Morgen is het drie weken geleden dat mn ex mn verjaardag verknalde. Ik heb na een paar smsjes van hem waarop ik niet meer heb gereageerd, niets meer gehoord of gezien, we hebben geen contact meer gehad.
Het gaat "naar omstandigheden" best goed met me. Heb gelukkig mijn werk en andere afleidingen. Ik denk wel veel aan mn ex en aan ons, maar het wordt wat minder. Ik zoek afleiding en dat lukt aardig. Af en toe een terugslagje of een mis-aanval, maar dat hoort erbij en is te verdragen.

Niet zoveel nieuws te schrijven, alleen dat ik het af en toe heel lastig vind om hiermee om te gaan! Zoals vandaag, dan word ik al wakker met zo'n mis-gevoel. Zie dan steeds m'n ex voor me, of dingen die we samen deden. Die beelden kan ik dan zo moeilijk uit mn hoofd krijgen. Heb hem niet meer gezien, gehoord of wat dan ook. Dat is ook de bedoeling zodat ik uiteindelijk over hem heen kom, maar het valt me soms zo zwaar.
Het lukt me op die momenten dan ook niet goed om afleiding te zoeken. Gelukkig mag ik straks weer werken en word ik wel afgeleid.

Heb nu een week totaal geen contact met mn ex gehad. Sterker nog, het voelt alsof hij van de aardbodem verdwenen is! Heb geen smsjes meer gehad, geen brieven, geen bloemen, geen mail, hij rijdt niet meer voorbij etc. Voorheen als we probeerden elkaar los te laten (op mijn initiatief), dan zei hij dat dat onmogelijk is, en zorgde hij ervoor dat er toch contact kwam d.m.v. bovenstaande dingen. Maar het blijkt dus toch mogelijk. We wonen zo dicht bij elkaar maar het lukt om elkaar zelfs dan niet meer te zien.

Sinds het gebeuren van afgelopen zaterdag (zie blog "surprise-party") voelt het wat onwezenlijk voor me. De afgelopen 2 weken hebben we elkaar veel gezien en dat voelde goed. We deden zowaar relatie-achtige dingen als uit eten, notabene naar Ikea (toch het toppunt van een relatie-achtig ding, haha), naar de film, samen eten, wandelen etc. Sinds zondag heb ik niks meer van hem gehoord of gezien. Hij had me nog een paar smsjes gestuurd waar ik niet meer op heb gereageerd; wat moet ik er nog van zeggen?

Ben ik weer/nog...Heb al een tijdje niet geschreven, en nu is het weer even nodig. Heb de afgelopen 3 weken weer contact met mn ex gehad. Het voelde aan de ene kant zo fijn om weer bij hem te kunnen zijn en aan de andere kant hield ik er rekening mee dat het weer fout zou gaan.

Wat is dat toch?! 2 stappen vooruit en 1 achteruit, en sinds een paar dagen zelfs meerdere stappen achteruit...
Kreeg weer mailtjes en smsjes en tot overmaat van ramp reed hij hier een paar keer langs toen ik buiten bezig was. Ik werd zo boos!! Waarom laat hij me niet met rust zodat ik de kans krijg hem "te vergeten"?

Vorige week vrijdag heb ik nog een gesprek met mn ex gehad en heeft ie nog wat spullen opgehaald. De woensdag daarvoor lagen er weer bloemen voor mn deur en hoopte ie dat het nog goed kwam. (...)
Hij stelde toen (woensdag) voor om eventueel zaterdag iets leuks te doen samen. Maar goed. Vrijdagavond kwam ie hier dus langs en zei hij dat hij het helemaal niet meer zag zitten met ons en dat ie mij geen valse hoop meer wilde geven!