Even een zwaai en de beste wensen voor mijn favoriete vriendinnetjes (tuveel om op te noemen en je weet vast zelf wel of je in die categorie valt of niet, zeker mijn zeeer speciale vriendinnetjes ) en mijn enkele vriendjes van dit forum (dag mrPither, J en natuurlijk ook de Remie )

Afsluitend met een oubollige maar passend clipje voor de mensen die nog midden in het verwerking proces zitten:
https://

*Met dit blog wil ik niet aangeven dat ik per direct of definitief afscheid neem van dit forum. In welke vorm ik nog hier aanwezig zal, en wil zijn ga ik nog ontdekken. Torn "liefhebbers" kunnen dus stoppen met een wave maken, of elkaar virtuele high-five's te geven op de achterbank. *

*edit gevoelsschema toegevoegd. Aanklikken voor vergroting*

Ik verbaas mij hoe snel de tijd lijkt te gaan als je door een heftige fase van LDVD gaat. Het is alweer bijna een jaar geleden dat met enkele korte berichtjes via tekst de doos van Pandora werd open getrokken. Of beter gezegd dat blijven zitten op dat deksel niet meer lukte. Tijd lijkt sneller te verlopen als je een turbulente fase doormaakt in je leven dan wanneer je je, ogenschijnlijk, gelukkig lijkt te voelen. "Time flies always, even when youre not having fun".

Aangezien @ik nog steeds geen vorderingen maak met mijn ingeplande blog, wat al sinds de feestdagen in mijn hoofd rond stuitert en steeds hoofden/bijzaken aangrijpt, bedacht ik mij voor de verandering maar eens te laten inspireren door de Dromer’s activiteiten hier op het forum.

Op de valreep toch nog een blog om 2012 af te sluiten. De hele week worstel ik al in mijn achterhoofd welke insteek te nemen in dit blog. Wat wil ik kwijt erover, en ga ik schrijven over het feit dat ik net voor de Kerst van mijn beste vrouwelijke vriend te horen krijg dat zij nog gevoelens van "houden van" voor mij heeft. Of dat, zoals nu blijkt, het toch altijd aanwezige sluimerende vuurtje bij haar weer opgelaaid is. Besluiten over hoe verder zijn inmiddels na goede,intensieve en emotionele gesprekken voor beiden genomen.

Afgelopen week kwam ik erachter dat LDVD mij als mens vrij egoïstisch maakt. Ik weet niet of het met de leeftijd te maken heeft maar, een "goede"LDVD komt nooit alleen. Dat is hoe ik het momenteel ervaar. Het is net zo'n sneeuwbal die van alles in werking zet. Waarbij ik kijk hoe mijn leven er nu uit ziet en hoe ik daar verder invulling aan wil geven. Voor zover ik daar invloed op heb. En dat telt niet alleen voor mogelijke liefderelaties in de toekomst, maar ook werk, familiebanden, vriendschappen en invulling van vrije tijd. Waar wordt ik happy van, en waarvan niet.