De dag is dus niet echt goed verlopen.

Nog voordat ik het zwembad in zou gaan kreeg ik een terugval. Weer depri dus. Oxazepam geslikt, maar helpte niet eens.

Iedereen hier is nu weg naar een nachtmarkt (21:00 tot 01:00).
Zit dus alleen nu. Misschien ook wel goed. Kan ik tot rust komen.
Was wel gevraagd om mee te gaan, maar de zin was er helemaal vanaf. Klote lusteloosheid ook ...

Zelfs lekker zitten in de zon is er niet bij. Voel me weer echt depri vandaag. Heb de nijging om naar de bier te grijpen, maar weet dat dat alles alleen maar erger zal maken, dus doe ik dat niet.

Denk dat ik nu maar ga proberen te slapen. hopelijk lukt dat.

Donderdag aan het eind van de ochtend heb ik hem een mailtje gestuurd. Het advies van de psychologe in mijn hoofd: neem de controle terug, dat zit jou dwars. Het is een open eind gebleven...
Heb meteen in de titelbalk gezegd dat ik hem heel graag wil spreken. Zo kan hij het niet over het hoofd zien, zelfs als hij het mailtje niet open zou maken..
Donderdag aan het begin van de middag bericht terug. Heel kort: ik bel je z.s.m. voor een afspraak.

Er is weer contact dus. Opluchting.
Die onbereikbaarheid van hem, dat raakte me heel erg. En dan de trots van mij om geen contact op te nemen, 3 en een halve week, ik ben er nog moe van! Een onbereikbaar iemand, dat gaat een obsessie worden. Daardoor lijkt alles erger, defitief verdwenen uit je leven..

Donderdag aan het eind van de ochtend heb ik hem een mailtje gestuurd. Het advies van de psychologe in mijn hoofd: neem de controle terug, dat zit jou dwars. Het is een open eind gebleven...
Heb meteen in de titelbalk gezegd dat ik hem heel graag wil spreken. Zo kan hij het niet over het hoofd zien, zelfs als hij het mailtje niet open zou maken..
Donderdag aan het begin van de middag bericht terug. Heel kort: ik bel je z.s.m. voor een afspraak.

Er is weer contact dus. Opluchting.
Die onbereikbaarheid van hem, dat raakte me heel erg. En dan de trots van mij om geen contact op te nemen, 3 en een halve week, ik ben er nog moe van! Een onbereikbaar iemand, dat gaat een obsessie worden. Daardoor lijkt alles erger, defitief verdwenen uit je leven..

Ik had wel gezegd dat het me niet zoveel deed, die brieven vanochtend, maar ze zitten toch nog steeds in m'n hoofd.
Eigenlijk zit alles weer heel erg in mijn hoofd sinds afgelopen maandag, toen mijn laatste spullen werden opgehaald.
Ik kwam net een paar dingen tegen in de auto van mijn vader, er zaten dingen tussen waarvan ik al niet eens meer wist dat ze bij hem lagen. Doet allemaal toch wel weer pijn. Zeker ook om te zien hoe hij sommige dingen op zijn typische manier heeft verpakt.
Damn, ik mis die jongen ineens weer zo erg!! Ik heb ook voor het eerst in weken, misschien zelfs maanden, weer echt om hem of om de hele situatie moeten huilen.

Ik hoop dat iemand de tijd heeft om mijn verhaal te lezen want ik zit er echt zo erg mee.. Ik had jullie al verteld dat mijn ex vorige week telkens langs kwam om te zeggen hoeveel hij wel niet van mij hield hoe erg hij mij miste en dergelijken.Om mij vervolgens deze week weer helemaal te laten vallen. EN dit doet hij vaak hoor, we zijn nu al bijna 7 maanden zo bezig, telkens zegt hij dat het wel weer goed komt. En daarna zegt hij weer dat hij absoluut geen relatie wilt.

Ik ben gisteren met mijn ex naar het schoolfeest geweest.. Ik had nog aan hem gevraagd of dat het wel zo verstandig was, omdat ik bang was de hele tijd alleen te staan omdat hij altijd zoveel met meisjes praat. Op het schoolfeest ging het nog best goed totdat we daarna naar een café gingen. Zijn vrienden gingen naar huis en hij vroeg ofdat ik nog wou blijven. Hij met een meisje praten en ik stond daar maar naast..

Ik heb vanochtend allerlei oude brieven gelezen die mijn ex me had geschreven in het begin van onze relatie. You don't know what you lost until it's gone...
Misschien niet zo slim, maar door verbouwing kwam die doos weer tevoorschijn. Ik wist niet eens meer dat dat erin zat, dus gekeken en in plaats van het weg te leggen toch weer alles gelezen.
Op zich heb ik er niet erg veel last van, maar het voelt vreemd. Het is net alsof al die brieven nog steeds gelden, dat hij nog steeds gek op me is, dat we elkaar straks weer zien en dat alles weer als vanouds is. Dus een beetje een eenzaam gevoel nu, en straks weer keihard het besef dat hij met die .... samen is...

kwam hem net tegen na 2 maanden, en de pijn is nu nog meer dan toen, hij heeft nog steeds een vriendin........kwam hard aan want ergens hopte ik tegen beter weten in dat hij me zou missen, maar niet dus, wat een ellende , gaat het dan nooit over??
voor mij hoeft het allemaal niet meer