9 maanden sinds hij me verliet. 9 maanden van ongeloof, pijn, verdriet, maar evengoed ongekende kracht en nieuwe verliefdheid. 9 maanden is verdomd een hele tijd.
Nee, ik voel al lang het liefdesverdriet niet meer dat me eens verteerde, ik voel de woede niet meer die me de kracht gaf mijn leven weer in handen te nemen.
& daar wringt nu net het schoentje. Ik voel de woede niet meer. Ik ben niet meer boos. Ik herinner me de mooie momenten waarvan ik het bestaan niet meer wist. & dat is gevaarlijk. Ik mis hem nog steeds, ik mis vroeger, ondanks alles mis ik vroeger...
& ik heb het nog zo goed. Ik heb de allerliefste gevonden, iemand waarmee ik een leven lang gelukkig kan zijn, als het deze keer een beetje meezit.
& toch, als mijn ex me zegt dat het nu zoveel beter zou gaan tussen ons, dat het deze keer voor altijd is & me smeekt om nog één kans, wil iets in me uit alle macht 'Ja' schreeuwen. Ik doe het niet, want weer iets anders schreeuwt even hard 'Nee' terug. O nee, ik zal nooit iemand aandoen wat jij mij aandeed. Ik leer van jouw fouten, nooit zal ik het hart breken van degene die het mijne lijmde. Je kent me toch beter dan dat.
& toch knaagt de schuld als ik dicht tegen mijn lief aankruip. Je bent mijn allerliefste, weet je dat? Je bent alles waar ik om kon vragen en zoveel meer, & ik zie je graag. Maar ik heb het gevoel dat ik maar 90% voor je kan gaan, & dat die andere 10% steeds aan hem blijft toebehoren. Nee, dat is niet juist & ik vind het zelf verschrikkelijk. Hopelijk haal ik de 100 snel, mijn lief. Het spijt me zo.
Kami...pijnlijk!
Hoi Kami,
Tja, aan de ene kant begrijp ik z?ɬ? goed dat je je ex nooit vergeet en zo, maar aan de andere kant, wat iemand ook al tegen mij heeft gezegd, ben je hem nu niet aan het idealiseren? Dingetjes mooier maken dan ze waren, de slechte dingen even vergeten en de goede tien keer zo sterk naar voren laten komen?
Ik ben precies hetzelfde aan het doen, wij passen echt voor 99% bij elkaar, en die ene procent is z?ɬ? opgeblazen, dat het al het goede overschaduwt. Ja, ik idealiseer hem ook. Ik blijf positief, blijf hopen. Maar waarvoor? God only knows...
Wees blij met wat je hebt, meisje...en doe anderen idd geen pijn zoals ze jou pijn hebben gedaan...
Liefs Janneke.
you never know how the wind will blow...
Oh
Maar hem idealiseren doe ik ongetwijfeld zeker. Dat besef ik maar al te goed, & daar ga ik ook tegen in door mezelf te dwingen terug te denken aan de periode dat het uitging. Toen gaf hij er niet om, toen was ik niet de 'ware' & nu ben ik plots wel zijn ideale vrouw. Alsjeblieft.
Eigenlijk gaat het ook niet om mijn ex. Ja, ergens zie ik hem nog graag, maar wat gebeurd is is gebeurd. Het gaat me eigenlijk om mijn huidige vriend. Ik voel me gewoon verschrikkelijk zwak dat ik hem geen 100% kan geven, want dat verdient hij wel. & ik vraag me af waarom dit gevoel nu plots naar boven komt. We zijn nu een half jaar samen & het wordt net iets 'serieuzer', wat me dan weer doet beseffen dat 'vroeger' echt niet meer terug komt. & eigenlijk helpt het ook niet als je zelf kan beslissen of dat wel nog kan. Ik wil die keuze helemaal niet. Ik wil gewoon ?ɬ©?ɬ©n iemand om van te houden.
Ach, zoals ik al zei: Ik heb het zo goed & heb momenteel gewoon last van een dipje. Hopelijk verdwijnt dat weer even vlug als het gekomen is.
In vergelijking met iedereen hier heb ik op dit moment echt een luxe-probleem & ik besef het maar al te goed.
Lieve Kami, Ben je niet te
Lieve Kami,
Ben je niet te vroeg in deze relatie gekomen vraag ik me af als ik jou berichtje lees.... Blijkbaar ben je nog niet helemaal los van je ex.
Misschien ben je nog niet los genoeg van je ex, om je weer helemaal te kunnen geven aan een ander.... Te vroeg in iets gedoken om weer liefde te voelen. Je zegt het zelf al, die ander heeft jou hart gelijmd. Denk dat daar het grote euvel in zit.. Denk je niet.....????
