, emails, tel of bezoekjes te brengen aan mijn ex.
Ik ontwijk haar appartementje en probeer zo weinig mogelijk contact te hebben met de mensen die haar kennen.
Iedereen vertelt mij maar steeds het gaat wel beter, echt waar geloof er maar in.
Maar ik voel en merk daar echt niets van.
Vandaag heb ik het echt erg gehad. Ik mis ze echt heel erg maar volgens haar kunnen we niet verder. Er zijn zaken uit het verleden die ze maar niet kan vergeten en daarom dat ze niet verder wil.
Ik denk veel te veel na.