Blijf maar malen over dingen. Op zich nu even niet slecht malen. Zo zit ik erover na te denken dat ii misschien op dit moment niet in zijn leven paste. Ik was er helemaal klaar voor om me te settelen, om ergens te gaan wonen waar we onze eerste kindjes zouden gaan krijgen, samen sparen om nog een mooie reis te maken, samen echt beginnen aan het leven. Hij zei dat hij eerst nog op zichzelf moest, en over een jaar pas wou samenwonen, nu vond ik dat prima om te wachten zolang hij het maar ooit wou.

Het is zo lastig. Het ene moment gaat het, het andere moment totaal niet en raak ik in paniek en wil ik alleen maar schreeuwen asjeblieft!!!! Geef hem terug. Als ik naar gesprekken van helemaal op het begin kijk zie ik wel al veel problemen. Bv het feit dat hij me nooit het vertrouwen heeft gegeven in het feit dat ik echt van hem hield en van hem hou. Hij dacht altijd dat ik het niet meende en niet echt met hem een toekomst wou. Wellicht heb ik hen dat gevoel toen ook een beetje gegeven omdat daar gek van werd.

Een nachtmerrie die werkelijkheid is geworden. Een tweede keer over. Nu echt voorbij. Hij twijfelde al langer en daarom weet ik dat er geen kans meer is. De eerste keer wist ik dat het een beslissing was die hij moest maken. Omdat hij niet anders kon. Maar een beslissing die hij eigenlijk niet wou maken. Eigenlijk niet achter stond. Nu heeft hij de beslissing genomen met zekerheid, met tijd, hij staat erachter. Het is gewoon over. Hij kan zijn liefde niet meer aan mij geven zoals hij dat zelf zei. Hij heeft het al een tweede kans gegeven en doet dat echt niet meer.

3 maart de eerste breuk gehad. Zo pijnlijk maar toen nog vol met hoop. Omdat ik voelde dat het niet over was.
Weer Bin elkaar gekomen, gelukkig dan ooit geweest, tot hij thuis problemen kreeg en veranderende als persoon en boos werd tegen me etc. Nu heeft hij het weer uitgemaakt. 5 september, twee dagen voor mijn verjaardag. Dag waarop we een jaar en negen maanden samen waren. Via de App, op mijn werk.

Ik zal het kort proberen te houden.

Heb vertrouwen. Als jullie echt bij elkaar horen dan komt het goed. Het zal niet makkelijk zijn en periodes heel moeilijk. Maar het kan echt goed komen. Heb het zelf meegemaakt en ben nu gelukkiger dan ooit samen met hem. Dus hou vol, geef diegene ruimte en tijd en respect en dan komt het goed

Zo voel ik me. Gekwetst, verdrietig, niet goed genoeg, aan de kant geschoven, bespeeld, beflikkerd,

Een tijdje geleden had ik afgesproken dat ik met mijn ex naar een festival zou gaan. Dit wou ik zo ontzettend graag samen met hem.
Ik heb hem meerdere keren gevraagd, wil je dit echt? Wil je echt samen gaan? En elke keer was het ja heel graag. Ik wil heel graag samen gaan.
Tot ik net zei dat ik een kaartje ging kopen. Zegt hij ineens dat hij heel graag met me wil gaan. Maar dat zijn vrienden ineens allemaal vragen of hij ook mee gaat en dat hij liever met hun mee gaat.