Ben er nooit zo'n voorstander van om het ene verdriet met een ander hart te lijmen. Omdat je dan vaak die ander pijn moet gaan doen als het hart gelijmd is, geen waar gevoel is etc etc....
In mijn beleving is het beter om eerst een VRIJ hart te hebben, zodat je het HELEMAAL kan geven.....
Maar snap dat dit een moeilijke situatie is....
Sterkte.
liefs
Misschien
Ik begrijp wat je bedoelt. Uiteindelijk ben ik na een relatie van 3 jaar nauwelijks 3 maanden single geweest. Ik wist wel dat ik het bepaalde momenten nog moeilijk zou krijgen, mijn nieuwe vriend weet dit ook. Hij brak ongeveer gelijktijdig met zijn vorige vriendin (Niet omwille van mij, wij kenden elkaar nog niet, wil ik toch even benadrukken ), & gelukkig kan hij me dus wel begrijpen.
Dus, ja, had ik de keuze gehad, was ik nog een tijdje vrijgezel gebleven, maar deze jongen was gewoon te mooi om te laten lopen. Dus heb ik een keuze gemaakt waar ik tot vandaag nog steeds achter staat. Maar het is niet altijd gemakkelijk. Maar dat weet iedereen hier al wel...
Lieve Kami
Ik snap heel goed hoe dat gaat als je een nieuw iemand tegenkomt terwijl je eigenlijk nog maar heel kort alleen bent. Heb precies hetzelfde meegemaakt. Ik vind het eerlijk gezegd bullshit dat je dan die persoon gebruikt om je gebroken hart te helen. Waarom denkt men dat altijd, dat het rebound is? Bij jou was het na 3 maanden na een relatie van 3 jaar. Nou ik zal je zeggen dat het bij mij na 2 maanden was na een relatie van 8,5 jaar. Oke, achteraf gezien zat het bij ons al veel en veel langer niet goed en als het zo door was blijven gaan had ik er zelf een punt achter gezet maar dat staat hier even buiten. Zijn relatie was ook rond dezelfde tijd stuk gegaan (ook niet door mij ) en dat geeft inderdaad wat "moeilijkheden". Ik kan me ook niet voor de volle 100% geven maar ik denk dat je daar in het begin van een nieuwe relatie altijd wel moeite mee hebt. Je bent immers vreselijk gekwetst. Of het nu 3 maanden uit is of 8 maanden dat maakt niets uit.
Heel veel sterkte lieve Kami
Precies, ik vind het ook
Precies, ik vind het ook geen bullshit..... Heel veel mensen stappen in iets nieuws, omdat ze niet alleen kunnen zijn, de eenzaamheid niet willen voelen, aandacht niet kunnen missen en noem maar op... Ze hebben gewoon iets nodig van die ander op dat moment.
En dat weten ze zelf niet op dat moment, zijn zich daar niet van bewust, maar het is vaak geen waar gevoel!
Lieve Kami, Als je achter
Lieve Kami,
Als je achter die keuze staat is het toch ook prima meis..? Ik heb het zelf ook eens gehad, en ik vond het niet prettig, omdat ik voelde dat ik het daar voor mijzelf niet makkelijker op maakte. En ook een stukje schuldgevoel naar de persoon in kwestie.
Ik ben beetje perfectionistisch geworden daarin.... Wil eerst zelf echt gelukkig, happy, tevreden zijn, omdat ik dan gewoon WEET dat ik die ander niet nodig heb voor een leegte in mezelf, maar ik echt HOUD van die persoon en daar om die redenen graag bij wil zijn...
En een nieuwe relatie is altijd "wennen" denk ik. Maar zou het niet zo kunnen zijn, dat als het niet lekker loopt, niet als vanzelf gaat, goed en zonder twijfels, dat het oude dan gewoon nog niet goed is afgerond?
Is maar een vraag, die ik mezelf ook weleens stel.....
Ik heb nu zoiets van, het moet gewoon goed voelen, anders is het niet goed...
lief
Dat Is De Vraag
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Zo heb ik weer wat om over na te denken.
Wat ik zeker weet: Ik zie mijn vriend graag & ik wil hem niet kwijt. & wat ik zeker ook niet wil is opnieuw beginnen met mijn ex. Ik zit gewoon heel erg verveeld met mijn eigen gevoelens.
Wat ik me dan afvraag is de vraag die Lin zich ook wel eens stelt: Is mijn huidige vriend dan wel de juiste als ik toch nog een beetje met een ander in mijn hoofd zit. Aaaaaaaaah, die vraag wil ik mezelf helemaal niet stellen! Ik houd van hem, hij houdt van mij, maar hoezeer ik ook wil, ik kan mijn verleden & alle gevoelens die erbij komen kijken toch niet wegtoveren?
Jezus toch, kan het dan nooit eens eenvoudig zijn?
Euhmm....
