Tis toch allemaal niet gemakkelijk....
Ik probeer mijn ex te vergeten en niets meer te laten weten maar het valt mij toch wel zwaar.
Heb ze gisteren laatst gehoord maar probeer niet op haar smsje te antwoorden.
Nu zit ik thuis en denk ik heel de tijd aan mijn ex.
Mis ze hier bij mij... gezellig samen een filmke zien, wat lache en wat knuffelen...
Maar in plaats van te bellen of smsen schrijf ik maar een blogje.

Ik hoop dat ik ooit nog op deze tijd kan terug kijken en is mee kan lache.
Momenteel is dat echt moeilijk.
Maar moet nu hard zijn.

greetz,

Storm

Na 4 dagen stilte kreeg ik toch weereen berichtje van mijn ex.
Toen ik haar nummer zag kreeg ik al een krop in mijn keel.
Eerst dacht ik het bericht gewoon te wissen maar dat kreeg ik niet over mijn hart.
Heb het gelezen en ze vroeg gewoon of alles OKE was met mij...
En dan gewoon wat zijn vanavond nog ging doen.

Er is gene moment geweest om te denken daar stuur ik op terug.
Als ik nu terug stuur of het allemaal oke is dan lieg ik en als ik stuur dat het slecht met mij gaat dan zal ze toch niet reageren en misschien wel leuk vinden dat ik mij zo slecht voel.

Vrijdag was de laatste dag dat ik mijn ex heb gehoord.
We zijn nu al maandag en het knaagt aan mij dat ik ze niet heb gehoord.
Misschien is het allemaal wel beter zo... Als ik ze niet hoor kan ze mij ook niet meer pijn doen.
Maar nu voel ik wel dat ik ze echt aan kwijt spelen ben.
Nu ja als ik mijn best doen en ze reageert niet dan doet het ook pijn dus kan ik beter dat ook niet doen.
Toch is het vervelend om zo heel te tijd daar over na te denken.
Vragen zoals denkt ze aan mij, mist ze mij,.... die blijven in men hoofd zitten.

Hey LDVD....
Ik kon het vrijdag avond echt niet laten...
Ik had mijn ex al 2 dagen niet meer gehoord en snapte het echt allemaal niet meer...
Had haar voor gaande berichtjes nog eens gelezen en toen ben ik gezwicht.
Ik heb haar een smsje gestuurd.
Ze reageerde en ze deed heel cool...
Na een paar smsen heb ik haar gebeld en gevraagd hoe het nu allemaal zat...
Ze smst mij dat ze mij nog graag ziet en mij wel mis maar het allemaal ni meer kan.
Het is allemaal te ver gekomen...

Ongelofelijk maar ik laat me weeral gaan....
Je kan zo van die momenten hebben dat je echt zo denkt van allee zeg... Waarom hoor ik nu niets,
waarom gebeurt er niets, zou ik zelf iets sturen,bel ik anders,zal is zien op facebook,...
Zot word ik er van....
Echt niet leuk...
maar zal maar op mijn tanden bijten zeker...

Vanmorgen werd ik wakker en dacht ik weeral aan mijn ex.
Eergisteren was de laatste keer dat ik ze gehoord had.
Ze had me gebeld en hebben 1 uur aan het kletsen geweest.
Langs de ene kant was ik opgelucht om ze te horen en langs de andere kant komen er terug gevoelens en verlangens los.
Gisteren en vandaag heb ik dan ook de tegenbots mogen ontvangen.
Je verwacht dan steeds dat ze terug iets zou laten weten maar neen...
Elke telefoontje dat ik nu krijg denk ik van ja ze is het terug maar steeds word ik teleurgesteld.

Gisteren avond onderweg naar huis kreeg ik telefoon van een onbekend nummer.
Ik neem af en het blijkt mijn ex vriendin te zijn.
Een beetje onwennig begint ze tegen mij te praten en zegt ze mij: "Mateke ik moet je iets vertellen".
Ik krijg onmiddelijk een krop in mijn keel en voel me zo in mijn buik van shit wat nu.
Er spookt al vanalles door mijn hoofd: Ik heb iemand anders of ik mis je of ....
Je denkt uiteraard altijd zaken die te maken hebben/hadden met je relatie of break up.
Nu zegt ze van: " heb gisteren met mijn auto tegen een paaltje gereden"....