Wil jullie bij deze nog eens bedanken voor de lieve, opbeurende reacties.
Merk dat het me toch weer erg goed doet die reacties die ik een poos heb moeten missen doordat ik niet meer erg actief hier was.

Maar het is zoals ik in mijn vorige blog al schreef, je hebt soms periodes dat je denkt dat het wel aardig gaat, Dat je ook niet veel op de site meer komt omdat dat in mijn geval weer erg doet terugdenken aan de beginperiode na de breuk waarin het erg slecht met me ging.

Toch komt het dan ineens, door een paar kleine dingen die je normaal gesproken niet zouden raken, maar die nu net de druppel zijn, weer keihard terug.
Een grote golf sleurt je zo weer een heel stuk mee de zee in, terwijl je net zo je best aan het doen was om op het droge te komen.

Weet ook niet eens meer of het nog steeds met liefdesverdriet te maken heeft, dan wel het gevoel overal alleen voor te staan.
Zonder de steun en liefde van je partner, die altijd zo vanzelfsprekend was.

Wel ben ik met jullie eens dat dingen veranderen, dat de golven minder frequent komen en je niet meer zover mee terug sleuren.
De pijn wordt minder, het zelfvertrouwen groeit langzaam aan weer terug en heel af en toe zijn er momenten dat je stiekem kunt genieten van het alleen zijn en uit kunt kijken naar allerlei nieuwe dingen die nu kunnen gebeuren.

Bij deze ook nog maar eens aan alle nieuwkomers hier:
HET GAAT OVER !!!.
Het is tegen mij ook vaak gezegd en ik weet nu ook uit ervaring, hoewel ik er zelf ook nog lang niet ben, dat het goed komt.
Al zwem je nu nog als drenkeling in de een zee van pijn en verdriet, eens zal je op het strand staan en terug kunnen kijken op een periode in je leven die je sterker en completer heeft gemaakt.
Maar je moet er soms hard voor "zwemmen" om er te komen.

Succes,
Roel.