Nee...anders waren we hier allemaal niet...
liefs janneke
you never know how the wind will blow...
Lieve Kami
Lieve Kami, het is net zo moeilijk als je het zelf maakt. Jij bent de enige die weet wat je voelt. Als jij van hem houdt en hij van jou dat zit het toch goed. Geen ?ɬ©?ɬ©n relatie is zonder problemen, toch? Ik denk dat er nooit een ideaal moment is om een nieuwe relatie te beginnen. Het overkomt je, je komt iemand tegen waar je verliefd op wordt. Iemand die je niet wilt laten lopen, waar je gelukkig mee kunt zijn. Waarom zou je je dat misgunnen? Iets nieuws is altijd spannend en zorgt voor flashbacks, het maakt je soms onzeker. dat wil niet zeggen dat het te vroeg is of niet de juiste persoon. Het is niet zo dat je bij hem bent omdat je niet alleen kunt/wilt zijn of om je verdriet weg te stoppen, toch? Bovendien gaat een relatie nooit vanzelf. Je bent toch twee individuen met je eigen idee?ɬ´n, wensen en achtergronden. Het kost tijd om elkaar te leren kennen en te wennen aan iemands gewoonten. Dus als je het mij vraagt , geniet van je nieuwe lief en maak je niet te veel zorgen. Je kunt iets ook kapot analyseren. Liefde is een gevoel, geen wetenschap.Liefs Pluk en een kusje van ram6 .
Lieve Pluk
Allereerst van harte bedankt voor je reactie. Ik krijg het gevoel dat je ergens heel goed begrijpt wat ik bedoel & voel me er ook ineens een heel stuk rustiger door.
Je hebt trouwens op alle punten gelijk. Waarom zou ik deze prachtjongen laten lopen? & waarom zou hij niet de juiste kunnen zijn? Dat kan hij zeker wel .
& het zal ook wel zo zijn dat er niet zo iets bestaat als een ideaal moment om een relatie te starten. Liefde overvalt je inderdaad. Het is zeker geen kwestie van niet alleen kunnen zijn, ik red me prima in mijn ?ɬ©?ɬ©ntje, maar zoals je zelf ook al aangaf: liefde kies je niet, ze kiest jou.
& ik ben maar wat blij dat ze me gekozen heeft. Het komt vast wel allemaal goed. Ik volg alvast je advies op & probeer meer te genieten & minder te piekeren. Dat leidt toch tot niets & zoals ik kan zien werkt het voor jou & Ram6 prima. Ik ben blij dat alles zo mooi ge?ɬ´indigd is voor jullie twee. & voor mij. Verdorie, zeg, we verdienen het toch allemaal.
:)
Lieve Kami, tuurlijk begrijp ik wat je bedoelt. Ook ik heb een onwijs leuke en lieve jongen ontmoet waar ik inmiddels veel van hou. Die ander is echter ook heel lang onderdeel van je leven geweest en dat vergeet je niet. Al liggen de zaken bij wel wel wat anders. Ik zou never nooit mijn ex terug willen. Achteraf gezien passen we niet bij elkaar en bovendien heeft hij mijn vertrouwen zo ontzettend beschaamd, daar zou ik nooit overheen kunnen stappen. En dat wil ik ook niet, mijn liefde voor hem is iets wat in het verleden ligt en niet in het heden. Het heden zijn Ram6 en ik en daar ben ik heel gelukkig mee. Ik kon ook prima alleen zijn en had een leuk leven als single. Maar toen was hij daar ineens en na wat hobbels en drempels kon ik toch niet ontkennen dat ik tot over mijn oren verliefd was en ben. Dus ondanks al mijn wantrouwen in de liefde en mijn angst voor herhaling ben ik er toch voor gegaan en daar heb ik absoluut geen spijt van. Af en toe is het nog best moeilijk vanwege wat oud zeer (vergeven maar niet vergeten), maar dat geeft niets ook dan zijn we er voor elkaar. Geniet ervan Kami, we hebben het inderdaad dubbel en dwars verdient! Liefs Pluk
Beste Kami, Is het niet zo
Beste Kami,
Is het niet zo dat van elke relatie je iets mee neemt in je leven? Je hield van je ex en hij van jou. Nu is het over en ben je verder gegaan. Moet je dan alles van vroeger maar kunnen loslaten? Ik denk het niet het heeft je mede gevormd tot wat je nu bent geworden.
Je vindt het vervelend dat je voor je gevoel niet voor de volle 100% voor je huidige vriend kan gaan. Misschien eis je teveel van jezelf? Ben je gelukkig als je bij hem bent, kunnen jullie goed praten, ben je blij als je weet dat je elkaar straks gaat zien?
Geef het dan de tijd en accepteer gewoon dat elke relatie een deel van je zal worden en blijven en doe daar je voordeel mee.