Even een update hoe het gaat...

Al ruim een week dat ik mij zo vreselijk leeg voel. Leeg, alleen, eenzaam en intens verdrietig. De gehele dag zit ik op mijn werk te vechten tegen de tranen. Ik zit op mijn werk en kan niet wachten tot het 5 uur is, maar tegelijkertijd zie ik er tegenop. Bij thuiskomst dan komen de tranen, dan huil ik een aantal minuten en dan is het opeens klaar en een half uur later ga ik weer. Zo gaat het nu iedere avond uren achter elkaar door.

Op het moment is het huilen met de pet op! Ik hield mij maar steeds voor dat het zo goed ging, ja wanneer ik mezelf afleidde.
Maar die momenten thuis alleen beginnen mij op te breken, ik ben op.. Voel me leeg en ook vreselijk eenzaam.

Wat ging ik goed de afgelopen dagen, niets aan de hand.. ja nu écht alles definitief verwijderd en geblokkeerd. Natuurlijk dwaalde mijn gedachte weleens af naar hem, maar dat was het wel eigenlijk.
Vanochtend voelde ik mij ook weer sterk toen ik uit bed kwam, voelde mij vrolijk.. ja dit zou een goed daagje worden.

Dan zit je op je werk, te staren naar je computerscherm. Ineens krijg je weer allemaal gedachtes... heb ik hem weer toegevoegd in mijn telefoon (want ja zijn tel. ken ik inmiddels uit mijn hoofd) dan zie je zijn whatsapp.. continu online gaan.

Wat ben ik een stomme trut... het ging zo goed en nu kan ik wel janken!

Ik ben de laatste 1,5 week goed ziek geweest, zo stom als dat ik was doorgewerkt en het weekend plat gelegen en de afgelopen 2 dagen ook. Dan lig je thuis, te malen.. vre-se-lijk! Ik was nog nooit zo blij dat ik me weer "beter" voelde en vandaag aan het werk kon. Afleiding, fijn...

En hoe gaat het met jullie?

Gisteravond was er ineens via Whatsapp contact tussen hem en mij! Hij vind het vervelend hoe het allemaal gaat, hij wilt graag weer normaal met mij kunnen kletsen maar dat hij het zo moeilijk vind. Ik vroeg waarom hij dat zo moeilijk vind? Een simpele hallo hoe is het? Dat is zo verstuurd. Ja hij wist het niet, vroeg zich af of ik ook niet vaker eraan dacht iets tegen hem te zeggen? Ja dagelijks.. maar we vinden elkaar nog veel te lief en dat maakt het moeilijk. Daarna hebben we het luchtig gehouden en over zijn toekomst gepraat.