Ik verbaas mij hoe snel de tijd lijkt te gaan als je door een heftige fase van LDVD gaat. Het is alweer bijna een jaar geleden dat met enkele korte berichtjes via tekst de doos van Pandora werd open getrokken. Of beter gezegd dat blijven zitten op dat deksel niet meer lukte. Tijd lijkt sneller te verlopen als je een turbulente fase doormaakt in je leven dan wanneer je je, ogenschijnlijk, gelukkig lijkt te voelen. "Time flies always, even when youre not having fun".
De ervaring van zelf een echt gebroken hart hebben is iets wat voor mij een totaal nieuwe ervaring was. Ik heb nooit de emotionele vaardigheden hoeven te ontwikkelen om daar (bewust) mee om te gaan. Ik was altijd degene die een relatie beëindigde. En uiteraard voelde die besluitvormingen als een verlies, en zat er ook verdriet van afscheid nemen van "dat wat er was". Door zelf "gedumpt" te worden en op een voor mij onprettige manier uit elkaar gaan werd er op verborgen knoppen gedrukt waar ik mijzelf totaal op dat moment niet van bewust was. Bizar als ik zelf erop terug kijk hoe emotioneel en psychisch verlamd ik er aan toe was. Totaal niet in staat enige balans bij mijzelf terug te vinden, en mijn rationele wilskracht te bereiken. Als een hoop ellende alleen maar weg willen kruipend onder mijn bed en er niet meer onder vandaan komen. En de ultieme trigger hierin was het gevoel van afwijzing wat dieper in mijzelf lag. Niet goed genoeg zijn voor degene waarvan ik op dat moment het gevoel had dat het de "ultieme" liefde was.
In mijn hele verwerking is het gevoel van afwijzing een steeds terugkerend thema geweest, en nog steeds. Al die "credits" over mijn gemoedstoestand aan een ander geven is in mijn filosofie onmogelijk. De ander is zoals ik het zie altijd maar een katalysator. De kern van alles ligt altijd veel dieper. Laag voor laag heb ik mijzelf de afgelopen maanden moeten afpellen om dichter bij de kern te komen. Ieder duiveltje wat weer opsprong uit die doos van Pandora onderzoekend. Steeds dieper terugkijkend op mijzelf, leven en keuzes. Zoals ik het ervaar ontkom je gewoonweg niet aan dat proces om tot volledige heling te komen, en in de toekomst niet weer in eigen verborgen valkuilen te stappen.
If you forget where youre coming from, you never gonna make it where youre going. Cause you've lost the reality of yourself.
En terwijl de puzzelstukjes langzaam in elkaar vielen, doken er steeds weer nieuwe op. Fascinerend om te zien hoe eigenlijk al mijn behoeftes, angsten en keuzes te herleiden zijn naar eerdere gebeurtenissen in mijn leven. Dat het thema afwijzing in mijn kindertijd zijn wortels in mij heeft vastgezet was vrij snel helder. De juiste (veilige) mensen met de juiste vraagstellingen om je heen, sessies bij een psycholoog en EMDR en inzichten in je eigen mechanismes hielpen een heel eind op weg. De factor tijd en ruimte nemen voor mijzelf was hierin cruciaal. Geen relatie, even niet op een dieper level relationeel investeren in anderen. En ook al had ik dat gewild, lukte dat gewoonweg niet in die periode. En vanzelf komt de prut dan naar boven. Naast mijn kinderpijnen bleken er nog andere flinke stukken oud zeer te zitten die recenter hebben gespeeld in mijn leven.
Zo is het voor mij duidelijk geworden dat ik te lang in de relatie met de moeder van mijn kind ben blijven zitten vanuit een eigen gemiste behoefte als kind. Te lang vast gehouden aan iets wat ik zelf zo gemist had als klein kind ......het gevoel van de warmte van een gezin en een vader in mijn leven. De perfecte vader willen zijn voor mijn zoon. Als volwassene mijn eigen verloren kindbehoefte aan het projecteren op mijn zoon en zijn moeder.
De reden dat het voor mij bijna onmogelijk was om de laatste 20 jaar met ruzie uit elkaar te gaan met mensen waarmee ik een nauwe band heb gehad kwam tijdens een EMDR-sessie boven. Toen mijn zoon geboren werd dook ineens mijn vader in mijn leven op. Voor mij een totaal vreemde. Het enige "bewuste" contact wat ik met hem had gehad was enkele jaren eerder. Die "ontmoeting" was voor mij een dermate grote teleurstelling en bevestiging van alles wat ik altijd over hem had gehoord dat ik wrok,woede en bitterheid in mijn hart toeliet. Toen hij zich aandiende om zijn rol als opa te gaan vervullen heb ik keihard de deur dicht getrapt. Alle opgekropte woede, frustratie en gemis van mijn kindertijd op hem afschietend. Ik ging er vanuit dat ik met de jaren milder zou worden en hem wel weer zou kunnen toelaten. De vader-zoon band met hem zou kunnen gaan herstellen en ervaren. Die kans heb ik nooit meer gehad. Enkele jaren nadat ik de deur had gesloten overleed hij.
Voor mijn laatste relatie heb ik een relatie gehad waarin er sprake was van aardig wat leeftijdsverschil. Bij voorbaat wist mijn toenmalige vriendin al dat het leeftijdsverschil een "issue" zou zijn voor haar ouders. Die hadden voor zichzelf immers al een complete invulling gemaakt hoe het leven van dochterlief eruit zou gaan zien. Ondanks dat ze 30 was, kinderen wilde met mij, een sterke persoonlijkheid had, in sneltreinvaart een geweldige carrière op verschillende fronten aan het opbouwen was en de geweldigste cakes en taarten kan bakken kon zij simpelweg die strijd nog niet aan met haar ouders. Dus was er anderhalf jaar lang een schimmige situatie waarin ik wel bestond, maar op momenten (familiebijeenkomsten) ook weer niet. Tijdens het uiteindelijke "kennismakingsgesprek", na anderhalf jaar, werd ik geconfronteerd met ouders die recht tegen over mij stonden en al een positie hadden ingenomen. Niet alleen werd ik afgeschoten vanwege mijn leeftijd. Mijn afkomst en achtergrond bleek "the bigger issue" hierin te spelen. Iets waar ik mijn hele leven al mee wordt geconfronteerd, en tot op de dag van vandaag nog steeds, en op momenten op wordt afgewezen. De beslissing om de relatie te beëindigen was een mentale beslissing. De pijn van afwijzing en het verlies van de relatie stopte ik diep weg. Tijd om die wond, die dieper was dan ik zelf wilde erkennen, te laten genezen heb ik toen echter nooit genomen. Klaarblijkelijk had ik eerst een ander duwtje nodig om uiteindelijk tot genezing daarvan te komen.
Al die lagen afpellend dacht ik inmiddels een heel eind op weg te zijn met het thema afwijzing. Met een appje naar mijn ex met de beste wensen voor het nieuwe jaar leek alles op zijn plek te zijn gevallen. 2012 en het thema loslaten kon afgesloten worden. Mijn fontanellen leken aardig dicht gegroeid.
Toch blijkt er nog een duiveltje in de doos te zitten die er ineens uitsprong en waarvan ik het effect heb onderschat. Enkele weken geleden is na onderzoeken gebleken dat ik ADHD heb. Een tijd geleden liep ik ineens aan alle kanten organisatorisch vast in werk en privé. Werk waar ik normaal gesproken geen interesse in heb, maar wel plichtmatig met flinke tegenzin uitvoerde kreeg ik ineens niet meer weg. Coaching vanuit mijn werkgever hielp weinig. Leuk een planning maken, maar je vervolgens strikt eraan houden is een ander ding. Het lukte gewoonweg niet. Ik kon letterlijk naar een stapelwerk staren en vervolgens geen idee hebben waar precies te beginnen. Tijds/werkdruk creëerden paniekaanvallen en slapeloze nachten. Ogenschijnlijk leek ik voor de buitenwereld normaal te functioneren, echter in mijn hoofd was het een en al chaos en ruis. Een masker wat ik altijd goed kan ophouden. Doorverwijzing bracht de onderzoeken op gang. Met de diagnose als uitkomst. Een puzzelstukje wat weer andere antwoorden bied en emoties opwerpt. De diagnose bied duidelijkheid en ook verheldering. Toch had ik het de afgelopen weken, en nog steeds, moeilijk met de acceptatie dat ik een "beperking" heb. De positieve kanten eruit halen lukt nu nog even niet. En uiteraard dook het gevoel van ex weer even op. Wat ik op zich logisch vind. Ik mis nu even iemand heel dichtbij mij om dit mee te delen. Iemand die naast mij in bed ligt en waarmee ik kan brainstormen over hoe nu verder. Daar en tegen weet ik ook dat zij mij dat niet had kunnen bieden wat ik nodig heb op dit moment. Zeer waarschijnlijk had er niet meer uitgekomen dan: "het komt goed". Gelukkig kan ik dat gevoel redelijk op de juiste plek plaatsen. Het heeft niets met een gemis van haar te maken.
Ik geloof er absoluut in dat alles een reden heeft. Dat je mensen opzoekt en tegenkomt in je leven om je verdere groei,ontwikkeling of heling te stimuleren. Ook al gaat die groei gepaard aan de pijn dat die mensen weer verdwijnen.
Had ik deze relatie niet gehad, of was de breuk er niet gekomen, dan had ik al deze inzichten niet gekregen. In ieder geval niet op dit moment in mijn leven, en zeker niet zoveel in zo'n kort tijdsbestek.
Deze afgelopen weken zijn op het forum Binas en Teigetje geweldige gesprekspartners voor mij geweest. Altijd belangstellend en vragend. Binas met haar krachtige emotionele en rationele balans, en Teigetje met haar mooie spirituele en zeer intelligente kijk op zaken. Dames die absoluut de moeite waard zijn om in je binnenkring te hebben op dit forum.
