Lieve schatten van me,

Nu ruim 3 maanden geleden stortte mijn wereld in elkaar, toen mijn ex het na 3 jaar uitmaakte omdat hij iets wilde proberen met een jonger meisje.

De eerste maand was hels, de tweede heb ik mezelf terug bij elkaar geraapt & mijn leven terug in handen genomen, de 3de maand besefte ik dat hij niet mijn leven was, dat hij maar een deeltje was waar ik gerust zonder kon...

& nu, ja nu... Ik zat er nog niet op te wachten, maar ik heb iemand leren kennen, die ondertussen mijn maatje geworden is & ook al meer dan dat.

Ook zijn relatie is een paar maanden geleden op de klippen gelopen, we hebben elkaar alles verteld, we hebben elkaar getroost & opgezocht als we een dipje hadden, & nu, nu hebben we niet zozeer dipjes meer, maar we zoeken elkaar wel nog op.

Het is allemaal heel pril, we zijn allebei gekwetst & proberen deze keer niet te hard van stapel te lopen, maar ik kan wel zeggen dat ik verliefd ben...

Misschien niet iets om op deze site zetten, maar ik wil gewoon duidelijk maken dat hoewel het nu misschien onmogelijk lijkt dat je ooit opnieuw gelukkig wordt, dit echt wel zal gebeuren. Als je er klaar voor bent, & het het minst verwacht zou de liefde je wel eens kunnen verrassen.

PS & hoe zit het nu met de ex? Blijkbaar klopt het wel dat het besef bij hen vaak iets later komt, want 3 maanden na de breuk zoekt hij meer dan ooit contact, dat ik steevast weiger. Hij smeekt me om hem niet uit mijn leven te wissen, & het is misschien niet mooi, maar verdorie wat voelt het goed om dan te kunnen zeggen: nee dank je, ik heb geen plaats meer voor jou, ik heb iets beters gevonden...