Nou na al mijn onzekere gedrag jegens hem hadden we vrijdag afgesproken, zoals ik al dacht, hij had totaaaaal niet door dat er iets aan de hand was, en zegt gewoon nooit te berichten, that's just how he is.

Vrijdag een leuke afspraak gehad, een hapje gegeten, en daarna ging hij naar huis, hierdoor was ik (na een aantal wijntjes) een beetje geirriteerd, want waarom kwam hij niet bij mij slapen??? Ik vond het heel raar, en was een beetje op mijn ziel getrapt. Ik fietste naar huis en kreeg een smsje van een vriend van me, ben daar heen gegaan, wijntje gedronken, gewoon even gechilled, maar ik voelde me nog niet veel beter.

Volgende ochtend natuurlijk geen smsje, niet dat ik daar nog op reken.

'S avonds hadden we weer afgesproken, bij hem thuis, eerst een filmpje gekeken, toen gesext, en daarna bleef ik slapen... Gister avond vroeg ik waar we eigenlijk mee bezig waren, was dit een sex ding? Zijn antwoord: Dat wilde jij toch... maar uit deze vraag maak ik op dat dat niet meer is wat je wil..? Ik zei: Ik vroeg het aan jou... Zijn antwoord: Ik weet niet zo goed hoe ik dit moet indelen, noemen of wat ik hiervan moet vinden... Daarna viel hij in slaap. Vanmorgen was de affectie zo goed als weg, al zei die wel; Ik zie je donderdag (dan hebben we afgesproken).

Vanmorgen ging ik varen, en ik had gevraagd of hij mee ging (wat hij niet wilde), dus ik stuurde een berichtje met een foto daarin; Kijk eens wat je mist .. Kreeg ik terug: Nou dat valt mee. Verder niets meer gehoord... Ik weet totaal niet wat ik ermee moet. Is dit goed voor me? Iedere keer als hij niet bij me is wordt ik uit elkaar getrokken door vragen en onzekerheid.

Nu is er aanstaand weekend een feestje, daar zijn al mijn vrienden, en hij komt ook, tenminste ik heb hem uitgenodigd en hij zegt te komen... Ik weet gewoon niet of het slim is, hem voorstellen aan al mijn vrienden, dan voelt het zo als iets... Terwijl we eigenlijk alleen nog maar een sex dingetje hebben... Ik weet het niet meer...