*Torn bedankt Waterman voor de titel van zijn blog.
When you have your heart broken for the first time, you gain depth.
*Torn keert Pandora's doos om en checkt even om te kijken of er niets meer inzit *
Re:
Mooie blog, maar wat een gruwelijke overeenkomsten met mijn leven.
De moeizame vader/zoon relatie bv....
Ik zit net als jij met een enorme zak met puzzelstukjes waarvan ik mij afvraag of ik nog wel tijd genoeg heb om de puzzel op te lossen.... 10 tot 15 jaar was de prognose van mijn psychologe.... nou bedankt....
En de doos van Pandora heeft geen bodem........
@mrPither: Put emotion in to motion.
Ik weet niet of ik in die zin het geluk heb gehad dat ik een goede psycholoog heb gehad, en de juiste mensen om mij heen. Het blijft knap als een psycholoog al bij voorbaat zo een prognose durft te stellen. Het komt op mij ook vrij onverantwoordelijk en "killing" over richting een "patient". Je geeft iemand eigenlijk al bij voorbaat op. Een mind-set die jij overgenomen hebt. Terwijl je het ook vanuit de filosofie kan bekijken dat ieder stapje vooruit en stukje inzicht een stap vooruit is. Ik vind het echt jammer, maar ook pijnlijk, om te lezen dat jezelf daarin opgegeven hebt.
Wat mij erg geholpen heeft om die puzzelstukjes op de juiste plek te krijgen is schrijven. Om te gaan schrijven over dit proces en dit stuk kwetsbaarheid in mijzelf heb ik echt een drempel moeten nemen. Een gigantische. Ik heb altijd een schrijfblokkade gehad i.v.m. een vorm van woordblindheid. Los van dat ik mijn diepste emotie openbaar maak. Schrijven heeft mij geholpen mijn gevoel en emoties te structureren en op de juiste plek te krijgen. De verbanden dan terug te kunnen zien. Met praten komt er veel informatie binnen die je zo weer vergeet of moeilijk kan terug halen. Langzaam maar zeker zal je ervaren dat je puzzelstukjes aan elkaar kan gaan koppelen. Het begint in mijn beleving met die zak leeg te gooien, en de herkenbare stukken eruit te halen en de gevoelens daarvan te ondergaan. Pijnlijk en confronterend op momenten, maar soit. You will survive. Schrijven helpt echt. En het kan hier, ook al gaat het niet direct over LDVD.
*moet er natuurlijk niet een of andere halve gare weer de behoefte hebben om met ongefundeerde BS in je blog te gaan lopen urineren. *
En uiteraard weet ik dat die doos nooit leeg raakt. Er komt altijd wel weer iets bij wat er later weer uitspringt. Mijn ervaring is nu dat ik veel evenwichtiger daarmee kan om gaan. De dingen daar kan laten waar ze horen
Geef jezelf niet op mrpither. Zet jezelf en je leven niet op slot. We zijn nog zo jong.
Put emotion in to motion.
@mrpither
Als een psycholoog denkt een helderziende te zijn, dan weet ik niet of je de juiste hebt...
Ook niet als hij/zij denkt zoveel tijd nodig te hebben....
Een goede therapeut herken je aan dat er meteen iets verandert!
liefs
Teigetje
Re:
Weet niet hoe je moet beoordelen of iemand een goede psycholoog is.
Quote van mijn vader (psychiater): "Psychologen zijn kwakzalfers, bezitten niet de intelligentie en kennis om daadwerkelijk iemand te helpen"
Maar er veranderde wel direct iets.... een echtscheiding..
Ze heeft me ook een aantal handvatten gegeven waarmee ik verbanden kon leggen tussen alle bekende feiten en gebeurtenissen gedurende mijn leven.
Het verbaast me altijd weer dat iedereen er van uitgaat dat een bezoek aan een psycholoog automatisch verbetering betekent. In mijn geval het tegenovergestelde.... alleen maar bevestigingen op vermoedens die ik al heel lang heb
@mrpither: spiegel.
Ik kan niet vertellen wanneer iemand wel of niet een goede psycholoog is. Ik zou de "therapeut" waar ik ben geweest ook niet direct een psycholoog willen noemen. Meer een gespreksleider of goede spiegel waar ik zelf veel aan heb gehad. Dezelfde persoon die mij en de moeder van mijn kind prima heeft begeleid in het wegnemen van de "bitterkoekjes" die er lagen na ons uiteen gaan. Waar mee ik absoluut niet ga zeggen dat iedereen baat heeft bij psychologische hulp. Dat is ieder voor zich. De een kan er wat mee, de ander niet. Jammer dat het in jouw geval de inprenting van je vader heeft bevestigd.
*Torn ziet een overeenkomst in de allergie voor "logen" tussen hlim en pither. *
Re:
Het is helaas iets complexer dan "inprenting", 't is opvoeding met een beleid.... "emotionele binding is slecht voor een kind"... Wij mochten niet geknuffeld worden bv.... "Alleen voeden en verschonen"
Heb af en toe het gevoel gehad een medisch experiment te zijn......
"Kinderen als huisdier"
Welke vader onderwerpt zijn kind aan een ECG? "We kijken alleen maar of er iets met je hersenen aan de hand is"
@mrpither:@sprakeloos
*Torn weet nu even niet zo goed hoe te reageren*
Tragisch...........
Re:
Nee, dat is a second lie ik heb zeer zeker geen allergie voor hulpverlening.
Juist niet, ik vind dat mensen als ze er behoefte aan hebben zeker hulp moeten zoeken, absoluut!!! Gelijk aan de bel trekken! Blij dat het bestaat in Nederland! Ik wil dat bij deze even rechtzetten.
De overeenkomt tussen mrpither en mij is dat we humor hebben.
Ik kan op de grond liggen van het lachen door sommige van zijn opmerkingen.
@ Torn
Grappig dat je de tijd snel vind gaan als je in verdriet zit, bij mij werkt dat echt andersom. Tijd duurt dan zo lang, komt geen eind aan. Het gevoel dat alles nog zo kort geleden is terwijl het al maanden terug kan zijn. De tijd leek destijds voor mij juist stil te staan, terwijl de rest van de wereld gewoon door ging, zijn ding deed en ik in mijn verdriet net als jij onder mijn bed wilde kruipen. Er doorheen willen slapen, weg van alles.
Mooi hoe je jezelf laag voor laag hebt durven afpellen, bijzonder proces waar ik ook al jaren aan werk en steeds meer bij de kern kom en er altijd weer een nieuwe uitdaging onder vandaan komt. Toch maakt het je meer in balans en stabieler als mens, waardoor keuzes maken voor wat wel goed voor je is, je steeds beter af gaan. Dat je weloverwogen stappen gaat maken en niet zomaar meer je gevoel volgt. Eerder een beroep doet op je wijze ik, ipv te handelen vanuit ratio of emotie.
Ik vind het zo knap dat je de pijn uit je kinderjaren bent aangegaan, zegt veel over jou als mens. Het heeft veel durf nodig, zeker naarmate je ouder wordt en je patronen hebt ontwikkeld om ze uit de weg te gaan. Ik zie veel mensen die de angst daarvoor zo groots maken, dat ze er niet meer willen/kunnen aankomen.
Vreselijk, dat met je vader. Hoe is dat nu voor jou? Dat je de band nooit hebt kunnen herstellen?
Jammer dat afwijzing zo'n grote rol speelt in je leven, ik weet dat je de afwijzingen al steeds minder op jou als persoon betrekt. En daar gaat het ook om, het is geen afwijzing op jou als persoon. Eerder een kortzichtigheid bij anderen. Bij voorbaat, zonder jou ook maar een kans te geven, ben jij al afgewezen. Dan zien mensen je niet meer voor wie jij bent, maar voor het beeld dat ze hebben. Ouders zouden juist blij moeten zijn, als hun kind gelukkig is, ongeacht leeftijd, afkomst, werk of whatever je op afgewezen kan worden.
Tja en nu die ADHD, wat een klap om dat te ontdekken. Dat het nu overweldigend is, lijkt mij logisch. Laat het rusten, accepteer hoe je er nu in staat. De positieve kanten zien komt wel, dat is nu nog helemaal niet aan de orde. Ook hierin zit een proces van ongeloof en acceptatie die tijd nodig heeft. Geef het de ruimte, ga niet teveel in je hoofd, accepteer gevoelens die er bij komen. Naarmate je in dat proces vordert en de juiste hulp er bij krijgt, herkenning van anderen krijgt, zal je meer en meer kunnen accepteren en ook de voordelen en positieve kanten van je stoornis kunnen gaan zien. Het is nu nog zo vers.
En bedankt voor je lieve compliment, is geheel wederzijds en dat weet je wel
Liefs Binas
@Binas: bedankt voor je reactie
Ten tijde van mijn full-blown LDVD-fase vond ik de tijd ook langzaam gaan. Het liefst draaide ik de klok meteen een paar maanden vooruit. Het is dat ik nu terug kijk en denk: Really........
Het afpellen van mijzelf is iets waar ik niet meer aan ontkwam. Reflectie en zelfreflectie is iets wat in mijn systeem zit. Deels door mijn opvoeding, maar ook door mijn werk. Ik kan er gewoon niet omheen. Daarnaast zoek ik ook juist voor een deel mensen op die op die manier in het leven staan. Ik heb een bepaalde diepgang nodig in gesprekken. Uiteraard zit ik niet de hele dag door zware reflecterende gesprekken te wauwelen. Ik geef meer dan genoeg ruimte aan flauwekullen en het kind wat er in mij zit.
