9 maanden sinds hij me verliet. 9 maanden van ongeloof, pijn, verdriet, maar evengoed ongekende kracht en nieuwe verliefdheid. 9 maanden is verdomd een hele tijd.

Nee, ik voel al lang het liefdesverdriet niet meer dat me eens verteerde, ik voel de woede niet meer die me de kracht gaf mijn leven weer in handen te nemen.

& daar wringt nu net het schoentje. Ik voel de woede niet meer. Ik ben niet meer boos. Ik herinner me de mooie momenten waarvan ik het bestaan niet meer wist. & dat is gevaarlijk. Ik mis hem nog steeds, ik mis vroeger, ondanks alles mis ik vroeger...

& ik heb het nog zo goed. Ik heb de allerliefste gevonden, iemand waarmee ik een leven lang gelukkig kan zijn, als het deze keer een beetje meezit.

Vandaag is het precies 5 maanden geleden dat hij me liet vallen voor een ander. Een donderslag bij heldere hemel. Mijn hart in duizend stukken...

Vandaag zijn de brokken nog steeds niet helemaal gelijmd. Er zijn nog steeds die dagen, zoals vandaag dat ik het niet kan helpen terug te denken aan hoe het was & hoe het anders had kunnen zijn.

Niet dat ik hem terug wil, helemaal niet. Ik ben dolverliefd op iemand die alles voor me betekent, maar die ex... Natuurlijk kan je 3 jaren niet uitwissen, maar soms wens ik het wel. Soms ligt hij nog dwars. Ik denk niet meer zoveel aan hem, maar het zijn de kleine dingen, die de herinneringen naar boven drijven.

Lieve schatten van me,

Deze is voor alle jongens & meisjes die zich afvragen hoe het in godsnaam mogelijk is dat sommige mensen degene met wie ze hun leven delen zo zwaar kunnen kwetsen...

Deze is voor iedereen die zich afvraagt of die vervloekte ex, die tijdens of meteen na de relatie weer met een ander begon hier wel eens spijt van krijgt...

Deze is voor iedereen die hem of haar op zijn/haar bek wil zien gaan. Zoete wraak mag ook wel eens.

Het gebeurt. 4 maanden is het nu geleden. Ik alleen, hij een ander. Ik heb er ondertussen vrede mee, ik ben opnieuw gelukkig met een droom van een jongen. We hebben ook maar nauwelijks contact, in die zin dat hij me smst & ik het negeer. Ik dacht dat die smsjes wel zouden afnemen, maar het werden er steeds meer. Al een beetje op mijn hoede...

Lieve schatten van me,

Nu ruim 3 maanden geleden stortte mijn wereld in elkaar, toen mijn ex het na 3 jaar uitmaakte omdat hij iets wilde proberen met een jonger meisje.

De eerste maand was hels, de tweede heb ik mezelf terug bij elkaar geraapt & mijn leven terug in handen genomen, de 3de maand besefte ik dat hij niet mijn leven was, dat hij maar een deeltje was waar ik gerust zonder kon...

& nu, ja nu... Ik zat er nog niet op te wachten, maar ik heb iemand leren kennen, die ondertussen mijn maatje geworden is & ook al meer dan dat.

Ook zijn relatie is een paar maanden geleden op de klippen gelopen, we hebben elkaar alles verteld, we hebben elkaar getroost & opgezocht als we een dipje hadden, & nu, nu hebben we niet zozeer dipjes meer, maar we zoeken elkaar wel nog op.

Hoe doe ik het toch? Ik bezit de niet zo fijne gave mijzelf in nesten te werken door alleen maar een voet buiten de deur te zetten.

Ik ben nog niet uit mijn vorige liefdesverdriet, of het volgende wacht al weer vol ongeduld.

Ik had hier al ergens verteld dat ik een jongen had leren kennen in de les. Vandaag was de laatste les & ik weet nog steeds niets van hem.

Geen naam, geen nummer, geen idee wat hij studeert. 1 ding weet ik wel & ik besef goed hoe bizar het klinkt, want ik weet helemaal niets van hem... Hij is verliefd op mij. Zijn vriend was nogal luidruchtig & maakte dat zeer duidelijk. Maar zelf was hij te verlegen om op mij af te stappen & ik stond ook al aan de grond genageld. Iets waar ik 5 minuten later natuurlijk al verschrikkelijk veel spijt van had.

Dubbel gevoel vandaag...

'Bah', ik heb hem weer gezien, geheel tegen mijn zin. Dat hij verdorie toch eens wegblijft.

& tegelijk 'juij', het deed mij weinig tot niks. Mijn maag draaide wel om, maar absoluut niet van liefde of gemis.

Hij kwam vragen of ik nog steeds bij mijn beslissing bleef om hem te weren uit mijn leven, ik heb hem verteld dat het voor mij goed is zoals het is. Verder kwam hij nog even 'terloops' vragen of ik nog niemand nieuw heb. Loop toch heen dacht ik, & mijn houding heeft hem toch vrij snel weer buiten gewerkt.

Schouderklopje voor mijzelf, ik ben nu absoluut k

Hee, weet je nog hoe je me vertelde dat ik de mooiste & de liefste was, dat ik het meisje was voor jou, dat ik de enige was? & weet je nog hoe ik er 3 jaar later achter kwam dat ik toch niet de enige was?

& weet je nog hoe je 'sorry' zei, dat ik zoveel beter was dan jij?

Wel weet je, voor een keer had je gelijk. Ik ben beter dan jij, ik verdien beter dan jou. Nooit zal ik een ander aandoen wat mij werd aangedaan, nooit zal ik nog pijn hebben om jou. Ik ben sterker nu, ik ben wijzer & boven alles ben ik gelukkiger.

Dag zak...