Heb hier al enkele blogs op gepost.
Het doet me goed om te weten dat een plaats als deze bestaat. Toch heb ik mezelf voorgenomen om eventjes afscheid te nemen.
Heb gisteren nog eens met een vriendin gepraat, en ineens kwam alles eruit, zowel mijn woede, verdriet alsnog mijn gevoelens voor mijn ex.
Ondanks alles betekent hij nog zeer veel voor mij. Ik heb grote fouten gemaakt, hij heeft grote fouten gemaakt, maar ondanks die fouten, wil ik hem vergeven. De vraag is: wil hij mij nog vergeven?
Zijn moeder had me voor mijn verjaardag (als het al zo'n 2 weken gedaan was) nog een privéberichtje gestuurd langs FB dat ik altijd welkom was voor een babbel. Ik stuurde haar terug: wil best eens langskomen voor een babbel, maar aangezien de situatie wachten we nog best even. Was echt heel blij dat ik van haar dat berichtje kreeg. Eergisteren stuurde ik haar: geslaagd voor school, zoektocht naar werk kan beginnen. Kreeg geen antwoord van haar, kwam ik er opeens op uit dat ze me uit haar vriendenlijst van FB had gegooid, kwam heel hard aan.
Nu met dat boek, nu dit alles gebeurd is, weet ik niet of het nog zo'n goed idee is om het te schrijven. Blijkbaar ben ik er niet meer welkom.
School bracht nog enige afleiding, maar voel dat ik me terug slechter en slechter begin te voelen. Gisteren nog naar mijn diploma-uitreiking geweest, gewoon papieren gaan halen, niets meer gedronken of gegeten ter viering, gewoon naar huis gegaan, om 8.30 in mn bed gekropen en beginnen wenen van verdriet.
Hoe meer ik erover babbel, zowel hier als met vriend(inn)en, hoe slechter ik me begin te voelen, hoe meer ik hem mis, hoe meer bergafwaarts het begint te gaan. Moet ik dan zwijgen?? Ik weet het niet. Of moet ik blijven praten en me slecht voelen, hoort dit bij het verwerkingsproces? Maar dan denk ik, welk verwerkingsproces, heb nog niets kunnen afsluiten, heb nog niet met hem kunnen babbelen, heb mijn verhaal nog niet kunnen doen tegen hem, het is gewoon gedaan geraakt zonder enige boe of bah..
Hiermee mijn korte afscheid. Ik kom hier wel nog terug, maar enkel als ik weet dat ik sterker ben geworden. Nu moet ik naar mezelf luisteren, en m'n lichaam zegt dat het echt niet goed met me gaat. De tips die jullie me gegeven hebben zal ik zeker meenemen.
Alvast bedankt voor alles!!
Groetjes,
Keelia