Zoals ik al aangaf hebben gesprekken en schrijven mij daar enorm in geholpen. En met name het iedere keer bekijken en onderzoeken van mijzelf in dit proces. In die zin heeft het forum mij de laatste tijd ook ontzettend veel geboden. Met name de blogs van enkele leden die hier al wat langer verblijven en waar ik herkenning in vond, zoals Moerbei. De haarscherpe analyses in reacties en blogs van Chelle, die het iedere keer weer op een geweldige manier naar de blogger/ster terugbrengt. En de, ondanks haar eigen zware processen, altijd vrolijke en lieve Jeannette. En samen met Binas degene is die mij op de typevingers tikt als ik mij misdraag. *Dag Torny. *
Tsja dat met mijn vader zal altijd een gevoelig punt blijven. Een keuze gemaakt toen ik jong was kan ik nou eenmaal niet meer terug draaien. Het heeft mij beïnvloed t.o.v. het beëindigen van relaties van mensen waarmee ik een emotionele verbinding heb gehad. Met harde woorden uit elkaar gaan is iets wat ik gewoonweg niet kan. Dat maakte waarschijnlijk dat de manier hoe mijn ex dingen aanpakte mij een complete shock gaf die ik niet in balans kon trekken. Uiteraard ben ik mij ervan bewust dat ik daarmee ook een behoefte en verantwoordelijkheid bij een ander neer leg die niet iedereen kan en soms ook wil. Toch blijft het voor mij iets verbazendst hoe makkelijk mensen in en uit het leven van een ander kunnen stappen.
Omgaan met de afwijzing op basis "van" is iets wat ik vrij snel naast mij neer kan leggen. Het liefst hou ik dat zover mogelijk van mijn buitenkring. Het valt buiten mijn cirkel van invloed, het beeld is er nou eenmaal. Daar verandering in willen brengen, zou betekenen dat ik bij voorbaat mijzelf al moet gaan bewijzen. En ik heb weinig behoefte om op mijn tenen te moeten gaan lopen om een ander tot inzichten te brengen op dat gebied. Uiteraard gebeurd het wel eens dat ik daarvan afwijk en daadwerkelijk moeite doe om zelf te begrijpen en zien waar een anders gedachtes en beeldvorming door zijn ontstaan.
Wat de diagnose betreft kan ik nog wel een blog schrijven. Alleen zie ik dit forum niet als de plek daarvoor. Het verklaard heel veel en ook hierin is weer een lijn terug te voeren. Naast de acceptatie speelt ook weer de rol van beeldvorming die er bestaat. Bij ADHD hebben mensen meteen het idee dat je een stuiterbal hoort te zijn, terwijl het bij mij veel meer zit in mijn hoofd en het continue opgangen en reageren op prikkels. Bij mijn eerste stappen tot "coming out" waren dan ook de eerste reacties: Jij, adhd ?? Hoe kan dat nou, je bent altijd zo relaxed. Voor dat ik daadwerkelijk in staat zal zijn om de "voordelen" en positieve kanten zal kunnen voelen en zien, zal ik eerst ruimte moeten geven aan de pijnpunten die er liggen. Ook hierin speelt tijd een rol.
*Torn wonders if he would be able to return this "gift"*
Torn, wat een mooie, eerlijke
Torn, wat een mooie, eerlijke & pure blog. Alles helemaal ontdaan van alle lagen, uitgelegd op tafel en zonder oordeel in beschouwing genomen.
Petje af!!!
"Time flies when you are not having fun"
So true, so true. Vloek en een zege ineen.
Ik wilde zeggen jij komt er wel, maar volgens mij ben je er al!
@Moerbei: skip the curse,....
In alles wat jij aangeeft in je reactie zijn jouw ervaring, blogs en je proces een voorbeeld voor mij geweest. Iets waar ik toen aan kon vastgrijpen in mijn fase van verwarring. (H)erkenning en bevestiging die ik toen hard nodig had.
Thnx for all that.
Jij bent er ook al, je moet het alleen nog echt gaan willen en durven gaan voelen.
Skip the curse, and feel the blessing
*Torn nipt aan zijn Dimple, en werpt een blik op tv en kijkt even naar de film "Oesters van Nam-Kee*
@torn - diagnose
Goede blog. 'k vind het altijd moeilijker te reageren op een inhoudelijk goede blog. 'k vind wat ik wil schrijven dan soms wat te licht in verhouding tot de oorspronkelijke blog. Dat is misschien wel zo, maar toch beter een lichte, persoonlijke, welgemeende reactie dan een stilte denk ik.
Een diagnose krijgen komt altijd aan hé, enerzijds krijg je een gevoel van opluchting, (h)erkenning, anderzijds is het ook wel confronterend, een "officiële" bevestiging dat je een stoornis hebt, gestoord bent zeg maar Ik hoop dat ik er even een grapje mag over maken. Zo denk ik helemaal niet over mensen met een labeltje hoor! Wij lijken die in ons gezin en familie wel te verzamelen Omdat ik er al zoveel mee te maken heb gehad, heb ik ook geleerd dat wat te relativeren. Je verandert niet ineens omdat je een labeltje hebt gekregen hé, je blijft wie je bent, je bent net opeens minder waard met zo'n stempeltje op je voorhoofd. Integendeel door die extra kennis ben je net in staat gerichter actie te ondernemen, en je zwakkere kanten gedeeltelijk bij te sturen en/of te compenseren.
Goed voor je dat je hier anoniem even kan tegemoet komen aan de nood die je voelt om deze boodschap te delen. Let wel een beetje op aan wie je in de toekomst deze informatie toevertrouwd. Niet iedereen kijkt er op dezelfde manier naar. Niet iedereen heeft er iets aan dat van je te weten.
Nog veel puzzelplezier !
@2Emotional: "prettig gestoord".
dan een stilte denk ik.
Ik heb niet zo een probleem met "stilte". Ik begrijp nu ook precies wat ik zo miste aan mijn ex. De stilte.
Schrijven doe ik in de eerste instantie voor mijzelf om dingen helder te krijgen, zoals ik al aangegeven had. Goede feedback, een spiegel of welgemeende reacties zijn natuurlijk altijd welkom. En als iets waar ik later op terug kan kijken als terugblik op mijn eigen proces.
Ik heb er geen probleem mee dat er grapjes over gemaakt worden. Voor de diagnose werd ik toch ook al omschreven op momenten als "prettig" gestoord. En door anderen gewoon als gestoord. Maar dan in een andere context. De kennis erover en het leren omgaan ermee zie ik voor alsnog niet als het grootste probleem. Ik bezit een redelijke basis aan kennis van verschillende stoornissen, en hoe er mee om te gaan. Het verklaart voor mij nu ook dat ik het vrij snel herken als er "iets" bij iemand zit. It takes one to know one.
Ik voel geen "angst" bij mijzelf om deze informatie te delen. Maar voel ook niet de behoefte om nu met een vlag de wereld door te lopen waarop staat: ik heb ........ Zowel in mijn "binnenkring als werkveld zal ik daar niet anders op aangekeken of op afgerekend worden. Het zal eerder een bijdrage kunnen leveren in mijn acceptatieproces en omgaan met bepaalde "beperkingen" die ik door mijn leven heen heb weten te omzeilen door mijzelf onbewust "trucjes" aan te leren.
Daarnaast zat er niet direct een behoefte bij mij om dat hier op dit forum te delen. Daar zijn andere fora voor. De openheid in mijn blog m.b.t. de diagnose paste in dit geval binnen de terugblik op een jaar waarin een relatiebreuk het een en ander bij mij in beweging heeft gebracht. Soort van kop-romp-staart model.
Thnx voor je reactie.
*Torn doet zijn propellerpetje op draait rondjes in zijn woonkamer*
@torn
hey torn,
Ik weet nu echt niet hoe ik je reactie op mijn reactie moet begrijpen.
Ik kreeg de indruk dat je er niet veel aan had. Sorry als ik beledigend overkwam, dat was zeker niet de bedoeling.
Ik dacht dat je misschien wel wat steun zou hebben aan wat ik schreef, maar 'k denk dat ik je nog niet goed genoeg ken om te weten hoe ik best op je reageer.
'k zal volgende keer wat verstandiger trachten te reageren, en anders misschien toch maar eens zwijgen
2emotional
@torn, onderin de doos
Toen Pandora de deksel van de doos had gehaald vanwege haar nieuwsgierigheid, kwam al het ongeluk naar buiten, nog snel probeerde ze hem te sluiten, maar al wat er was achtergebleven was hoop.
Je schrijft dat je ergens blij bent met wat er is gebeurd, omdat je anders niet had gevonden wat je nu hebt ontdekt. Ik vind dat altijd nog een beetje een doekje voor het bloeden, zo'n opmerking. Natuurlijk weet ik dat je dat niet zo bedoelt, en snap ik dat je de vruchten plukt van je harde werk van de afgelopen tijd. Ik bedoel alleen maar te zeggen, dat het gevoel van afwijzing erg naar is. Het doet je cellen letterlijk krimpen van ellende. Daar doet het gewin niets aan af. Tegelijkertijd bepaalt hoe je ergens tegen aan kijkt, je ervaring. En wanneer het gevoel van afwijzing zo makkelijk in je systeem wordt getriggerd, blijf dan maar eens in evenwicht als je hele lijf schreeuwt dat er iets mis is. Het is denk ik maar goed, dat je niet in staat was tot rationele wilskracht, het had je alleen maar verder van huis gebracht. Lange tijd wellicht een zinvolle manier om het leven 'het hoofd' te bieden. Maar wie wil leven vanuit zijn hart, zal 'het hoofd' bieden niet helpen. Dan komt het erop aan om te leren, dat je het wel overleefd, hoe ernstig de krampen in je lijf ook aanvoelen. Dat je leert op jezelf te vertrouwen, zoals je beschrijft in je verhaal. Niet je geluk en veiligheid uit de ander halend, maar leert rustig te blijven in het tumult van de orkanen in het leven.
