Heb net fantastisch afscheid genomen van m'n ex. Had al twee maand absoluut niets meer van hem gehoord, mijn geduld is opgeraakt, ondanks de No Contact - rule, heb ik mijn gsm gepakt en hem gestuurd: dit is de laatste sms die ik stuur, als ik geen antwoord krijg, dan moet ik het ook opgeven en doorgaan... Dan nog gevraagd hoe het was met zijn examens en dat ik hem veel plezier wens op zijn reis.

Ik had eigenlijk geen reactie terugverwacht, aangezien ik al twee maand niets meer gehoord had, maar binnen de twee minuten had ik reactie: het is de bedoeling dat je doorgaat, gelijk dat het niet moeilijk is om te zwijgen... Ongeveer een uur lang hebben we zitten afgeven op elkaar, al onze frustratie eruit, je weet wel: en jij betekende zoveel voor mij, jij hebt dat gedaan, dit en dat en zus en zo, woede en pijn tot en met..

Maar op een gegeven moment is dit beginnen draaien. We werden beide rustiger, en hoe ik het aanvoelde, we draaiden terug naar elkaar toe met het respect dat we vroeger voor elkaar hadden. We vertelden elkaar hoe belangrijk we zijn voor elkaar, dat, als we later kinderen hebben, we over elkaar gaan vertellen dat die persoon in ons leven is geweest, hoeveel we voor elkaar betekenden.. Na ongeveer terug een uur van (dus na bijna 2u sms'en): je weet hoe belangrijk je bent voor me, ik ga je nooit vergeten, je hebt altijd al een speciaal plaatsje in mijn hart gehad, nu ook nog, kwam het afscheid. Ik heb hem gezegd dat, ook al duurt het maanden/jaren voor we terug normaal doen tegen elkaar, ik zal wachten. Hij zei dat het idd maanden/jaren zal duren voor hij me terug wil zien. Ik zal doorgaan met m'n leven, dat wel, maar ik wacht op hem. Heb het hem zelfs kunnen zeggen dat, ondanks wat iedereen ook denkt of zegt, dat hij mijn soulmate is, en dat we elkaar zullen terugzien. Ik sloot het af met:
I will see you again, maybe not today, maybe not this year, maybe not in this live, but I will see you again.

Hij stuurde terug: I will see you again but not yet, not yet.

Mijn allerlaatste sms: I know, daarom, voor ons beide de kans te geven om te helen, voor nu een vaarwel, maar wetende dat het niet voor eeuwig zal zijn. Het gaje goed, mijn vriend xx

Zijn allerlaatste sms: Laat zien wie je bent en wat je kunt, ongeacht je "darkside". Live long and prosper xx

Een meer fantastischer afscheid heb ik mij niet kunnen wensen. Ondanks het feit dat we nu wel uit elkaar zijn denk ik nu aan DE zin die mijn lievelingsfilm omvat, nl. The Notebook.
With every great love, comes a great story

And damnit, hij was en is nog steeds mijn grote liefde, en man, wat voor een verhaal wij hebben beleeft!!
We had a great love, we have a great story!!

Maar ik heb hem gekwetst, en diep gekwetst, maar hij heeft mij ook gekwetst. We hebben onze heling nodig, maar deze keer, in een vriendschap van 8 jaar waar we onze heling bij elkaar vonden, nu eens niet bij elkaar maar in onszelf.
Gaan we elkaar nog tegenkomen in de zin van: we bouwen terug een toekomst uit? Geen idee.. Maar hij is mijn grote liefde, DE liefde van mijn leven, mijn Mr. Darcy, my Heathcliff, my Mr. Big that loves his Carrie...

Velen zeggen: Je bent nog jong (ben juist 21), tuurlijk lijkt hij nu je soulmate. Maar wij hebben een verhaal, dat als ik het andere mensen vertel, dat ze stijl achterover vallen en in één of andere vorm jaloers zijn op ons. Ze zeggen me vaak: als ik niet wist dat het echt gebeurt is, kon het zo uit een superromantisch boek of film komen. Niemand zal ooit weten hoe we ons bij elkaar voelden, wat we voor elkaar betekent hebben. Dat is iets dat enkel wij twee zullen weten.

The Notebook is niet voor niets mijn lievelingsfilm, al voor jaren. Maar nu heeft hij een betekenis meer. In die film gaat het ook over eerste liefdes, zoals mijn ex, hij was mijn allereerste vriendje. Maar ik weet nu, dat zelfs je allereerste vriendje meteen de ware kan zijn, en haden sommige situaties anders gelopen, hadden we een prachttoekomst kunnen opbouwen. Elke keer ik naar die film ga kijken, ga ik aan hem denken, maar niet met haat, maar met heel veel liefde terugdenken aan onze tijd samen.

Ooit op een dag kom ik hem tegen, en zoals ik hem ook al zei, ik ga hem begroeten als een vriend, want we hebben verdorie fantastische momenten meegemaakt die gegraveerd staan in steen, en al onze fouten liggen in onze voetstappen achter ons in het zand, maar de zee zal deze wegspoelen.

My love, thank you for loving me, and I hope I will see you again xxx

...Ik kan het eindelijk afsluiten... *RUST*