Pfff, waaaar luister ik naar ?!!

Waarom nou jij?

Ik huil ergens om. Om hem? Ik weet het niet. Feit is dat ik me niet goed voel. Na een soort van leuke avond voel ik me niet goed. Denk bij heel veel dingen: ik had liever bij jou willen zijn. Setteling for less. Vooral bij avonden met personen van wie hij niet wilde dat ik daar mee afsprak. Toch doorgezet. En nu… Nu denk ik: godverdomme, ik zou ze allemaal blokken als jij er nog was. Doorgaan, dat is het enige dat ik kan. Doe ik ook wel. Soort van. Zonder al te vaak te genieten. Ik weet dat ik nog een lange weg voor me heb.

Bedankt voor de reacties gisteren. Ik heb mijn twee blogs met de mails verwijderd. Ben toch een beetje bang dat hij mij zo zal herkennen ooit. Ik ben eruit. Ik ga de tweede versie sturen naar hem. Ik heb zo lang mijn mond gehouden en wil het nu voor mezelf afsluiten. Ik zal er heus nog wel mee blijven zitten maar ik denk wel dat het anders zal voelen. Althans dat hoop ik. Mijn hart klopt in mijn keel bij denken aan verzenden. Ergens hoop ik dat hij niet reageert. Maar het maakt allemaal niet meer uit. Ben hier zo moe van. Zo klaar met elke seconde van de dag bezig zijn met hem,...

Ik wil alleen maar even zeggen dat ik het super lief vind dat mensen op me reageren en de moeite en de energie steken in het uiten van een mening of steun. Ik heb een post-it ophangen met daarop geschreven dat ik elke dag ff de reacties op bepaalde blogs moet nalezen. Het helpt namelijk echt. Waarvoor dank!