Ik wens je toe dat jou doos niet weer gesloten is, zodat hoop ook heeft mogen vervliegen. Die doos van Pandorra, zat vol met ongeluk, en volgens de mythe hoort hoop dus ook bij het ongeluk. Ik ben het daar wel mee eens. Waar hoop is, is wanhoop. Wij ldvd-ers zijn nogal eens geneigd ons vast te houden aan hoop. Hoop dat de geliefde weer terug komt, of hoop op een betere tijd, hoop op een betere geliefde soms. Maar al die tijd zijn we het moment aan het ontvluchten. En houden we daarmee eigenlijk onze wanhoop in stand, niet in staat om het moment van ellende te verwelkomen in ons leven. Op de een of andere manier, willen we maar één kant van de medaille. Alleen het wit, de kracht, de blijdschap, de energie. Maar juist door het andere niet te willen, lijden we. Als we het gewoon konden ervaren als iets wat ook gebeurt, zonder oordeel, zonder idee erover, dan is het al een veel minder groot probleem. Makkelijker gezegd dan gedaan, want als je niet veel ervaring hebt dat het wel goed komt, en je al in je vroege jeugd afwijzing hebt gevoeld, dan is het lastig om te vertrouwen. Dan zul je eerst daar een basis in moeten bouwen, alsnog. En jij Torn, weet dat en bent hard bezig.
Ik dank je voor je lieve woorden, en vind het fijn dat we elkaar zo vaak mogen en kunnen herinneren, zacht en geduldig met onszelf te zijn. Niet te geloven in dat de ander ons gelukkig moet maken, maar dat we zelf onze eigen ouders kunnen (leren) zijn, en de tekorten die we als kinderen hebben gehad nu liefdevol opvangen.
Dus, geniet van het Torn zijn, met plakkertje en al. Die plakkertjes, geslacht, grappig, adhd, leeftijd, afkomst, leuk, etc., doen niets af aan wie je bent; pure liefde.
X
Teigetje
@Teigetje: waardevol ......
*Torn bloost van reactie van Teigetje*
Dank je voor deze reactie. Net als in de chats weet je ook met deze reactie de kern van mijn "zijn" te raken. De vinger op de juiste plek te leggen. Een eigenschap/gave die ik iedere keer weer bewonder.
Voor mij een zeer waardevol contact waarin je mij er ook aan herinnerd het kind in mijzelf te blijven zien.
Thnx,
Torn
@torn
mooi dat je eindelijk jezelf gevonden hebt ! het was een lange zoektocht ! als je nu ook in staat bent je eigen gedrag te monitoren en te bezien in het juiste licht dan ben je aanbeland op het punt dat je weer van jezelf kunt gaan houden en daarmee ook de liefde weer in je leven toe kunt laten en met anderen te kunnen delen. ik wens je er ongelooflijk veel kracht, wijsheid, succes en geluk bij.
groetjes
bjm
@bjm
Denk je nou echt dat Torn op een reactie van je zit te wachten???
*teigetje vraagt zich af wanneer bjm het nou eindelijk eens gaat begrijpen
@torn2
overigens met adhd valt prima te leven mogelijkheden : ander eetpatroon, eliminatiedieet zou goed kunnen helpen, pillen of homeopatisch, maar ook veel meer structuur inbouwen, maar als het goed is weet je dat natuurlijk allemaal . in ieder geval : blijf vooral schrijven voor jezelf om je gedachten te ordenen
in het algemeen geldt voor adhd-ers :
open en spontaan op situaties reageren;
met creatieve en originele ideeën komen;
erg goed zijn in het intuïtief aanvoelen;
een ontzettend groot doorzettingsvermogen hebben;
snel informatie kunnen combineren en ruimtelijk inzicht hebben;
vaak recht-door-zee zijn;
hartstochtelijkheid als iets normaals zien;
onrecht het liefst de wereld uit hebben en bovengemiddeld empathisch zijn;
een groot gevoel voor humor hebben;
schijnheilige mensen snel doorzien en het liefst mijden;
een hoog intellectueel niveau hebben.
dus wees positief als je het herkend want adhd is iets geweldigs ! als je tenminste in staat bent om het voor je zelf een plek te geven en te accepteren ! ga wat met je extra talenten doen die jou doen uitstijgen boven de gemiddelde doorsnee persoon ! in plaats van het zien als een beperking !
ik wens je er ongelooflijk veel kracht, wijsheid, succes en geluk bij.
groetjes
bjm
@bjm
Die kracht en wijsheid heeft hij wel nodig als jij zijn blog loopt te vervuilen
ADHD is iets geweldigs???
Het laat wel zien hoe dom je bent bjm, duidelijk geen gevoel voor je medemens.
Ik kan ook roepen dat het iets geweldigs is, dat je vrouw je verlaat, als je er de goede kanten maar van inziet... volgens jouw idiote redenaties
Succes met rechtpraten wat krom is, maar doe dat alsjeblieft niet in de blogs van mensen die zichzelf wel serieus nemen
@Teigetje
Mede gelet op het verleden, begrijp ik waar je reactie vandaan komt, maar mag ik je toch verzoeken je een beetje in te houden met aanvallen op de persoon? Het is al een aantal keren eerder geschreven, maar als je niks kunt met iemands reactie, kun je die het beste links laten liggen. Dat geldt des te meer als het een reactie is op een blog van iemand anders. Inhoudelijk reageren: prima, maar accepteer dan ook dat je ook daar weer een antwoord op zult krijgen waar je wellicht niets mee kan.
Hoe dan ook, andere gebruikers dom noemen en zijn woorden vervolgens uit hun context rukken en naar hem terugkaatsen zonder verder ergens inhoudelijk op in te gaan, gaat een stap te ver. De volgende keer zal ik moeten ingrijpen.
Overigens, ik als objectieve buitenstaander lees in de woorden 'ADHD is iets geweldigs' niets anders dan dat bjm probeert te zeggen 'probeer niet alleen naar de negatieve kanten te kijken, maar zie ook deze positieve'. Een boodschap waar an sich weinig mis mee is (waar je het nog steeds mee eens of oneens kan zijn, maar dat is een inhoudelijk verhaal). Dat de wijze van formulering kennelijk aanstoot geeft, is jammer, maar probeer ook tussen de regels door te lezen. Dat maakt het leven wel zo prettig.
@admin
Ik zie werkelijk niet in waarom je maar niet moet reageren op een reactie waar je niets mee kunt, zoals jij het noemt, maar dat je blijkbaar ongestraft iemand kan pesten door ongewenst in zijn blog te posten. Ik vind dat je wat dat betreft een nogal tweeledige vorm van moderatie op na houdt. Het houdt namelijk in dat je het prima vindt dat ik te pas en te onpas overal mijn mening, ook al is deze onzin, zou verkondigen, daarmee de sfeer hier verziekend, en dat ik op mensen zou reageren die mij herhaaldelijk kenbaar maken dat ze dat liever niet hebben, zoals je in je reactie bij Torn aangeeft. Zolang ik dat doe zonder de woorden "je bent" gevolgd door een woord wat (voor jou) een negatieve bijklank heeft, zou het geen probleem zijn???
En waar trek ik woorden uit zijn context??? Graag even verduidelijken....
Wat 'objectieve buitenstaander' betreft, gezien je opmerking lijk je me vooral een onkundige buitenstaander. Het etiket ADHD is een psychiatrische stoornis, beschreven in de DSM IV, net zoals allerlei andere stoornissen als schizofrenie, borderline, depressie, autisme etc. Niet iets wat je zo maar even weg wappert met wat positief denken. Wat bjm hier doet is iets zeggen als, op bv het fysieke vlak, een afgezet been is geweldig. Of op relationeel vlak, een scheiding is geweldig. Als je maar naar de voordelen kijkt. Naar mijn idee is dat gewoon erg dom, en dat zei ik dan ook. En ook ik gebruik niet altijd het juiste taalgebruik, ik bedoelde natuurlijk dat ik het een erg domme bewering vindt. Dat zoiets uitleg behoeft had ik niet begrepen, daar bjm vaak nogal boute beweringen over waarheden en bloggers heeft gedaan, wat je allemaal prima scheen te vinden.
Je zei zelf al, dit heeft een geschiedenis, en uit mijn eerdere reacties kun je lezen dat ik erg veel moeite heb gedaan bjm duidelijk te maken, waarom hij niet wordt aangevallen, zoals hij denkt, als iemand het niet met hem eens is, maar dat er juist veel mensen moeite hebben gedaan om hem dingen te laten begrijpen. Mijn geduld met hem is op, en vandaar mijn te korte reactie. Bovendien, hij mocht mij wel betichten van autisme, in mijn allereerste blog hier!!! Ik zie werkelijk niet in, waarom ik hem dan niet dom mag noemen?
Tenslotte, bjm is vaak gevraagd of hij niet zulk grensoverschrijdend gedrag wilde vertonen. Of hij misschien ook eens aan wat zelfreflectie kon doen, omdat zijn bijdrages als storend worden ervaren. Daar heeft hij geen gehoor aan gegeven, sterker, hij vond het nodig om in het blog van Torn te reageren. Bjm kan niets met Torn, dus zou daar ook jouw regel moeten gelden, als je er niets mee kunt, laat het dan. Maar nee, bjm creëert weer onveiligheid, iets waarvan ook al veel mensen duidelijk hebben gemaakt dat dat erg onprettig is, en waardoor ze niet durven te bloggen, bang voor de reacties van bjm. Ik snap niet dat je daar zo aan voorbij gaat, maar alleen de gevolgen van zijn provocerende en manipulerende gedrag op de vingers denkt te moeten tikken.
Uit je opmerking dat ik ook eens tussen de regels door moet lezen, omdat dat het leven prettiger maakt, maak ik op dat je vindt dat ik dat niet doe??? Dat vind ik nogal een aantijging en vraag me af waar je dat op baseert???
