sinds maandag is het gedaan met mijn lief. we verkeerden bijna acht maand. ik ben er helemaal kapot van. ik weet niet wat te doen en loop de muren op. als ik me niet bezighou, denk ik aan alles van vroeger, van mijn relatie. en dan doet het zo een pijn. alle herinneringen komen dan weer naar boven. ik voel me enorm machteloos. ik wou dat ik de macht had om alles zelf weer goed te maken. maar voor een relatie moet je beiden instemmen. ik weet niet of ik dit ooit te boven kom. dit was en is nog altijd mijn ware liefde

Wat was dit een rotdag! Ik heb een ontzettende terugval, heb datzelfde gevoel als in het begin, energieloos en verlamd.

Het is ook een beetje mijn eigen schuld. Hopen tegen beter weten in, dat hij de ruzies (en haar hysterische aanvallen) met zijn nieuwe vriendin zat begint te worden, en in gaat zien wat hij heeft achtergelaten.

Gisteren was het erg emotioneel. De spullen zijn verdeeld en hij heeft zijn deel meegenomen. Wat achterblijft zijn lege ruimtes in huis. Pijnlijk om te zien, maar ik heb nu nog geen energie om dat te veranderen. Komt nog wel.

En ik heb de klassieke fout gemaakt om toch een intieme relatie met mijn ex aan te gaan. Voor hem makkelijk, zo heeft ie alles. Hij krijgt nog niet eens de kans om mij te missen, ik doe nog steeds te veel mijn best om hem gelukkig te maken. Ten koste van mijn geluk op dit moment.

Ben net even aan het opruimen. Vond in mijn jas nog een paar papiertjes die dadelijk weer allemaal herinneringen losmaakten. En een kaartje, waar ze op had geschreven hoe dankbaar ze mij wel was voor alle liefde en de steun die ik haar gaf. Dat doet enorm p?ɬÆjn. Zeker nu. Vroeger kon ik mezelf oppeppen aan zo een korte berichtjes, nu voel ik me er alleen maar slechter door. Daarom hou ik niets bij van foto's en andere dingen. Her herinnert mij alleen maar aan alle liefde die ik voel voor haar en de pijn die ik door zijn en haar leugens nu lijdt. Het leven is toch oneerlijk.

Het doet me pijn

Gisteren nog even gesproken met hem op msn. Ik vertelde hem dat ik nog hoop heb zolang hij niet zegt dat hij niks meer voor me voelt en dat het een bevlieging was. Hij zei dat het geen bevlieging was, maar me geen valse hoop wil geven, omdat dat het ergste is dat er is en niet had gedacht dat hij nog iets voor zijn ex zou voelen. Zij was er toen nog niet aan toe, omdat ze net uit een andere relatie kwam en heeft daarom hun relatie stopgezet. Verder ging alles goed tussen hen en waren er nooit problemen of wrijvingen. Maar ook zegt hij dat ze nu niet weer bijelkaar komen.

Ik weet niet zo goed wat ik hiervan moet denken. Hij heeft nog gevoelens voor haar en zij voor hem en ze hebben contact en komen elkaar regelmatig tegen. Dan komt er vast een punt dat ze het toch weer gaan proberen denk ik dan. Maar goed wie ben ik. Ik zit hier op meer dan 100 km afstand en hij wil me niet zien. De laatste keer dat ik bij hem was was alles nog goed tussen ons en daarna heb ik hem niet meer gezien. Dat is een heel raar gevoel. Zou er graag met hem over praten en niet alleen heel af en toe op msn. Dat is zo onpersoonlijk.

Het is niet leuk om bij je ex in de buurt te wonen. Je merkt en ziet teveel. Haar nieuwe lover slaapt op m`n oude vertrouwde plekje naast haar in bed........pfffffffff.........adem in adem uit.........ik probeer maar te slapen.

Ik ben echt in tranen, een enorme terugval.
Mijn ex rijdt net weg met een bus vol spullen. Zijn laatste dingen...alle 7 jaren kwamen voorbij in volle dozen en kratten.

Ik dacht dat het wel zou gaan, maar ik ben de hele avond erg emotioneel. Hij kwam om 19.30 en tot 21.30 hebben we zitten praten en oeps, ook gevreeen.
Maar dat doen we eigenlijk al sinds het begin dat het uit was.

Daarna uren gesjouwd en af en toe allebei een moment gehad van: dit klopt niet.
Sinds zijn heftige ruzie met zijn vriendin afgelopen week, waar hij haar nog 1 kans geeft, had ik toch een klein beetje hoop. Niet veel, maar iedereen herkent dat wel. Je klampt je vast.

Sinds vanmorgen is nu ook de vierde, en laatste kitten overleden. Na drie weken waarin hij/zij zo sterk leek. Gewoon, plots.. had gisteravond nog dat beestje bekeken, en het zat heerlijk te zogen :S

Geen kitten meer voor mij dus. Ik kan wachten op een vriend van me, voor een perz-kitten, maar dat is niet zeker of dat doorgaat.

Had mijn broertje nog niet gesproken, maar hij was wel hier geweest vandaag toen ik er niet was.

Dus nu afwachten wanneer zij belt, want ze zal het zeker komen te weten (mijn broertje kennende). Hoop het niet.

Ik val momenteel uit elkaar. Mijn huid laat los alsof het er nooit heeft gehoord. Beetje afleiding. Proberen zo groot mogelijke velletjes van mijn armen te trekken. Record is momenteel 3.3 CM