Hoi Allen,
Wil weer eens even de balans op maken.
Eind januari de ruzie,half april dat ze wegging,half Mei dat ze de relatie verbrak.
Al met al ben ik dus nu bijna al een jaar er mee bezig.
En ik heb pijn,ik word er gek van, het is niet meer de erge pijn van net na de breuk, het is voor mijn gevoel een ergere pijn, een continue, doorzeurende pijn, dag na dag, week na week.
Een gevoel dat s'morgens na het opstaan begint en waar ik ook weer mee naar bed ga.
De pijn net na de breuk was tenminste nog duidelijk,accuut, en kon d.m.v. overal praten en medicijnen nog aangepakt worden.

Wil jullie bij deze nog eens bedanken voor de lieve, opbeurende reacties.
Merk dat het me toch weer erg goed doet die reacties die ik een poos heb moeten missen doordat ik niet meer erg actief hier was.

Maar het is zoals ik in mijn vorige blog al schreef, je hebt soms periodes dat je denkt dat het wel aardig gaat, Dat je ook niet veel op de site meer komt omdat dat in mijn geval weer erg doet terugdenken aan de beginperiode na de breuk waarin het erg slecht met me ging.

Hoi allemaal,
Ben al geruime tijd niet meer echt actief op de site bezig geweest, omdat het voelde alsof het redelijk goed ging, was druk bezig met werken, sporten, mijn dochters en af en toe uitgaan.
Echter de laatste weken is mijn liefdesverdriet gevoel weer in alle hevigheid teruggekomen, hoewel het op dit moment wel weer om te doen is waren er de laatste weken weer dagen dat ik zo gauw als ik thuis van mijn werk kwam weer in huilen uitbarstte.
Het voelde weer net zo erg als in het begin van onze breuk, toen ik helemaal kapot was.

Hoi Jelle, Mr. Bean,

Hartstikke bedankt voor jullie reacties, heeft me echt weer even goed gedaan.
Weet dat het allemaal erg depressief overkomt, en zo voelt het regelmatig ook.
Moet zeggen dat ik ook wel afleiding zoek, Ben bezig de voorkant van de schuur te vernieuwen en werk regelmatig bij mijn vriend die een motorzaak heeft.Van de week middagje naar het strand geweest.
En regelmatig aan het sporten.
Dat zijn dingen die ik wel leuk vindt en waardoor de afleiding er wel enigszins is, Toch blijft ze maar door mijn hoofd spoken, van
's morgens tot 's avonds.

Ik mis je zo,
Een zinnetje wat steeds weer bewust of onbewust terugkomt.
Ik weet dat ik mijzelf er pijn mee doe, maar kan het ook niet stoppen .
Kan soms nog steeds niet begrijpen hoe het zo heeft moeten lopen, waarom???.
Zat net nog blog van verloren woorden te lezen waarin hij schreef dat het voelde alsof ze voor elkaar bestemd waren, zo voelde het voor mij ook toen ik haar ontmoette, alsof alles op zijn plek viel, alsof het voorbestemd was.

Hoi mede Ldvd-ers,
Allereerst bedankt voor al jullie warme reacties en steun.
Moet zeggen dat ik vandaag een redelijk goede dag had, kan mede komen door de milde anti- depressiva die ik nu ruim een week gebruik en die misschien nu wat begint te werken,
hoewel ik nog regelmatig mijn tijden van pijn en huilbuien heb moet ik zeggen dat ik heel stuk tot rust gekomen ben.

Vorige week heb ik zo'n beetje de hele week geslapen tussen het eten, de afwas en wat huishoudelijke dingetjes door. blijkbaar had een half jaar klap na klap te hebben gekregen toch z'n tol geeist.

Hoi Jelle, maagd, miss clarkson,
Bedankt voor jullie steun,ik moet zeggen dat ik redelijk veel praat maar misschien nog niet genoeg.
Vorige week ging het echter niet goed meer.Ik heb het gevoel dat ik steeds verder in een neerwaartse spiraal afzak, half gek wordt.
Ik had maandag van mn huisarts antidepressiva gehad, nadat dat was voorgesteld bij het RIAGG. (waar ze trouwens geen behandeling willen beginnen omdat dat volgens hun niet nodig is)
Ik heb nog de hele week gewacht om het te gebruiken omdat ik het helemaal niet zag zitten.