Ik ben namelijk van mening dat ik juist tussen de regels door lees. Ik heb dan ook het idee, dat je het naar vindt, net als ik, dat de boel weer uit de hand loopt? Je denkt misschien nu de veroorzakers daarvan aan te pakken, mij en Torn, maar gaat voorbij aan de werkelijke oorzaak. Jammer, het zou het leven namelijk een stuk prettiger maken.
Teigetje
@Teigetje
Helaas heb ik nu niet veel tijd om uitgebreid op je reactie in te gaan, maar kort gezegd gaat het erom dat ik erop toezie dat hier op de site geen onnodig grievende uitspraken worden gedaan (en dan naar objectieve maatstaven, want als ik dat per persoon tegen wie iets gezegd wordt zou gaan beoordelen, zouden we heel ver van huis zijn). Jouw opmerking heeft als zodanig te gelden. Allereerst is Torn mans genoeg om bjm er zelf aan te herinneren dat hij liever niet heeft dat bjm op zijn stukjes reageert, maar dan nog creëert een dergelijk verzoek niet een verbod dat ik vervolgens ga handhaven. Zoals gezegd: niet reageren is het devies op het moment dat iemand iets schrijft waar je niets mee kunt; wel reageren en dan met een reactie op de man in plaats van op de bal werkt (net als in de offline wereld) vaak escalerend en het zijn juist escalaties die we hier niet weer willen hebben.
Als het mij er puur om zou gaan de rust te handhaven en er geen beleid achter mijn moderatie zou zitten, dan zou ik deze en gene wellicht een poosje van de site kunnen sturen, maar dergelijk willekeurig beleid is niet hoe het moet zijn. Sancties en bans zijn op hun plaats bij objectief grensoverschrijdend gedrag.
Een voorbeeld is dat jij bjm's post hier uitlegt als pesterij. Dat is wel heel subjectief bekeken en niet zoals ik de post gelezen heb. Dat is, met andere woorden, jouw interpretatie waar je je reactie op baseert. Dat mag, maar hou dan de focus op de bal en niet op de man. That's all.
Ten slotte over de interpretatie van bjm's gewraakte zin en tussen de regels doorlezen: het enige dat ik zei, is dat ik niet de indruk had dat bjm probeerde te zeggen dat ADHD daadwerkelijk fantastisch is, maar dat hij dit anders bedoeld heeft. Leek me nodig, omdat ik de indruk kreeg dat zijn woorden letterlijk genomen werden, terwijl ik deze zo niet las. Dat heeft met onkundigheid van mij voor wat betreft ADHD helemaal niets te maken.
Kunnen we de kwestie nu achter ons laten en Torn zijn blog teruggeven? Dank.
@admin (en torn)
Nee, ik kan de kwestie niet achter me laten... Sorry daarvoor...
Het doet me ontzettend pijn dat onder het mom van objectiviteit mij nu de mond wordt gesnoerd, terwijl er niet op mijn argumenten wordt ingegaan. Dat vind ik erg oneerlijk!!!
En je kunt bjm goedpraten wat je wilt, maar er staat toch echt dat adhd iets geweldigs is. Geweldigs en fantastische lijken me synoniemen, als jij dat anders interpreteert, begin ik helemaal te twijfelen aan je objectiviteit!!
@teigetje
Laat het nou maar rusten!
De discussie is gevoerd het is toch een liefdesverdriet forum.
Laten we dan vooral geen haat en nijd naar elkaar uitspreken en al helemaal niet naar de admin toe.
ADHD is niet iets geweldigs maar we kunnen er wel mee leren leven en alsnog een mooi leven tegemoet gaan met ADHD, laten we dan ook vooral er geen heftig debat van maken!
Je hebt je mening mogen geven, ik ook, torn ook en vele andere dat wij het niet eens zijn dat het iets geweldigs is. Waar we het allemaal volgens mij wel mee eens zijn is dat we ermee leren te leven en alsnog een mooi leven tegemoet willen gaan.
Laat het rusten strijder we hebben onze mening gegeven!
Groet,
GJD
@GJD
Het gaat me erom dat er nu door Admin met twee maten wordt gemeten.*
Dat gaat in tegen mijn gevoel van rechtvaardigheid, maar ook maakt het dat ik me niet veilig voel hier op de site.
Ik wil daarom in de aandacht brengen wat er niet klopt, en mocht ik daarin de enige zijn, dan zal ik de site verlaten. Maar mochten anderen hetzelfde probleem waarnemen, dan is het misschien zorg om daar iets aan te doen, zodat iedereen zich vrij voelt om te bloggen.
*Wellicht niet meteen voor iedereen duidelijk, daarom nog even wat uitleg daarover:
- het is ok volgens admin, om niet aan iemands verzoek te voldoen om uit zijn blog weg te blijven, en daarmee iemands grens te overschrijden, en zijn of haar gevoel van veiligheid aan te tasten (en dat van anderen). Sterker nog admin geeft hierin een volledige vrijbrief, en als iemand zich niet aan dergelijke verzoeken wenst te houden is dat volgens admin geen pesten (wat het dan wel is, is me nog onduidelijk). Als datgene wat die persoon schrijft je niet bevalt, moet je dat maar negeren. Naar mijn idee dé manier om te zorgen dat mensen zich niet meer vrij voelen om hun mening te geven, maar het veld vrij te geven aan bullies. Alleen aan de mensen die er last van hebben wordt gevraagd om zich maar aan te passen, degene die de last veroorzaakt is vrij om te doen wat hij doet.
- Admin zegt ook dat je inhoudelijk moet reageren, ondersteund met argumenten. Echter geldt dit blijkbaar alleen voor sommigen, omdat anderen wel ongelikte meningen mogen ventileren, en mensen beschuldigen, zonder daar ook maar enige onderbouwing voor te hebben. Bovendien verwijt hij mij dingen uit zijn verband te rukken, ook niet onderbouwd, en als ik vraag om uitleg, wordt me gevraagd niet meer verder te discussiëren. Wellicht dat Admins regels niet voor admin gelden, maar toch minstens voor de rest van de bloggers hier.
- Verder wordt door Admin verzocht tussen de regels door te lezen omdat het leven zo prettig zou maken. Op zich prima, maar als het ene lid schrijft: A is B, en het andere lid schrijft: C is D, dan moet ik bij A is B, bedenken dat het niet zo bedoeld is, en bij C is D komt er een heftige waarschuwing en dat dingen uit zijn verband zijn gerukt...
- Ik heb het idee dat Torn en ik op mijn vingers getikt krijgen omdat admin vindt dat wij wijzer moeten zijn. Als bjm schrijft : ADHD is iets geweldigs, dan gaat admin dat interpreteren als wat bjm zou hebben bedoeld. Met andere woorden, hij neemt bjm niet helemaal serieus, en verwacht dat wij dat ook doen. Als ik schrijf, bjm is dom, dan hoeft dat niet te worden geinterpreteerd, want Teigetje moet beter weten. Dat bjm bij alles wat tegen hem ingaat, begint te gillen dat hij wordt aangevallen (onderbouwing: zie kippenhok) is blijkbaar ook helemaal prima, sterker nog, Admin lijkt daar in mee te gaan? Ik snap dat je mensen niet dom moet noemen, maar dat ligt wat mij betreft in dezelfde categorie, dan dat je roept dat ADHD iets geweldigs is. Uiteindelijk zal Torn, na de hele verwerking van de sticker, de voor en nadelen van zijn ADHD kunnen benoemen, net zoals mensen na een hele tijd kunnen zeggen dat andere heftige gebeurtenissen hun goed hebben gedaan, zoals een scheiding, of zelfs het verlies van een dierbare. Maar omdat meteen te gaat roepen getuigt van een gebrek aan medeleven, en aangezien bjm zich laat voorstaan op zijn medeleven, kwam ik tot de uitspraak dat hij dom is, iets wat ik nog steeds vind. Dat is een mening, bjm zal heus wat anders vinden. Het zegt wellicht nog meer over mij dan over bjm dat ik een dergelijke uitspraak doe. Maar als we het over objectieve oordelen gaan hebben over wat grievend is, dan gaat Admin volledig voorbij aan dat de opmerking van bjm grievend is voor mensen die dagelijks kampen met de problemen van ADHD, zoals jij en jeannette ook meteen al laten weten...
Objectiviteit kan ik in elk geval echt niet vinden in de reacties van admin
@Teigetje: eens
*Torn kan zich vinden in de reactie. Dus Teigetje blijft op LDVD. *
Re:
Mee eens!
Iets vinden blijft een fundamenteel recht...
Bovendien vind ik kwalificaties als "dom", "eikel" etc. helemaal niet zo erg.. eerder grappig
Dus Teigetje moet blijven en admin moet zich gewoon met de administratie bezig houden.....
Teigetje
Ook ik vind dat Teigetje moet blijven hoor!!!
Ze is tenminste een goudeerlijke lieve meid met lef!!!
Bovendien vind ook ik dat de verhoudingen lichtelijk scheef komen te liggen nu!
@ Teigetje
Volledig mee eens hoor!! Heb mij vandaag bewust koest gehouden, kan nu even geen fatsoenlijke reactie plaatsen dus ben blij dat jij je woordje doet!
Ik denk dat regels moeten worden aangescherpt op dit forum en als iemand duidelijk aangeeft: Ik wil niet dat je op mijn blog reageert. Er het fatsoen moet zijn en het respect, dit ook NIET te doen!
Zo gaat dat in het echte leven toch ook, dan kan je er toch van weg gaan? Hier niet, dus...
2 maten meten, kan ik heel slecht tegen.
