Gisteravond was er ineens via Whatsapp contact tussen hem en mij! Hij vind het vervelend hoe het allemaal gaat, hij wilt graag weer normaal met mij kunnen kletsen maar dat hij het zo moeilijk vind. Ik vroeg waarom hij dat zo moeilijk vind? Een simpele hallo hoe is het? Dat is zo verstuurd. Ja hij wist het niet, vroeg zich af of ik ook niet vaker eraan dacht iets tegen hem te zeggen? Ja dagelijks.. maar we vinden elkaar nog veel te lief en dat maakt het moeilijk. Daarna hebben we het luchtig gehouden en over zijn toekomst gepraat.

Later zei ik als grap; Oh ja dat je het ff weet binnenkort gaan we weer even op date (met een knipoog)
Hij moest er om lachen en zei dat ik een zeldzame was... en daar werd ik eigenlijk wel een beetje pissig op!

Ik gaf aan; Jij wilt graag weer met mij kunnen kletsen maar houdt weer snel je mond zodra ik voorstel binnenkort iets leuks te doen? Als je dat niet wilt, zeg dat dan gewoon eerlijk? Vind ik fijner dan zo vaag antwoord als je bent een zeldzame.. Want dat ben jij hoor, aangezien je zelf had gezegd graag in de toekomst weer leuke dingen te willen samen doen?

Hij zei dat hij bang is dat we ruzie krijgen en is erg voorzichtig! Waarop ik zei, als je zo spastisch blijft doen.. JA! Dan krijgen we ruzie, doe gewoon lekker normaal. En ja, ik vind je nog leuk en ja ik mis je.. maar dat is mijn probleem en dat gaat wel over hoor. En anders als je dat vervelend vind moeten we maar helemaal geen contact meer hebben.

Hij gaf aan dat hij wel contact wilt maar niet wilt dat het voor mij kut wordt, ik gaf aan dat als hij juist zo raar gaat doen.. ik het dan pas kut vind! Wees jezelf. Dat hij vanaf nu ook niet moet gaan zeiken wanneer ik op date ga met een ander.

Vriendschap met je ex, tja is dat wel mogelijk? Ik denk dat ik het wel moeilijk zou vinden mocht ik hem in de toekomst zien met een ander. Maar we hebben zoveel lol als we samen zijn.. Misschien moet ik gewoon eens op pad met hem, als vrienden. Kijken hoe het voelt? Voelt het niet goed... dan het contact weer verbreken en het misschien over een paar maanden opnieuw proberen.

Waarom is hij zo gebrand op het feit dat hij zo graag vrienden wilt blijven? Waarom vind hij het allemaal maar zo kut? Waarom voelde het kut toen hij zag dat ik iemand anders had ontmoet? Waarom denkt hij nog zoveel aan mij? Je voelde toch niets meer? Je wist het toch allemaal niet meer? Die vragen zou ik het liefst willen stellen, maar ik weet toch dat ik als enige antwoord krijg... "ik weet het niet"

Tja, ik weet het ook niet!