Even van me af schrijven..... Ik vraag me af of ik wel een beetje vooruitgang boek. Tja, ten opzichte van de eerste weken na de breuk wel, maar nu lijkt het wel een beetje 'stabiel' te blijven. De meeste dagen voel ik me goed, maar sommige dagen hè... Als ik zo'n 'slechte' dag heb voel ik me echt weer terug bij af. En mis ik hem veel meer. Het gaat door merg en been.

Vandaag is de magische grens van 3 weken -geen contact- bereikt. In de drie jaar dat we met elkaar om zijn gegaan hebben we altijd maximaal 3 weken kunnen volhouden om elkaar niet te contacten. Dan kwam hij weer... Dan kwam ik weer.... Een berichtje of een telefoontje... Wat leidde tot een afspraak en een pril begin van nog een keer proberen.

Ik zat vandaag op een terras, alleen. Vond het heerlijk. Tot dat ik dat stel in de verte zag, zoenend, kroelend, knus. Het leek of ik ons zag. Jouw donkere krullen en mijn blonde haren. Intens verliefd. Intens verdrietig opeens. Blehhhhhhh. Stommerd!

Hoi lotgenoten,

Gisterenavond was ik weer eens onrustig, bleef ik malen en piekeren. Dus besloot ik opzoek te gaan naar ontspanningsoefeningen, op YouTube. Een goede vriendin gebruikte dit in haar werk (psycholoog in een ziekenhuis) en zei dat een hoop mensen er baat bij hebben.

Het weekend weg met vriendinnen heeft me goed gedaan, achteraf. Tijdens het weekend heb ik me op sommige momenten behoorlijk klote en afwezig gevoeld. Het buitenbeentje van de groep met een gebroken hart. Maar we hebben één hele leuke stap avond gehad waar ik nu nog op teer. En zelfs kriebels krijg als ik er weer aan denk. Fijn!

Week 10 als single lady zit er bijna op en het begint al aardig te wennen. De eerste weken waren hell en het einde van de wereld, maar terug kijkend ga ik stapje voor stapje vooruit en heb ik het gevoel dat ik er wel bovenop kom. Als ik andere blogs lees over het ondraaglijk gemis van de ex, herken ik dat wel, maar dan vooral uit mijn eerste weken. Het lijkt alsof ik het nu zelf geaccepteerd heb dat het hem echt niet gaan worden. We hebben natuurlijk al een geschiedenis van 3 jaar met steeds een half jaar verkering, verkering uit, dan langzaam weer afspreken en weer verkering.

Na een dagje wankelen gisteren, voel ik me vandaag back on track! Klaar om mijn weg weer te vervolgen!

Na regen komt zonneschijn, ik denk het vaak, maar het is écht zo!

Doe iets nieuws, verander iets, pak een oude hobby of sport op, sleep jezelf ergens heen... Het zal je goed doen om nieuwe stappen te zetten in je nieuwe leven. Al begint het met iets heel kleins... Of juist iets groots. Je kunt ook doorgaan zonder die persoon.

Slaap lekker! X