Laat ik vooropstellen dat ik
Laat ik vooropstellen dat ik de berichten die hebben gevolgd op mijn vorige waarschuwingen als behoorlijk irritant heb beschouwd. Er zit wel degelijk een gedachte achter mijn moderatiebeleid, die echter niet altijd door iedereen begrepen wordt. Dat is de reden dat ik bereid ben uitleg te verschaffen, al ben ik eveneens van mening dat ik voor dat moderatiebeleid geen verantwoording schuldig ben. Desalniettemin, hier mijn uitgebreide reactie, waarna ik, tenzij ik mij daartoe bijzonder geroepen voel, niet meer inhoudelijk zal reageren omdat Torn op deze wijze gelijk krijgt en hier een tweede kippenhok ontstaat. Die fase hebben we gehad.
Ik wil daarom in de aandacht brengen wat er niet klopt, en mocht ik daarin de enige zijn, dan zal ik de site verlaten.
Het ontgaat me waarom je de site zou willen verlaten als je in dit meningsverschil met mij in mijn moderatiebeleid geen of niet genoeg bijval krijgt van anderen. Het haalt ook de focus af van wat je kennelijk wilt uitzoeken, want de bijval die je nu oogst, ziet logischerwijs automatisch ook op het feit dat men niet wil dat je de site verlaat. Hetgeen logisch is, als je een actieve deelnemer bent.
het is ok volgens admin, om niet aan iemands verzoek te voldoen om uit zijn blog weg te blijven, en daarmee iemands grens te overschrijden, en zijn of haar gevoel van veiligheid aan te tasten (en dat van anderen).
De admin heeft helemaal niet gezegd dat hij dat ok vindt. Hij heeft gezegd dat hij dat geen reden tot moderatie vindt. De reden is eenvoudig: iemand mag best op de site een verzoek plaatsen aan een andere gebruiker (of andere gebruikers), maar diegene moet er daarmee niet vanuit gaan dat ik vervolgens als een politieagent of waakhond erop toe ga zien dat dergelijke verzoeken worden nageleefd. Daar heb je ook geen admin voor nodig, aangezien je op zo'n moment je verzoek ook (kleurloos, dat kan dus best zonder meteen horkerig te worden) gewoon kunt herhalen óf het bericht in kwestie gewoon dood kunt negeren. We hebben het hier over redenen om te modereren en dat gaat een stapje verder dan de vraag wat ik ok vind. Stel je bovendien voor dat als ik die werkwijze zou hanteren, dan zouden individuele gebruikers hier op de site van alles kunnen regisseren en van mij verwachten dat ik ingrijp. Zo werkt dat dus niet.
Sterker nog admin geeft hierin een volledige vrijbrief, en als iemand zich niet aan dergelijke verzoeken wenst te houden is dat volgens admin geen pesten (wat het dan wel is, is me nog onduidelijk).
Een vrijbrief heb ik niet gegeven. Ik heb alleen gezegd dat louter dat voor mij geen reden vormt om te modereren. Dat maakt andere gebruikers niet monddood wat mij betreft, alleen verlang ik wel dat ook in zo'n geval een beetje op de toon en woordkeuze gelet wordt. Of iets pesten is of niet, heeft te maken met de intentie van iemand, met opzet. Het is erg moeilijk om dat via beeldschermen te achterhalen. Behalve pesten, kan het ook vergeetachtigheid zijn (het verzoek zijn vergeten), goedbedoelde naïviteit zijn (denken nu iets te schrijven dat de ander misschien wel kan waarderen en daarom het toch maar doen) of een bijdrage niet specifiek bedoeld voor de blogger, maar voor anderen die over het onderwerp meepraten (en dan heeft het verzoek van de blogger louter te gelden als verzoek en daarmee dus niet als wetmatigheid waar ik maar op moet ingrijpen, zie boven).
Alleen aan de mensen die er last van hebben wordt gevraagd om zich maar aan te passen, degene die de last veroorzaakt is vrij om te doen wat hij doet.
Last is subjectief. Jij, en wellicht anderen, hebben er last van; weer anderen niet. Dat heeft ook te maken met de voorgeschiedenis. Anderen zullen ook wellicht weer last hebben van jou. Zo gaat dat nu eenmaal op een openbare site en dat is een gegeven dat je mee moet nemen als je besluit er gebruik van te maken. Voorts geldt dat de meesten die hier op de site zitten, zoals jij ook ongetwijfeld, in een emotionele stortbui zitten en daardoor commentaren van anderen wellicht harder aankomen, of anders aankomen, of sneller anders geïnterpreteerd worden. Ik ben geneigd louter naar het bericht te kijken en gebruikers het voordeel van de twijfel te geven als het op interpretatie aankomt. Als iets stelselmatig verkeerd gaat en daarover komen klachten, dan wordt natuurlijk het gedrag in het geheel bekeken. Niet voor niets zijn er in het verleden bans uitgedeeld. Die komen niet zomaar omdat je je wendt tot scheldwoorden of zoiets.
Admin zegt ook dat je inhoudelijk moet reageren, ondersteund met argumenten.
Nee, dat zeg ik evenmin. Ik zeg alleen dat na een bericht als dat van bjm bewust onaangenaam te reageren op de persoon, terwijl op zijn bericht amper ingegaan wordt, wat mij betreft een stap te ver is. Het is voor een groot deel gestoeld op een verleden; een verleden moet op een gegeven moment ook achtergelaten kunnen worden (ja, ik weet het, mooie quote op een site over ldvd ).
Echter geldt dit blijkbaar alleen voor sommigen, omdat anderen wel ongelikte meningen mogen ventileren, en mensen beschuldigen, zonder daar ook maar enige onderbouwing voor te hebben.
Meningen ventileren over berichten en onderwerpen is allemaal prima, maar probeer gewoon een beetje op je toon te letten naar andere gebruikers. Meningen ventileren over andere gebruikers komt wat sneller in de gevarenzone, omdat je meningen ventileert over iemand die je (doorgaans) persoonlijk niet kent en dus een groot deel van die persoon louter een beeld is van wat jijzelf geschapen hebt op basis van berichten op een internetforum. En daar komt bovendien de vraag bij kijken of iemand nou uit (sociale) onhandigheid bepaalde dingen schrijft, of doelbewust tegen iemand tekeergaat.
als ik vraag om uitleg, wordt me gevraagd niet meer verder te discussiëren.
Dat heeft enkel als reden dat we hier een nieuw kippenhok onder Torns blog aan het schrijven zijn en dat ik niet denk dat mensen zitten te wachten op oeverloze discussies over moderatiebeleid. Het leidt de aandacht af. In de hele tijd dat ldvd.nl bestaat, heeft amper moderatie hoeven plaatsvinden. De laatste maanden ineens een stuk meer en dat heeft te maken met interactie tussen specifieke personen alhier. Dat is voor mij geen reden om tot in de letter een set met regels te gaan vaststellen waarop gemodereerd wordt en die uitgebreid met alle gebruikers te gaan uitdiscussiëren.
Verder wordt door Admin verzocht tussen de regels door te lezen omdat het leven zo prettig zou maken. Op zich prima, maar als het ene lid schrijft: A is B, en het andere lid schrijft: C is D, dan moet ik bij A is B, bedenken dat het niet zo bedoeld is, en bij C is D komt er een heftige waarschuwing en dat dingen uit zijn verband zijn gerukt...
Wat je hier precies mee bedoelt, is me niet duidelijk, maar misschien dat het voorgaande al wat meer helderheid heeft geschept tussen waarom A is B niet per definitie hetzelfde is als C is D?
Ik heb het idee dat Torn en ik op mijn vingers getikt krijgen omdat admin vindt dat wij wijzer moeten zijn. Als bjm schrijft : ADHD is iets geweldigs, dan gaat admin dat interpreteren als wat bjm zou hebben bedoeld. Met andere woorden, hij neemt bjm niet helemaal serieus, en verwacht dat wij dat ook doen. Als ik schrijf, bjm is dom, dan hoeft dat niet te worden geinterpreteerd, want Teigetje moet beter weten. Dat bjm bij alles wat tegen hem ingaat, begint te gillen dat hij wordt aangevallen (onderbouwing: zie kippenhok) is blijkbaar ook helemaal prima, sterker nog, Admin lijkt daar in mee te gaan? Ik snap dat je mensen niet dom moet noemen, maar dat ligt wat mij betreft in dezelfde categorie, dan dat je roept dat ADHD iets geweldigs is.
Deels zit hier een kern van waarheid in, zie boven: hoe een gebruiker zich op de site opstelt, zegt iets over diens intenties. Dat is ook het enige wat er over intenties gezegd kan worden. De een is slimmer dan de ander, de een is handiger met woorden dan de ander, noem maar op. Daar maak ik inderdaad verschil in en ik denk dat het terecht is. Mensen die verbaal minder sterk zijn, verdienen, zeker als zij op veel weerstand stuiten in een geval waar helemaal niet gezegd is of die weerstand terecht is, enige bescherming, als ze daar zelf niet voor kunnen zorgen.
Los daarvan maakt het, zoals ik al zei, verschil of er op de man of op de bal gespeeld wordt. Wat je ook moge vinden van een kreet "ADHD is fantastisch", het onderwerp is ADHD en niet een specifieke persoon. Dat een persoon met ADHD zich daarmee misschien identificeert, is een ander verhaal, maar dan nog zal die persoon zich ervan bewust zijn dat in ieder geval niet (alleen) hij wordt aangeschreven. Als jij zegt: "Piet is dom, Piet is een eikel", dan is het zonder meer spelen op de persoon. Zelfs daarin is normaliter wel enige ruimte op deze site (ik ben geen donateur van de Bond tegen Vloeken, evenmin van die tegen schelden, mocht die bestaan), maar zeker gezien de ophef die enige tijd geleden is ontstaan juist tussen personen waar die nu weer dreigt te ontstaan, heb ik een strakkere lijn ingezet, waar ik eerder ook over geschreven heb. Wellicht is dat ook wat je bedoelt trouwens met 'met twee maten meten'?
