Heb net fantastisch afscheid genomen van m'n ex. Had al twee maand absoluut niets meer van hem gehoord, mijn geduld is opgeraakt, ondanks de No Contact - rule, heb ik mijn gsm gepakt en hem gestuurd: dit is de laatste sms die ik stuur, als ik geen antwoord krijg, dan moet ik het ook opgeven en doorgaan... Dan nog gevraagd hoe het was met zijn examens en dat ik hem veel plezier wens op zijn reis.
Hey iedereen,
het valt me de laatste tijd op dat ik meer en meer te kampen krijg met woedeaanvallen. Niet dat ik begin te roepen ofzo, maar gewoon, vroeger kon ik enorm veel verdragen, nu wordt ik woedend van het minste, zoals men zegt: die heeft een zeer kort lontje. Het is niet zozeer dat ik die woede uit, maar ik voel me woedend in mijn lichaam. Laat me ook zeggen, ik ben een hoogsensitief persoon, zijn er mensen die hier ook hoogsensitief zijn die hiermee te maken hebben?
Ok,
zolang ben ik dus niet weg geweest,
maar er is iets gebeurd waar ik toch eventjes moet over schrijven, eventjes mijn hart luchten..
Gisteren drink gehouden voor mijn afstuderen met een paar oude + nieuwe vrienden.. Foto's gemaakt nzo, goe gelache, echt ons goed geamuseert...
Nu zet ik die foto's online voor die vrienden, zodat ze ze zelf kunnen afhalen en opslaan. Een paar uur later kreeg ik een sms'je..
"Hey Keelia, wanneer heb je die foto's online gezet? Ik kreeg om 1u een sms'je van X om te vragen hoe het is met me en of ik zin heb om met haar naar ciné te gaan."
Heb hier al enkele blogs op gepost.
Het doet me goed om te weten dat een plaats als deze bestaat. Toch heb ik mezelf voorgenomen om eventjes afscheid te nemen.
Heb gisteren nog eens met een vriendin gepraat, en ineens kwam alles eruit, zowel mijn woede, verdriet alsnog mijn gevoelens voor mijn ex.
Ondanks alles betekent hij nog zeer veel voor mij. Ik heb grote fouten gemaakt, hij heeft grote fouten gemaakt, maar ondanks die fouten, wil ik hem vergeven. De vraag is: wil hij mij nog vergeven?
Heb besloten om toch dat boek voor m'n ex te schrijven (zie blogs "brief voor ex (deel 2)"
Toch is het zo moeilijk. Al mijn emoties komen naar boven, zowel de positieve:
--> ik wil terug vriendschap, ik mis je, leuke herinneringen
en zowel de negatieve:
--> hoe kon je, betekende ik niets meer voor jou??
Ik heb het moeilijk om niet ineens al mijn furie in het schrijven te leggen, ook al heb ik me voorgenomen om het niet te verbloemen waar ik vind dat het niet verbloemt hoeft te worden. Ik heb mijn fouten gemaakt, maar ook hij heeft zijn fouten gemaakt..
Hey iedereen,
bedankt voor de megagoede tips ivm het schrijven van die brief naar m'n ex. Toch ga ik het iets anders aanpakken.
Mijn idee is voor een stuk gebasseerd op de film: "The Notebook", en ook iets wat ik mijn ex ooit zelf cadeau heb gedaan.
heb besloten om een brief naar m'n ex te sturen en met de post op te sturen.
Hij reageert niet als ik hem iets stuur, maar hij weet dat, als ik een brief naar hem schrijf, dat het menens zal zijn, niet in kwaadheid bedoelt, maar dat ik er moeite voor wil doen, voor hem.
Ik weet nu eigenlijk niet goed hoe ik eraan moet beginnen? Ik wil hem niet meteen overrompelen met mijn gevoelens en gedachten, wil het langzaamaan opbouwen, misschien verschillende pagina's schrijven om alles echt uit te leggen.