Voel me zo alleen...
Mijn gsm ligt daar maar te liggen en krijg geen berichtjes meer...
Waar is al die aandacht...
Waarom geen lieve woordjes meer....

xxx

Storm

Hoe is het mogelijk. Het is nu 6 maanden geleden dat ik ze gehoord heb.
Ze heeft iemand anders en eigenlijk raakt mij dat nog steeds. Ze laat nu helemaal niets meer weten en dat kwetst mij. Ik mis ze en had gehoopt dat ze terug zou reageren en zich afvragen hoe het met mij gaat.
Het laatste wat ze zij blijft maar in mijn hoofd zitten.

Het is al een hele tijd geleden dat ik nog iets van mijn ex heb gehoord.
Moet eerlijk zijn het begint te beter.
Maar vandaag deed ik mijn mail open en er stond een mailtje van haar tussen.
Nu was onbewust gestuurd van haar waarschijnlijk zo een mailtje dat automatisch wordt verstuurd naar heel uwe inbox.
Was even verschieten haar naam zo terug te zien staan...
Mijn hart bonste en voelde echt raar aan.
Maar goed het was niets...
WOu het even kwijt...

Grts,

Storm

Elke morgen als mijn wekker afgaat druk ik hem op snoozen.
Dit is ongeveer een 20 minuutjes.
Echter val ik steeds terug in slaap en droom ik elke keer het zelfde.
Mijn ex contacteert mij in mijn droom en ik spreek er telkens weer mee af maar uiteindelijk draait het steeds op het zelfde uit. Ze laat me telkens in de steek.
Ik word er zot van om steeds zo wakker te worden.
Elke dag is weeral een strijd om haar te vergeten. Nu vergeten dat zal ik haar noooit doen maar ik zal alles nog moeten plaatsen.

Het is niet te geloven maar nog steeds sta ik er mee op en ga ik ermee slapen.
Ik ga niet ontkennen dat het beter met mij gaat maar toch blijf ik er aan denken.
Nog steeds ben ik bang haar tegen te komen. Nog steeds kan ik haar het geluk niet gunnen.
Steeds vraag ik mij af of ze gelukkig is maar hoop nog altijd dat het niet zo is.
Heb mij al neer gelegd bij de situatie... Je kan er zelf niets aan doen en waarom moet ik mij dan nog druk maken.
Ik hoop dat ze ooit inziet dat ze verkeerd is geweest en misschien komt die dag nog wel maar dan zal ik er wel heel anders tegen over staan...

Ik stel mij steeds de vraag waarom kan ik mij er gewoon niet bij neerleggen.
Waarom denk ik nog zo veel aan haar ondanks het feit dat ik besef dat het nooit meer goed komt.
Ik sta er mee op en ja net zoals vandaag ga ik er weer mee slapen.
De dagen doorkomen door veel te werken en veel dingen te plannen helpen mij zeker.
Maar des ondanks kan ik ze nog niet vergeten.

3 maanden geleden was het laatste wat ik van haar heb gehoord.

Heb al 3 maanden geen contact meer met mijn ex.
Tis eigenlijk snel gegaan... ineens beslist geen contact meer te hebben en blijkbaar vind ze het zelf niet erg.
Het gaat mij redelijk goed af maar blijf er constant aan denken.
Hoe het met haar zou zijn, of ze mij misschien nog wel mist, denke ze ook nog elke dag aan mij of niet... en zovoort.
Maar wat heeft het zin.
Ik hoor en zie ze toch niet meer... Het komt nooit meer goed..
Men leven gaat voort zonder haar maar zou zograag gewoon met mijn gedachten niet steeds bij haar zijn.