Uiteindelijk zal Torn, na de hele verwerking van de sticker, de voor en nadelen van zijn ADHD kunnen benoemen, net zoals mensen na een hele tijd kunnen zeggen dat andere heftige gebeurtenissen hun goed hebben gedaan, zoals een scheiding, of zelfs het verlies van een dierbare. Maar omdat meteen te gaat roepen getuigt van een gebrek aan medeleven, en aangezien bjm zich laat voorstaan op zijn medeleven, kwam ik tot de uitspraak dat hij dom is, iets wat ik nog steeds vind.
Dat is in ieder geval al een stuk meer onderbouwing, feitelijk de onderbouwing die miste in je eerste bericht waar ik op reageerde en waardoor ik die inhoudsloos noemde.
Maar als we het over objectieve oordelen gaan hebben over wat grievend is, dan gaat Admin volledig voorbij aan dat de opmerking van bjm grievend is voor mensen die dagelijks kampen met de problemen van ADHD, zoals jij en jeannette ook meteen al laten weten...
Tuurlijk, ook in de term '(onnodig) grievend' zit een subjectieve noot, maar de maatstaf die ik probeer te hanteren is degene die in het dagelijks verkeer gebruikelijk is. "Piet is dom" is not done, "Piet gaat vreemd terwijl zijn vrouw zwanger is en dat vind ik dom" is ok. Zo moeilijk is dat toch niet?
Bovendien vind ik kwalificaties als "dom", "eikel" etc. helemaal niet zo erg.. eerder grappig
Jij ligt schuddebuikend van het lachen op straat als ik, zonder je echt te kennen, je tegen kom en je een domme eikel noem? Lijkt me een fantastische eigenschap, maar wordt helaas niet door velen gedeeld.
Ik vermoed dus dat je correctie gericht is op het feit dat ik het woord eikel daarin verwerkt heb. Moderatie gericht op het "scannen" van woorden.
Dat klopt, het ging over het woord eikel. Dat wil niet zeggen dat ik woorden gescand heb; in een andere context zou het woord eikel misschien wel toelaatbaar zijn geweest. In dit geval had je herinnering aan je verzoek best zonder gekund. Dat zou minder provocerend geweest zijn bovendien. Hoe zou jij het vinden als iemand jou zo even fijntjes aan een eenzijdig verzoek herinnerde waar jij je misschien zelf niet echt in kunt vinden?
Binnen mijn "wereld" en norm is het feit dat iemand klakkeloos een verzoek van een ander negeert grievend.
In mijn norm is het ook grievend om iemand aan te spreken waarvan je eerder persoonlijke informatie openbaar hebt gemaakt, en vervolgens te reageren op een reactie van die persoon zonder eerst fatsoenlijk excuus voor je gedrag gemaakt te hebben. En daarbij ook nog over de kwetsbare levenservaringen van de persoon in kwestie heen walst met eigen betweterigheid.
Hier zitten een hoop oude koeien in. Je weet dat alles na de eerste zin gesanctioneerd is geweest. Laat het dan ook rusten, of probeer dat op z'n minst. Op het niet honoreren van je verzoek ben ik hierboven ingegaan. Ervan uitgaande dat bjm je verzoek niet vergeten zou zijn, zou het inderdaad niet aardig van hem zijn daar tegenin te gaan. Maar, zoals ik hierboven schreef, geen reden tot moderatie, want er zijn ten eerste andere redenen mogelijk waarom hij het bericht plaatst en ten tweede is het louter plaatsen van een bericht (even los van de inhoud) iets wat naar mijn idee moeilijk als grievend kan worden ervaren; hooguit als irritant, maar daarmee moet je leven op een openbaar forum.
Voor mij vergelijkbaar met het idee dat een inbreker mijn huis leeghaalt, zijn straf uitzit, en zich vervolgens gaat mengen in het een gesprek wat ik heb met een derde over de opvoeding van mijn kind. En mij vervolgens even gaat vertellen hoe ik het anders moet doen. *even iets overdreven om het helder te maken.*
Deze vergelijking, hoe grappig sommige anderen hem ook vinden, ontgaat me .
En vind ik het ook uiterst merkwaardig dat er van mij gevraagd wordt een reactie van die persoon links te laten liggen. Zoals ik het zie geef je met deze reactie BJM steeds een vrijbrief voor zijn gedrag, en wordt er steeds van anderen gevraagd wijsheid hierin te tonen.
De suggestie een bericht links te laten liggen is een algemene en geldt niet specifiek alleen voor berichten van bjm aan jou. Ik geef hiermee niemand een vrijbrief, het is alleen een zeer werkbaar en effectief alternatief voor het maken van opmerkingen die mogelijk escalerend werken en waardoor jullie 'arme admin' in al zijn dufheid nu alweer een half uur aan het typen geslagen is .
Op het moment dat iemand daar toe niet in staat lijkt te zijn mag ik binnen mijn norm een "opvoedende" rol van de Admin verwachten om de persoon in kwestie daarin te "begeleiden" of in te grijpen.
Nee, kleuterjuf ben ik niet en heb ik ook nooit willen worden. Het meeste werkt prima via het zelfregulerend mechanisme van een forum, alleen een beetje op de toon letten is het devies. Misschien ben je bekend met de term 'flame' als het op forumgebruik aankomt? Welnu, flames zijn niet toegelaten, irritant gedrag daarbuiten wel (binnen toelaatbare grenzen, uiteraard), mede omdat die irritantheid vooral een subjectief gegeven is.
In de echte wereld mag je iemand verzoeken je grond te verlaten, als hij dat niet doet kun je de politie bellen. Hoezo objectief???
In de echte wereld mag je iemand verzoeken je grond te verlaten omdat jij eigenaar bent van die grond en daarmee exclusieve rechten hebt vergaard (doorgaans door er behoorlijk wat poen voor af te tikken). Dat gaat helaas niet op voor een blog op een forum.
ADHD
Ben het niet helemaal met je eens ... Heb zelf adhd en het is niet iets geweldigs wat jij noemt zijn slechts dingen die je zou kunnen hebben... Ooit de lijst nadelen ernaast gelegd ? Die lijst is veel langer namelijk...
Woede lastig te beheersen
Concentratie stoornissen
Tiks
Sociale stoornissen
Langdurig in je problemen blijven hangen
Alles net iets TE willen
Gevoelig voor verslavingen
Kan nog uren doorgaan maar the fact is ADHD is niet iets geweldigs flikker op man...
Door adhd hebben zowel ik, mijn vader als mijn opa zware gevoeligheid voor verslavingen en zijn mijn vader en opa er al onderdoor gegaan dus hou alsjeblieft je mond over dingen die je niet weet...
@gjd en jeanette
gjd, jeanette en torn...
juist de adhd-ers en mensen met adhd-ers in hun omgeving die voornamelijk de negatieve dingen ervan ervaren zouden juist eens op een andere manier moeten leren ernaar te kijken en te accepteren wat adhd is, in plaats van steeds naar het negatieve te kijken en juist moeten onderzoeken wat het positieve eraan is ! zie bijvoorbeeld als j meer over adhd wil weten : AD[H]DITION PLATFORM
gelukkig hebben jullie geen idee wie ik ben, wat ik doe en waar ik zoal mee te maken heb overdag, in de avonden en weekenden. misschien eens proberen op een andere manier naar zaken te kijken ? wat te denken van het volgende artikel :
http://adhdmagazine.nl/adhd-add-volwassenen-postief/blij-adhd-volwassenen/
zie derksen, van mill en anderen
(en zo kan ik vele wetenschappers en hulpverleners noemen die hier mee bezig zijn)
Het gebruik maken van de positieve kenmerken kan de cliënten helpen om zijn sociaal functioneren te versterken. Het is van belang dat de focus niet op problemen en tekorten gelegd wordt, maar dat er juist gekeken wordt naar de mogelijkheden en krachten van de individuele mens, waarbij het een tekortkoming van de hulpverlening zou zijn als de positieve kenmerken van ADHD niet benut zouden worden
Om te beginnen kunnen we de kenmerken van ADHD die als hinderlijk worden gezien, herlabelen naar positieve eigenschappen, namelijk:
- Mentale afwezigheid -> creativiteit
- Hyperactiviteit -> uitbundigheid
- Emotionele uitbarstingen -> intense gevoeligheid
- Sociale problemen -> interpersoonlijke intuïtie (Honos-Webb & Drunen, 2009).
Nog een tip :Een ontbijt met een lage gi waarde doet ook wat heel interessants
Het verdeelt de afgifte van suikers in kleine beetjes door de tijd ipv in 1 keer allemaal
(zoals bv bij fruitontbijt). Dus zweer bij havermout s’ ochtends
Meer interessante voedingtips : website van harvard university, daar zit een kritisch en onafhankelijk denkende wetenschapper die op mooie wijze kennis over voeding toegankelijk maakt met een moderne schijf van 5. En een voedselpyramide
een mevrouw pessler is heel actief bezig met een eliminatie dieet vanuit de visie dat adhd gerelateerd is aan voedinggewoontes.
bij 30 % van de adhd ers helpt het echt, daar is het kennelijk voedsel gerelateerd. Bij 30 % gedeeltelijk effect en bij de rest geen effect.
maar goed doe er maar mee wat je wilt en als je het negatief wilt bekijken prima...maar het is zonde van je leven, wat nu juist nodig is is begrip en eea uitdragen dat er begrip nodig is !
groetjes en het ga jullie goed !
bjm
@BJM: je oude gedragspatronen
Vooruit dan maar. Nog maar eens proberen.
Zat, 05/01/2013 - 14:44.Bij deze verzoek ik je ook niet meer op een blog van mij te reageren. Ik kan daar niets mee .......
Nou vooruit. Eentje van jezelf erbij:
Zon, 02/12/2012 - 20:23 — bjm.H-3- Dat als iemand vraagt om niet verder lastig gevallen te worden door een al te veelomvattend, misleidend, of anderszins niet van toepassing zijnde dwangbuis, dat deze mensen dus inderdaad de ruimte krijgen om in alle vrijheid zelf verder te gaan.
