Zaterdag op stap geweest. Alleen, mijn vriendin had geen zin. Ik ben naar de club gegaan waar ik vaker kom. Heb heerlijk gedansd. En voelde me zelfverzekerd en had het prima naar mijn zin. Sommigen vinden het misschien gek dat ik soms alleen ga stappen, maar dat is voor mij een manier om zelf te genieten en weer te leren om mezelf te redden. Ik doe dit niet om te scoren ofzo, want zo ben ik niet. Ik ben best wel serieus en nog 'ouderwets' (trouw, geen one nightstands, ben pas op m'n 25ste met iemand naar bed geweest: m'n ex waar ik 5 1/2 j. mee heb gehad.) Als ik uitga merk ik dat ik, omdat ik alleen ben en mezelf wel vermaak, best wel mannen aantrek. Ik sta nu wel open voor een nieuwe relatie. Maar ik ga daar behoedzaam en kritisch mee om.

Gisteren heb ik in de namiddag nog even met m'n ex gebeld. Vroeg haar om 's avonds naar de film te gaan. Ze vroeg welke maar ging er verder niet op in. OK, dan heb ik er ook maar over gezwegen. Ze ging nog met haar jongste zus naar de stad.

's Avonds belde ik naar haar huis en haar vader nam op. Sofie was er niet en sinds het uit is zegt haar vader me ook niet meer waar ze heen is, of ze nog lang weg zal zijn etc. Dan maar naar haar GSM gebeld. Geen antwoord. Heb me sterk gehouden en niet opnieuw gebeld tot deze ochtend.

Vandaag moest ze haar resultaten halen. Ze studeert nl. af. Tot laat in de voormiddag lag haar GSM steeds af. Rond de middag heb ik nogmaals geprobeerd en toen nam ze op. Ze stond nog aan te schuiven en ging me een berichtje sturen zodra ze meer wist. Ik ben direkt naar haar faculteit gereden. Een klein kwartiertje gewacht en toen kwam ze buiten met 3 van haar vriendinnen, Ariane, Katrien en Jessica. Ze zag me en schudde bedroefd haar hoofd, 1 herexamen. Echt klote! Na alles wat ze er voor gedaan heeft.

Gisteren een goeie dag gehad. Heb me bezig kunnen houden, niet echt veel aan haar gedacht. Voelde me niet geweldig maar ook niet slecht. Die beruchte date is onverwachts ook opgeschoven naar gisteravond. Mijn vrienden hadden haar uitgenodigd zonder dat ik het wist. Ik heb het wel leuk gehad. Heel de tijd tekeningetjes zitten maken voor haar en uiteindelijk haar zelf dingen laten tekenen. Daarna heb ik haar naar huis gevoerd. Nog een kort gesprek in de wagen, en dan naar huis. Het was wel okee.

Vandaag is het dan weer steil bergaf gegaan. Mijn ex studeert af vandaag. Iets waar ik zo naar uitgekeken heb om bij te zijn. Naast haar te staan...zo verschrikkerlijk trots... Ze heeft hard moeten werken om er te raken en ik heb alles gedaan om het haar in die periode ook zo makkelijk mogelijk te maken. Ik wou echt dat ze haar studies met een knaller zou afsluiten. Ik denk wel dat dat gelukt is, alleen ben ik er niet bij. Dat doet pijn, echt heel veel pijn. En nu ben ik weer in de put gesukkeld. Nu komen de vragen terug, de pijn en het gemis. Iets waar ik ook voor gestreden heb is zomaar weg. Zomaar...

Wist niet eens dat er een side was voor ldvd. Je gaat gekke dingen intypen op google als je er last van hebt. Hij is niet op mij...Ik wel op hem en ik ben werkelijk niet verliefd te krijgen. Wordt ik uitgerekend verliefd op hem...Waarom waarom...

Het is uit...

Gisteren dagje Blijdorp... de plek waar alles begon, waar alles nu dus ook eindigde...

Althans... voor dit moment...

We hadden geen tijd afgesproken... ik had haar de vorige avond bij haar huis afgezet, en daar was ze uitgeput in slaap gevallen in bed... Om 12 uur sochtends belde ze, ze had zichzelf verslapen... we spraken af om elkaar om 13 uur te treffen op CS...

Daar aangekomen was het weerzien weer moeilijk... ik weet een ding, hoe dit ook loopt... ik ga altijd moeite houden met de gedachte dat ik haar nu niet meer aan kan raken... haar kan zoenen, mijn handen over haar lichaam te laten gaan... onze fysieke match was echt zo perfect... onze lichamen horen echt bij elkaar... dus die vibe hangt natuurlijk nog heel erg in de lucht...

Ik dacht dat ik over mijn ergste dip heen was de afgelopen dagen maar ben er net achter gekomen dat hij verliefd is op een ander. Ik voel me zo bedrogen, vernederd en afgedankt. Ik had eindelijk de moed gevonden om te gaan stappen. Kom ik hem tegen, ik voelde me sterk en begon een praatje met hem. Hij vertelde me dat er roddels waren over hem en een meisje. Hij zei tegen mij dat ik dat niet moest geloven. Vervolgens ga ik naar huis en zie ik haar (dat meisje) bij hem vandaan komen (ik woon vlakbij hem). Ik stuur hem een sms. Dat ik het fijn vond hem gesproken te hebben maar dat ik toch twijfels heb over die roddels.

O nee ik kon niet slapen