Ik heb hier al meerdere keren steun gekregen voor mijn liefdesverdriet, en ondanks dat ik misschien zou verwachten dat het makkelijker zou worden, blijkt dat niet zo te zijn.

Nou na al mijn onzekere gedrag jegens hem hadden we vrijdag afgesproken, zoals ik al dacht, hij had totaaaaal niet door dat er iets aan de hand was, en zegt gewoon nooit te berichten, that's just how he is.

Waarom begin ik hier aan? Waarom nou weer een jongen uitzoeken waar ik zoooo onzeker van wordt.

Mochten we in dit ding hebben gezeten voor de tijd van mobiele telefoons was het simpelweg perfect geweest, want zo is het als we samen zijn. Maar serieus, geen enkel bericht, geen teken van leven? Waarom kun je niet vragen hoe mijn dag was, hoe mijn avond was, hoe mijn wat dan ook was?

Jij zou toch kijken of je nog kon afspreken, 2 dagen geleden een laatste berichtje, ga je uberhaupt nog wat sturen of bloed het hierbij dood?

Ongeveer een jaar geleden heb ik mijn break up dankzij alle lieve mensen hier goed kunnen verwerken. Heb tot die tijd geen behoefte gehad aan nieuwe relaties, alleen aan een beetje losse contacten, echter nu is er iemand (die ik ingeschat had als los contact) mijn leven in komen lopen, die ik toch wel erg leuk vind. Ik merk dat ik begin te vervallen in gewoontes die mij eerder een relatie gekost hebben en zou graag jullie advies hebben over hoe ik hiermee moet dealen.

Hallo lieve ldvd'ers

Het is lang geleden dat ik hier voor het laatst was, of eigenlijk, dat ik voor het laatst heb geschreven. Ik weet niet waarom ik hier nog steeds regelmatig kom, misschien omdat de ldvd niet HELEMAAL weg is, maar ik ben wel heel erg ver.

De laatste tijd was ontzettend zwaar, een getouwtrek van elkaar aantrekken en afstoten, samen lachen en samen janken, knuffelen en ruzie maken, het was een periode van uiterste. Intens gelukkig omdat we samen waren, extreem verdrietig omdat het niet meer goed kwam, of tenminste de potentie laag was.

Ik weet niet of mensen mijn blogs nog kunnen herinneren, de laatste dateert van ongeveer 3 maanden geleden. Ik heb altijd verschrikkelijk veel aan jullie steun gehad - Bedankt . Ik heb net alle blogs - reacties e.d. doorgelezen. Ik snap niet dat ik ondanks al jullie fantastisch tips, nog steeds met een gebroken hart zit. Ben ik dan echt zo dom, om steeds weer in dezelfde grap te trappen?