Hoi, allemaal. Ook ik slaap nogal niet en tevens probleemloos, wat inhoud: moeilijk in slaap kunnen komen, moeilijk doorslapen, en te vroeg wakker worden, wat inhoud dat ik nogal problemen heb met slapen.
In de media en ook van kennissen heb ik gehoord dat een jointje roken uitkomst kan bieden........dus ik aan de hasj vanavond. Ze vertelden: wordt je rustig van, ga je niet nadenken, en slaap je sneller in. TUURLIJK WERKT HET BIJ MIJ....het is nu 02:20, rookte die joint om 23:00 uur (gisteren dus, ik bedoel de vorige dag, dus dinsdag) en slaap nog steeds niet vanwege het wakker blijven, dus slaap ik ook niet door, wat weer inhoud dat ik ook weer te vroeg wakker ben. WORDT JE RUSTIG VAN......ik heb godver. een hartslag (in eerste instantie ben ik daar wel blij mee), maar in dit geval niet. NIET NADENKEN.......hoe kan ik anders dit bericht nu plaatsen, terwijl ik eigenlijk nu had moeten slapen vanwege het feit dat ik niet nagedacht zou hebben. Uit mijn conclusie maak ik hieruit op dat het op mij niet zoveel invloed had.

Het bezoek van vrijdagmiddag heb ik op me in laten werken.
Eerste reactie was dat hij me helemaal niets meer kon schelen. Alle gedachtes die zo vaak dagelijks bij me opkomen, die te maken hebben met hem, duwde ik weg: niet meer relevant.
Vandaag daar al iets op teruggekomen.
Maar zijn gedrag: zo spelend met gevoelens van vrouwen ..
Ik heb er zoveel last van gehad, en waarvoor? Voor een keus waar hij niet eens honderd procent voor gaat, omdat hij, als hij mij ziet, ook wel weer wat wil..

Met een vriendin gewed hoe lang deze relatie van hem gaat duren.
Ik denk: half oktober. Zij denkt: januari 2006. Vind ik nog lang.

Het bezoek van vrijdagmiddag heb ik op me in laten werken.
Eerste reactie was dat hij me helemaal niets meer kon schelen. Alle gedachtes die zo vaak dagelijks bij me opkomen, die te maken hebben met hem, duwde ik weg: niet meer relevant.
Vandaag daar al iets op teruggekomen.
Maar zijn gedrag: zo spelend met gevoelens van vrouwen ..
Ik heb er zoveel last van gehad, en waarvoor? Voor een keus waar hij niet eens honderd procent voor gaat, omdat hij, als hij mij ziet, ook wel weer wat wil..

Met een vriendin gewed hoe lang deze relatie van hem gaat duren.
Ik denk: half oktober. Zij denkt: januari 2006. Vind ik nog lang.

Ga eens proberen een tijdje geen contact meer te hebben met mijn ex.
Helaas moesten nog wel een afspraak maken om de laatste spullen op te ruimen en naar grofvuil te brengen. Ik had een simpel mailtje gestuurd maandag dat het 11 juli kon. En hij had gelijk mij gebeld maandag .Maar ik heb niet opgenomen. Vandaag heeft ie een mail gestuurd. Dat 11 juli okee was. En dat hij zaterdag, toen hij met een bus vol spullen van ons oude huis naar zijn nieuwe huis reed, het erg moeilijk had gehad. Letterlijk schrijft hij: "ik ben de hele zondag beduusd ervan geweest, maar ik kon het niet kwijt."(zijn vriendin wordt gek als ie alleen maar mijn naam al noemt en krijgt echt woede aanvallen dan, zie vorige blogs)

Nu 4 weken geleden heeft hij de knoop doorgehakt.. het is over..
Na bijna 5 jaar is het over. Afgelopen. En dat moet je dan accepteren..doorgaan met mijn leven (zegt hij)
Hadden we de kans om samen 4 weken in het huis van zijn ouders door te brengen.. maakt hij het uit? Waarom? Omdat zijn gevoel voor mij niet meer is zoals het geweest was. Vraag me alleen maar af hoelang hij al met die gedachten heeft rond gelopen.. In januari was het precies het zelfde.. Heeft hij me tot nu dan gewoon gebruikt?? Of meende hij toen echt dat hij verder met me wou? Ik snap er niks meer van.. Het moeilijkste is nog om te zien hoe hij doorgaat met zijn leven..elke avond uitgaat of weggaat naar zijn vrienden.. En als ik hem dan bel dan is hij kortaf..komt er niks zinnigs uit. We zouden gaan samenwonen, we waren bijna zover en dan ineens dit.. van de 1 op de andere dag,in mijn ogen. En ik zit ondertussen op deze site te bedenken hoe ik in vredesnaam ooit over hem heen kan komen. Is dit zijn manier van verwerken of wil hij het probleem niet onder ogen komen en doet hij dit juist omdat hij er niet over na wil denken. Vreselijk.. Het idee dat het over is, hij me niet meer wil, niet meer samen wakker worden, samen wat leuks doen, een weekend weg, vakantie en zo kan ik nog wel een uur door gaan.

Laatste blog van mij, dat ik een afspraak had gemaakt met de advocaat, nu bijna een week geleden.
In die tijd is er alweer veel gebeurd. Heb me vaak afgevraagd of ik dit wel moet opschrijven, maar doe het toch maar, al is het alleen om dingen van me af te schrijven.

Donderdagmorgen, bijna een week geleden. De gang moeten maken naar de advocaat. Allerminst leuk, maar het is het enige wat ik kan doen. Om 10 uur zat ik er, half elf stond ik al weer buiten.
Duidelijk verhaal, ik heb mijn rechten, en die gaan we dan ook halen.
Zaterdagmorgen kreeg ik de copy in de bus van de brief die was verstuurd door mijn advocaat naar mijn ex. Inzet, hoe banaal eigenlijk, omgang met mijn zoontje. Mijn alles, mijn dierbaarste bezit.

Ik heb net een mailtje naar mijn ex gestuurd, zonder bij bedoelingen, gewoon om te weten hoe het gaat. Het is nu bijna twee maanden geleden, ik voel me nog niet echt beter, heb wel alles heel goed op een rijtje, alleen gevoelsmatig lig ik nog goed overhoop. Ik heb haar ook sinds 5 weken niet meer gesproken of gezien, heel raar, niet alleen vanwege mijn gevoel, maar ook omdat ik haar normaal gesproken wel zou tegen komen of zien in de stad, voelt wel ok moet ik zeggen om haar even niet te zien.

Ik heb echt geen idee hoe dit gaat aflopen, ik hoop aan de ene kant dat ik van haar te horen krijg dat ze een ander heeft, dat ze me een hele harde klap geven, maar ook het besef dat het nooit meer wat wordt, dat ik echt zelf verder moet, kan mezelf een beetje op weg helpen, aan de andere kant hoop ik dat natuurlijk weer niet, hoop ik dat ze gewoon een vriendelijk mailtje terug stuurt, dat ik haar over een tijd gewoon kan zien, als ik mezelf weer op de rit heb, ik weet toch dat ik nu geen relatie kan hebben, los van het feit dat ik het niet wil, niet met haar en niet met iemand anders.