Opmerkelijk voor iemand die mond vol heeft over geweldloze communicatie en het voldoen aan de behoeftes van een ander. Ik spreek duidelijk een behoefte uit en daar wals je, like usual, vanuit eigen behoefte weer eens over heen.
Klaarblijkelijk is je behoefte om even in mijn blog te komen urineren dermate groot dat het iets in je triggerd om van je eigen aangeleerde filosofieën af te stappen. En jij hebt het over eigen gedrag monitoren ? Voorspelbaar:
*moet er natuurlijk niet een of andere halve gare weer de behoefte hebben om met ongefundeerde BS in je blog te gaan lopen urineren. *
Zoals ik enkele maanden geleden al aan je had aangegeven geloof ik niet in "Monkey read, monkey do". Dat bewijs je dus keer op keer weer.
Soit, leef je uit. Kom maar met je wijsheden, linkjes en cijfertjes. BJM is back.
*Torn lijkt voor de verandering eens zijn eigen kippenhok te krijgen.JOEPPIEE*
@bjm
Het probleem zit hem niet in al deze dingen die onderzocht en weet ik veel wat zijn ...
Heb probleem zit hem in het feit dat mensen aangeven er een probleem mee te hebben en dat jij zegt dat adhd iets geweldigs is ... Als dit zo een geweldige eigenschap is waarom loopt dan practisch iedere adhd-er minstens 1 keer in zijn leven bij een psycholoog?
Waarom zijn er zoveel hulpverleners in gespecialiseerd?
En leg mij nog eens uit waarom adhd zo geweldig is als van mijn vaders kant bijna iedereen er aan lijd en er zelfs al mensen aan dood zijn gegaan? Als jij iets niet hebt ga dan niet zeggen dat het helemaal de bom is want ik zou more then happy zijn om je mijn adhd te geven als het zo awesome is!
Torn..
Ik wil je allereerst even hier melden dat je een mooi open blog hebt geschreven..maar ik wil vooral even aan je laten weten dat ik trots op je ben dat je je niet langer laat verleiden om tegen blikjes te trappen die voor je poten worden gegooid!
Ik heb een zoon van bijna 19 met Adhd..en dat is een schat van een kind maar het opvoeden was een tour of duty!
En in zijn peutertijd had bijna niemand nog van het fenomeen Adhd gehoord dus onbegrip alom..
Maar voor mijn zoon zelf was het echt een drama..hij kreeg overal kritiek op zijn gedrag...wat niet geheel onbegrijpelijk was want hij was ontzettend driftig en eigenwijs..maar met een heel klein hartje wat hij verbloemde met zijn grote mond.
In alle deuren had hij gaten getrapt en toen hij drie was gooide hij een complete tv aan gruzelementen uit pure onmacht.
Viel ooit op straat en bleef liggen uit drift en er reed een auto over hem heen vervolgens..ic..en met twee benen die hij niet kon en mocht gebruiken uit het ziekenhuis gegooid want hij was onhandelbaar..
Dit zijn enkele voorbeelden van onze strijd met Adhd..Door hem zoveel mogelijk structuur en begrip te geven is hij mede dankzij het grote geluk van goede vrienden een ontzettende leuke gezonde vent nu..
En tot nu toe lijkt alles op zijn pootjes terecht te komen.
Maar laat niemand zeggen blij te moeten zijn met Adhd!!!
@Jeannette: grote stap
Bedankt voor je reactie Jeannette.
Ik weet hoe groot de stap voor je is om je open en kwetsbaar op te stellen op het forum. Goed om te zien dat je toch weer die stap neemt, ..........jezelf niet klein maakt. Als ouder is het zeker niet makkelijk een kind met een stoornis op te voeden. Naast dat je je handen vol hebt aan de juiste weg te vinden in de opvoeding, heb je ook te maken met de beeld vorming en vooroordelen. Los van het feit dat het confronterend kan zijn voor een ouder vanwege de erfelijke overdraagbaarheid. Een dubbel proces van acceptatie.
Dat het met je zoon allemaal goed gekomen is heeft niet alleen te maken met het geluk van goede vrienden hebben. Ouders spelen daar een cruciale rol in. Zie en voel daar ook je eigen ouderrol in. Die wordt nog wel eens vergeten.
@ bjm
Is het nodig om jouw visie te geven? Volgens mij niet.
Ga je eigen gedrag eerst maar eens monitoren, ik denk dat dat veel zinvoller is. Want als iemand niet naar zichzelf kan kijken ben jij dat wel.
Grappig, vaak zie je dat mensen zich spiegelen en het advies dat ze zelf nodig hebben aan anderen geven, blijkt bij jou net zo
Ik wens je er dan ook veel succes mee!
Binas
@BJM: Citaat verzoek in het kippenhok.
Zat, 05/01/2013 - 14:44.Bij deze verzoek ik je ook niet meer op een blog van mij te reageren. Ik kan daar niets mee .......
*Torn trapt voor de verandering eens niet een blikje weg voor zijn voeten maar nu een eikel *
@torn
In aansluiting op de reactie die ik net aan Teigetje schreef: wil je ook proberen je te onthouden van dit soort (toch provocerende) inhoudsloze reacties?
Uiteraard mag je een verzoek plaatsen aan een gebruiker niet meer op je blogs te reageren. Het feit dat de gebruiker je verzoek niet honoreert, geeft je geen vrijbrief om tegen die gebruiker tekeer te gaan. Ook hier luidt het devies: kun je er niets mee, laat het dan links liggen.
@Admin:vrijbrief
*aangepast*
Ik heb de over en weer gaande reacties nog eens rustig door genomen. Het feit dat je mijn reactie als inhoudsloos en provocerend benoemd ervaar ik binnen mijn norm als grievend. Als ik naar de norm van moderatie kijk kan ik daar feitelijk niets grievend in terug vinden. Ik verwijs in mijn reactie naar een eerder verzoek van mij richting BJM.
In mijn beleving keurig onderbouwd met een citaat van een eerder door mij geplaatst verzoek richting BJM.
Als ik kijk naar de aanleiding van je reactie, en dan vul ik even voor je in, ervaar jij mijn onder regel binnen jouw beleid van moderatie als grievend:
[*Torn trapt voor de verandering eens niet een blikje weg voor zijn voeten maar nu een eikel *
Door mij hiervoor op de vingers te tikken stap jij hiermee zelf in het subjectieve gebied. Ik vermoed dus dat je correctie gericht is op het feit dat ik het woord eikel daarin verwerkt heb. Moderatie gericht op het "scannen" van woorden.
Binnen mijn "wereld" en norm is het feit dat iemand klakkeloos een verzoek van een ander negeert grievend.
In mijn norm is het ook grievend om iemand aan te spreken waarvan je eerder persoonlijke informatie openbaar hebt gemaakt, en vervolgens te reageren op een reactie van die persoon zonder eerst fatsoenlijk excuus voor je gedrag gemaakt te hebben. En daarbij ook nog over de kwetsbare levenservaringen van de persoon in kwestie heen walst met eigen betweterigheid.
Voor mij vergelijkbaar met het idee dat een inbreker mijn huis leeghaalt, zijn straf uitzit, en zich vervolgens gaat mengen in het een gesprek wat ik heb met een derde over de opvoeding van mijn kind. En mij vervolgens even gaat vertellen hoe ik het anders moet doen. *even iets overdreven om het helder te maken.*
En vind ik het ook uiterst merkwaardig dat er van mij gevraagd wordt een reactie van die persoon links te laten liggen. Zoals ik het zie geef je met deze reactie BJM steeds een vrijbrief voor zijn gedrag, en wordt er steeds van anderen gevraagd wijsheid hierin te tonen. Moderatie beleid wat steeds weer leid tot escalaties aangezien de persoon in kwestie weinig schijnt te begrijpen, van het zelfregulerende mechanisme wat er normaal gesproken binnen een forum/gemeenschap heerst. Opbrengst daarvan hebben we enkele weken gelden mogen waarnemen.
Op het moment dat iemand daar toe niet in staat lijkt te zijn mag ik binnen mijn norm een "opvoedende" rol van de Admin verwachten om de persoon in kwestie daarin te "begeleiden" of in te grijpen. En niet dat een Admin daarmee steeds een soort van vrijbrief meegeeft voor, bij andere, irritatie opwekkend gedrag wat weer onrust op het forum creëert.
Voor mij vergelijkbaar met
Voor mij vergelijkbaar met het idee dat een inbreker mijn huis leeghaalt, zijn straf uitzit, en zich vervolgens gaat mengen in het een gesprek wat ik heb met een derde over de opvoeding van mijn kind. En mij vervolgens even gaat vertellen hoe ik het anders moet doen. *even iets overdreven om het helder te maken.*
whahahahahahaaa hoe bedenk je het
@Hortensia; beelddenker
Dat is soms het voordeel van denken in plaatjes
whahahahahahahaa
jij kent me
@Hortensia: It takes one .........
It takes on 2 know one.
idd !
dat moet wel zo zijn ! ik heb hardop zitten lachen en nog steeds
@Hortensia: dan deel ik graag ......whahahahaah
Als beelddenkers onder elkaar verwijs ik je dan graag naar de legendarische eerste reactie van de Herensnor
torn
vertel ....
@Hortensia: kanteling aan de sfeer
Wat een idiote man is dat die vind dat je te grote schaamlippen hebt.Ik zou het heerlijk vinden om daar aan te sabbelen.Geniet maar lekker hoor van die mooie grote schaamlippen en laat die kerel.
Om even een kanteling aan de sfeer in het blog te geven. Lees hier for the whole story: http://www.ldvd.nl/schaamlippen
Whahahaha, briljant
*Lezen/zien, FLING, beeld*